നാഗകന്യക

“തെറ്റാണ് ചെയ്യുന്നതെങ്കിൽ പൊറുക്കണം നാഗത്താൻമാരേ…”

കാവിലെ നാഗത്തറയിലെ ചിരാതിലേക്ക് എണ്ണ പകർന്നു ചിരാതു തെളിയിച്ചു കൊണ്ട് ഗായത്രി മനസുരുകി ഉള്ളിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു..

“അറിയാലോ…

ഞങ്ങളിവിടെ പുതിയ ആളുകളാണ്…

പൂജയും വഴിപാടുമൊന്നും വശമില്ല ട്ടോ…

ഇങ്ങനെ കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ഈ കാവ് കണ്ടപ്പോൾ ന്തോ ഉള്ളിലിരുന്നു ആരോ പറയുന്നത് പോലെ തോന്നി..

അച്ഛനോടും അമ്മയോടും അനുവാദം ചോദിക്കാതെയാണ് ട്ടോ..

ഇതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തത്…

തെറ്റാണെങ്കിൽ മാപ്പ് തരണം ട്ടോ..

കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു കൊണ്ട് ഗായത്രി ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞു…”

ചിരാതിലെ തിരി ആദ്യമൊന്നു അണയാൻ പോയെങ്കിലും പിന്നീട് പതിയെ പതിയെ പ്രകാശം പുറത്തേക്ക് നൽകാൻ തുടങ്ങി…

കാവിന്റെ അകലേയെവിടെയോയുള്ള അമ്പലത്തിൽ മണി നാദം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആ സമയം..

ഗായത്രി കുറച്ചു നേരം കൂടി കണ്ണടച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചു..

പെട്ടന്ന് ഒരു കാറ്റുവീശി…

കണ്ണുകൾ പതിയെ തുറന്നതും ഗായത്രി ഞെട്ടി പിറകിലേക്ക് ഒരടി വെച്ചു..

നാഗത്തറയിലെ പുറ്റിൽ നിന്നും ഒരു നാഗം പുറത്തേക്ക് പതിയെ ഇഴഞ്ഞു വന്നു..

ചെരാതിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഇഴഞ്ഞു വന്ന നാഗം…

പത്തി പതിയെ ആ തിരി നാളത്തിന് നേരെ മുകളിലായി വിരിച്ചു നിന്നു..

കാറ്റിൽ ആ തിരിനാളം കെടാതെ സംരക്ഷണം നൽകുന്നത് പോലെ…

ഇതെല്ലാം കണ്ടു ഗായത്രി പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി…

“ഇല്ല..

കാവ് വിജനമാണ്..”

ഗായത്രി ഒന്നുരണ്ടടി പിറകിലേക്ക് വെച്ചു…

നാഗം അപ്പോളും ആ തിരി കെടാതെ പത്തി വിടർത്തി തിരിനാളത്തിനു കവചം തീർത്തു നിന്നു..

“ന്തിനാ എന്നേ ഇങ്ങനെ പേടിപ്പിക്കുന്നത്…

ഞാൻ അരുതാത്തത് ന്തേലും ചെയ്തോ..”

കവിളിലേക്ക് ഒലിച്ചു വന്ന കണ്ണുനീർ വിരല് കൊണ്ട് തുടച്ചു കൊണ്ട് ഗായത്രി ചോദിച്ചു…

കാറ്റ് നിലച്ചു…

നാഗം ഒരു നിമിഷം പത്തി താഴ്ത്തി..

പിന്നീട് പതിയെ ഇഴഞ്ഞു ഗായത്രിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..

ഗായത്രി പേടിയോടെ പിറകിലേക്ക് ഒന്ന് രണ്ടടി കൂടി വെച്ചു….

പേടിയോടെ അവൾ ചുറ്റിനും നോക്കി…

“അമ്മേ…”

ഗായത്രി ഉറക്കെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പക്ഷേ ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല..

“ന്തിനാ…

ന്തിനാ..

എന്നേ ഉപദ്രവിക്കാൻ വരുന്നത്..

