ആരോ ഒരാൾ

ചക്രവാളം മുട്ടി നിൽക്കുന്ന മലനിരകളെ, വെളുത്ത പുക പോലുള്ള മഞ്ഞ് മൂടി തുടങ്ങിയിരുന്നു..

കോടയിറങ്ങി തുടങ്ങി.. മുത്തു അസ്വസ്ഥതയോടെ ചുറ്റും നോക്കി..
ലോറിയുടെ ഹെഡ് ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ , റോഡിന്റെ ഇരുവശങ്ങളിലും ഇടയ്ക്കിടെ തെളിയുന്ന, ഒരാൾ പൊക്കത്തിൽ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന പുൽപടപ്പുകളും പടുകൂറ്റൻ മരങ്ങളുടെ വേരുകളും ചെങ്കുത്തായ പാറക്കെട്ടുകളും അവനെ ഭയപ്പെടുത്തി തുടങ്ങിയിരുന്നു..

അവനൊന്നു പാളി നോക്കി.. ഇച്ചായൻ ഒരു ഭാവഭേദവുമില്ലാതെ മുൻപോട്ട് നോക്കി വണ്ടിയോടിക്കുന്നു..

അനുസരണയില്ലാതെ പാറിപ്പറക്കുന്ന എണ്ണമയമില്ലാത്ത, നീണ്ട ചെമ്പൻ മുടിയിഴകൾ ഇടയ്ക്കിടെ കൈ കൊണ്ടു ഒതുക്കുന്നുണ്ട്..
നേർത്ത ചുവപ്പ് രാശി തെളിയുന്ന കണ്ണുകൾ റോഡിലേക്കാണ്. മുത്തുവിന്റെ നോട്ടം തന്നിലേക്കാണെന്ന് അറിഞ്ഞത് കൊണ്ടാവും ജെയിംസ് തല ചെരിച്ചു താടി ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടു മുത്തുവിനെ ചോദ്യഭാവത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി..

“കൂപ്പിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോഴേ പറഞ്ഞതല്ലേ ഞാൻ, ആ പെണ്ണിന്റെ അടുത്ത് കയറാണ്ട് നേരേ കുടിയിലേക്ക് പോവാന്ന്.. ”

“ആഹാ നിന്റെ കാളി നിന്നെ അവരുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് ചേർക്കാൻ പോവാണോടാ, വന്നു വന്നു അവളുടെ ഭാഷയും പഠിച്ചല്ലോടാ കുവ്വേ നീയ് .. ”

“ഹും.. ”

മുത്തു ഈർഷ്യയോടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.. അവന്റെ മുഖം കണ്ടു ജെയിംസ് ചിരിച്ചു.

“എന്നാടാ.. അവളുടെ അടുത്തൂന്ന് മൂക്കറ്റം മോന്തുമ്പോൾ ഈ ധൃതി കണ്ടില്ലായിരുന്നല്ലോ.. ”

“അത്‌ കഴിഞ്ഞും ഇറങ്ങിയില്ലല്ലോ… ആനേം പുലിയും ഇറങ്ങുന്ന കാടാണ്, സന്ധ്യയ്ക്ക് മുന്നേ കോടയിറങ്ങും.. ഇതൊന്നും അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ലല്ലോ.. തെക്കൻ മലയിൽ നിന്നും മിനിയാന്ന് ഇറങ്ങിയ പുലിയെ ഇത് വരെ പിടി കിട്ടിയിട്ടില്ലെന്നാ കേട്ടത്..രണ്ടു പേരെയാ ശരിപ്പെടുത്തിയത്… ”

ജെയിംസ് ചിരിച്ചതേയുള്ളൂ..