കല്യാണി

” വരുന്ന ചിങ്ങത്തിൽ നമുക്കിതങ്ങു നടത്താം”

എന്ന് അച്ഛൻ പറയുമ്പോൾ അകത്ത്‌ ആകെ തകർന്ന മട്ടിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു കല്യാണി .

  പുറത്ത്‌ പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നത് അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരനും മോനും ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു എല്ലാം നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചതാണെന്ന്.

   പെണ്ണിനെ കെട്ടിച്ചുവിടേണ്ട പ്രായമായെന്ന് പറഞ്ഞ അച്ഛന് മുന്നിൽ മടിച്ചു മടിച്ചാണെങ്കിലും ഒരിക്കൽ അവതരിപ്പിച്ചതാണ് പ്രണയം.

   പ്രതീക്ഷിച്ചത് ഒരു പൊട്ടിത്തെറിയായിരുന്നെങ്കിൽ നടന്നത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു.

        മുന്നിൽ ഇരികുന്ന കഞ്ഞി കുടിക്കുന്നത് മതിയാക്കി തോർത്തിൽ ചുണ്ടൊന്നു തുടച്ചുകൊണ്ട് എഴുനേൽക്കുമ്പോൾ അച്ഛന്റെ മുഖം ശാന്തമായിരുന്നു. പതിയെ അരികിലേക്ക് വന്നു ചേർത്തുപിടിക്കുമ്പോൾ അയാൾ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,

  ” മോളെ  പ്രണയിക്കുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് അച്ഛൻ പറയുന്നില്ല. പക്ഷേ,  കണ്ട അണ്ടനേം അടകോടനേം പ്രേമിച്ച് ഇയാളെ എനിയ്ക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ് , ഇയാളില്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് അച്ഛന്റെ അന്തസ്സിനും അഭിമാനത്തിനും മേലെ കരി വാരി തേക്കരുത്.

    നിനക്ക്‌ അറിയാലോ.. സമൂഹത്തിൽ നമുക്കിന്ന് ഒരു വിലയുണ്ട്. അതിൽ കുറഞ്ഞൊരു ബന്ധം ആലോചിക്കരുത് മോള്. 

  നമുക്ക് പറ്റിയ ഒരാളെ ആണ് നീ കണ്ടെത്തിയതെങ്കിൽ അച്ഛൻ രണ്ട് കയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിക്കും.

അതല്ല,  ഒരു പണിക്കും പോവാതെ മുടിയും മോലോട്ട് ആക്കി കണ്ടവന്റെ ബൈക്കും കൊണ്ട് കോളേജ് തുറക്കുമ്പോഴും വിടുമ്പോഴും ഒളിപ്പിച്ചു നിൽക്കുന്ന വല്ലവനും ആണേൽ… അത്‌ മോള് മറന്നേക്ക്.. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഒന്ന് ആലോചിച്ചൂടെ  രാവിലെ പത്തു മണി വരെയും വൈകീട്ട് മൂന്ന് മണിക്ക് ശേഷവും ഉച്ചക്കാണ് കോളേജ് വിടുന്നതെങ്കിൽ പന്ത്രണ്ട് മണി ആകുമ്പോഴേക്കും റോഡിൽ  ഷോക്കടിച്ചവനെ പോലെ നിൽക്കുന്നവന്മാർക്ക് ഒരു പണിയും ഉണ്ടാകില്ലെന്ന്.

 ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ  രാവിലെ 8മണിക്ക് പോകുന്നവൻ വൈകീട്ട് ആറു മണി കഴിഞ്ഞേ വീട്ടിൽ കേറൂ.  

 അപ്പോൾ അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ അതുപോലെ ഉള്ളവന്മാരോ നീണ്ട വരിയിൽ തള്ളി തള്ളി മുന്നിൽ എത്തി ഇരുപതു രൂപയുടെ ഓട്ടം പോയി പിന്നേം തള്ളി തള്ളി ജീവിതം തള്ളിനീക്കുന്ന വല്ല ഓട്ടോക്കാരോ ആണെങ്കിൽ മോള് മറന്നേക്ക്.. പ്രണയിക്കുമ്പോൾ മുന്നിൽ ഒരു ജീവിതം കൂടി ഉണ്ടെന്ന് ഓർക്കണം. പ്രണയം അല്ല ജീവിതം എന്നും അറിയണം.

  അല്ലാതെ പാർക്കിലോ ബീച്ചിലോ പോയി രണ്ട് ഐസ്ക്രീം വാങ്ങിത്തന്നാലോ ഇടക്ക് കുപ്പി വള വാങ്ങിത്തന്നാലോ പിന്നെ അതാണ്‌ വലുതെന്നുള്ള ചിന്ത ആദ്യം കളയണം.

      ഒന്നോ രണ്ടോ ഡ്രെസ്സൊ,  ഇടക്ക് വല്ല ഫാൻസി കമ്മലോ വാങ്ങിത്തരുന്നവന്റെ സ്നേഹവും കരുതലും വാനോളം പുകഴ്ത്തുമ്പോൾ ,

ഇത്ര കാലം നിന്റെ ആവശ്യം അറിഞ്ഞു എല്ലാം ചെയ്തു തരുന്ന വീട്ടുകാരുടെ സ്നേഹത്തെ ആണ് മക്കൾ മറന്നുപോകുന്നത്.

ഇതിപ്പോ പറയുന്നത് നിന്റെ മനസ്സ് മാറ്റാനോ അച്ഛന്റെ ആഗ്രഹത്തിനൊത്തൊരു കല്യാണം നടത്താനോ അല്ല. പക്ഷേ, ഇത്ര കാലം നിന്നെ വളർത്തിയ പോലെ തന്നെ വളർത്തിയെടുത്തതാണ് അന്തസ്സ്.

 അത്‌ നിന്റെ ഇഷ്ട്ടത്തിന്റ പേരിൽ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല.

 അതുകൊണ്ട് മോള് അത്‌ മറന്നേക്ക്. എന്നിട്ട് ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക്. എനിക്ക് പണ്ട് മുതലേ അറിയുന്ന ചെക്കനാണ് മഹേഷ്‌.

ആ കുടുംബത്തെ നിനക്കും അറിയുന്നതല്ലേ. അവനാണേൽ ബാങ്കിൽ നല്ലൊരു ജോലിയും ഉണ്ട്.

മക്കളുടെ ജീവിതം സേഫ് ആയി കാണാൻ ആണ് ഏതൊരു അച്ഛനും അമ്മയും ആഗ്രഹിക്കുക.

 ഇനി ഇതല്ല,  മറുത്തൊരു തീരുമാനം ആണ് മോള് കൈകൊള്ളുന്നതെങ്കിൽ……. “