ഞാൻ ഇനി വരില്ല…

ഇനി ഞാൻ വിളക്ക് വെക്കില്ല പോരേ…

എന്നേ ഉപദ്രവിക്കരുത്..”

കൈ കൂപ്പി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു….

നാഗം ഗായത്രിയുടെ കാലിലേക്ക് പതിയെ കയറി…

പിന്നേ ശരീരത്തിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങി…

ഗായത്രി ഉറക്കെ നിലവിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പക്ഷേ..

ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല..

നാഗം ഗായത്രിയുടെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റി നെറ്റിയിൽ പതിയെ പത്തി കൊണ്ട് തൊട്ടു..

ഗായത്രി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു…

പതിയെ പതിയെ നാഗം താഴേക്ക് ഇഴഞ്ഞിറങ്ങി…

ഗായത്രിയുടെ കാൽ കീഴിൽ വന്നു ചുരുണ്ടു കിടന്നു…

ഗായത്രിക്ക് ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…

നാഗത്തറയിലെ തിരിനാളം കൂടുതൽ പ്രഭയോടെ തിളങ്ങാൻ തുടങ്ങി…

“എനിക്കു പോണം…”

ഗായത്രി പതിയെ പറഞ്ഞു…

നാഗം പതിയെ മുന്നിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു…

ഗായത്രി ഒന്ന് രണ്ടു നിമിഷം നാഗത്തെ നോക്കി നിന്നു..

തനിക്കു പോകേണ്ട വഴിയിലൂടെയാണ് നാഗം ഇഴഞ്ഞു പോകുന്നത്..

നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയിരുന്നു…

ഗായത്രി പതിയെ നാഗത്തിന്റെ പിന്നാലേ നടന്നു…

നാഗം പതിയെ പതിയെ ഇഴഞ്ഞു ഗായത്രിയുടെ വീടിന്റെ മുന്നിലെ തുളസി തറയുടെ താഴെ എത്തി…

ഗായത്രി നാഗത്തെ നോക്കി..

“എന്നേ പേടിപ്പിക്കല്ലേ ട്ടോ…

ഞാൻ നാളേം വരും തിരി വെക്കാൻ…

ഇപ്പൊ പൊക്കോ…”

ഗായത്രി പറഞ്ഞതും നാഗം പതിയെ തിരിഞ്ഞു  നാഗത്തറയിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു പോകുന്നത് കണ്ട് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ ഗായത്രി നോക്കി നിന്നു…

“ഇതെല്ലാം സ്വപ്നമാണോ ദേവി…”

കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു ഒന്നുടെ ഉള്ളിൽ ചോദിച്ചു ഗായത്രി..

“മോളെന്താ അവിടെ നിന്നു സ്വപ്നം കാണുവാണോ..”

മോഹിനി ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് ഗായത്രി ഒന്ന് ഞെട്ടി…

“ഇതെവിടെയായിരുന്നു ഇത്രയും നേരം..”

മോഹിനി ചോദിച്ചു…

“അത് അമ്മേ..

ഞാൻ ചുമ്മാ ഈ പറമ്പൊക്കെ ഒന്നു ചുറ്റി കാണാൻ പോയതാ…”

“പിന്നേ ഈ തൃസന്ധ്യ നേരത്താണോ പെണ്ണേ ചുമ്മാ കറങ്ങി നടക്കുന്നെ..

കയ്യും മുഖവും കഴുകി കേറി വാ പെണ്ണേ..

അത്താഴത്തിനു ഒന്നും നോക്കിയിട്ടില്ല..

അമ്മയേ ഒന്ന് സഹായിക്കണം ട്ടോ ഇന്ന്..”

“ഞാൻ ദേ വരുന്നു അമ്മേ..”

ഉമ്മറത്തു വെച്ച കിണ്ടിയിലെ വെള്ളം കാലിലേക്ക് ഒഴിച്ച് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു…

“മ്മ്…

വേഗം വാ..

ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടാകും..”

അതും പറഞ്ഞു മോഹിനി അകത്തേക്ക് കയറി പോയി..