രുദ്രദേവം

“രുദ്രാ… നീ എന്തിനാ ഇത്രയ്ക്ക് ദേഷ്യപെടുന്നേ… അത് പുതിയ കുട്ടി അല്ലേ.. മുൻപരിചയമില്ലാത്ത കുട്ടിയാണ്.. ഒന്ന് ക്ഷമിക്കമായിരുന്നു “

ആദിയുടെ വാക്കുകൾ രുദ്രന്റെ മനസ്സിൽ തന്റെ പ്രവർത്തി തെറ്റായി പോയി എന്ന കുറ്റബോധം ഉണ്ടാക്കി

“എനിക്ക് വേഗം ദേഷ്യം വരുമെന്ന് നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ, പറഞ്ഞിട്ടും തെറ്റ് ആവർത്തിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റിയില്ല “

“സാരമില്ല…. ഒരു സോറി പറഞ്ഞേക്.. നന്നായി പേടിച്ചിട്ടുണ്ട് നിന്റെ രുദ്രഭാവം കണ്ട്… പേര് പോലെ തന്നെ ശിവന്റെ രൗദ്രമാണ്…പക്ഷേ അമ്മയുടെ മുന്നിൽ പൂച്ചക്കുട്ടിയെന്ന് മാത്രം “

“എന്താടാ എന്റെ പേരിനു കുഴപ്പം? രുദ്രനാഥ്‌ നല്ല സ്റ്റൈലൻ പേരല്ലേ…? ” കോട്ടിന്റെ കോളർ പൊക്കിക്കൊണ്ട് രുദ്രൻ ചോദിച്ചു

“ഓഹ്… കേട്ടാലും മതി… പേര് കൊള്ളാം സ്വഭാവമോ മൂശാട്ടയുടെയും ” ചുണ്ട് ചുളുക്കി പുച്ഛിച്ചു കൊണ്ടു ആദി പറഞ്ഞു

“ഓഹോ… അങ്ങനെ ആണല്ലേ… ഞാൻ ഇവിടെയുള്ള എത്രപേരോട് ചൂടായിട്ടുണ്ട്… അതൊന്നും ഇതുവരെ ചോദ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ല ഈ കുട്ടിക്ക് എന്താ പ്രത്യേകത… ” ഒരു പുരികം പൊക്കി സംശരൂപേണ ചോദിച്ചു

“അത്… പിന്നെയുണ്ടല്ലോ… ” രുദ്രന്റെ കോട്ടിലെ ബട്ടൺ ചുറ്റിച്ചുകൊണ്ട് നാണം വാരി വിതറികൊണ്ട് ആദി നിന്നു

“പ്ഫാ…. കളം വരയ്ക്കാതെ കാര്യം പറയെടാ “

“അതുണ്ടല്ലോ… ആ പല്ലവി ഒരു പാവം വീട്ടിലെ കുട്ടിയാ… അവൾക് ഒരു ജീവിതം കൊടുത്താലോ എന്ന ചിന്തയിൽ ആണ് ഞാൻ “

“ശ്ശോ… അപ്പോൾ അവിടെ വരെയെത്തി… ഉറ്റസുഹൃത്തായ എന്നോട് ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞില്ല നീ.. സെഡ് ആയി സങ്കേ ” കണ്ണീർ വരാത്തോണ്ടു കണ്ണിൽ കുത്തി വരുത്താനുള്ള ശ്രമത്തിൽ രുദ്രൻ പറഞ്ഞു

” കല്യാണം ആയില്ല ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയതെയുള്ളൂ… ആ കൊച്ചിന് പോലും എന്റെ ഇഷ്ട്ടം അറിയില്ല… തുപ്പൽ തൊട്ടു തേക്കാതെ ഇങ്ങോട്ട് വാടാ ” രുദ്രന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചോണ്ട് ആദി പല്ലവിയുടെ ക്യാബിനിലേക്ക് നടന്നു

ക്യാബിനിൽ പല്ലവി കരഞ്ഞോണ്ട് ഇരിക്കുവാണ്… അത് കണ്ടപ്പോൾ രുദ്രനും വിഷമം ആയി

“പല്ലവി.. സോറി ഡോ… പെട്ടന്നുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ എന്തോ പറഞ്ഞതാ… കരയല്ലേ “…