“പേര് മറന്നിട്ടില്ല.. അല്ലേ….
“ശെരി പോകാം സമയം പോകുന്നു..
“നന്ദേട്ടൻ കേറിക്കോളു….
“നന്ദേട്ടനുമായി പോകുമ്പോൾ നന്ദേട്ടൻ എങ്ങനെ ഇവരുടെ കൂടെ എന്നായിരുന്നു ചിന്ത മുഴുവൻ… മനസു നീറി പുകയുന്നു.. കണ്ണ് നിറഞ്ഞു കാഴ്ചകൾ മങ്ങിയിട്ട് വണ്ടി പലപ്പോഴും കൈയിൽ നിന്നും സ്ലിപ്പായി കൊണ്ടിരുന്നു….
“ആമിക Are you alright? എന്തേലും പ്രോബ്ലം ഉണ്ടോ… വണ്ടി സ്ലിപ്പാകുന്നുണ്ടല്ലോ… ഞാൻ ഓടിക്കണോ….
“വേണ്ട നന്ദേട്ടാ.. സോറി നന്ദേട്ടൻ അല്ല ഡോക്ടർ……
“ആമിക എന്ന വിളി…. ഒരിക്കലും അമ്മുന്നല്ലാതെ നന്ദേട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചിട്ടില്ല.. ആ വിളി പോലും ആർദ്രമായിരുന്നു ആ സ്ഥാനത്താണ് ഈ വിളി അത്രയേറെ ആ മനസ്സ് എന്നെ വെറുത്തു പോയോ….
“ഇനിയും ഒത്തിരി ദൂരം ഉണ്ടോ….
“ഡോ തന്നോട് ആണ്…
“എന്താ… എന്താ ഡോക്ടർ…. അത് ചോദിച്ചു പെട്ടന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത് കൊണ്ട് മുന്നിലുള്ള കുഴി കണ്ടില്ലായിരുന്നു…
“ഡോ കുഴി എന്ന് പറഞ്ഞതും എങ്ങനെയൊക്കയോ വീഴാതെ വണ്ടി ബാലൻസ് ചെയതു….
“താനെന്താ എന്നെ കൊല്ലാൻ കൊണ്ടിറങ്ങിയതാണോ വല്ല ദേഷ്യവും ഉണ്ടങ്കിൽ പറഞ്ഞു തീർക്കണം.. അല്ലാതെ താൻ ഇറങ്ങിക്കെ ഞാൻ ഓടിക്കാം വണ്ടി… താൻ വഴി പറഞ്ഞു തന്നാൽ മതി…..
“നന്ദേട്ടന് വണ്ടി ഓടിക്കാനായി വിട്ടുകൊടുത്തിട്ടു പുറകിലായി കേറി…. എന്റെ വിധിയോർത്തു മനസിൽ അലറി വിളിക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ…..
കുറച്ചു ദൂരം ചെന്നപ്പോൾ റോഷനും മറ്റേ ഡോക്ടറും നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു..
“എന്താ ആമി എന്താ ഇത്രയും ലേറ്റ് ആയെ…
ഞാനു എന്തേലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ നന്ദേട്ടൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി…
“തന്റെ ഫ്രണ്ട് എന്നെ കൊല്ലാതെ ഇവിടെ എത്തിച്ചത് തന്നെ ഭാഗ്യം….
“അതെന്താ… എന്താ ആമി പറ്റിയെ…. വയ്യായ്ക വല്ലതും ഉണ്ടോ നിനക്കു…
“ഹേയ് ഒന്നുല്ല റോഷൻ….. ചെറിയൊരു തല വേദന അതിന്റെയാകും…
“നീ വേണേ തിരികെ പൊയ്ക്കോ ഇതു ഞാൻ മാനേജ് ചെയ്‌തോളാം…
“അത്രയ്ക്ക് ഒന്നുല്ല…. വാ നമുക്ക് പോകാം…
വരൂ… ഇനി കുറച്ചു നടക്കാൻ ഉണ്ട്…
“ശെരി നിങ്ങൾ മുന്നിൽ നടക്കു ഞങ്ങൾ പിന്നാലെ വരാം നന്ദൻ റോഷനോട് പറയുന്നതിനൊപ്പം തന്നെ അവര് നടന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു….
“അവരെ കടന്നു കുറച്ചു മുന്നിലോട്ട് നടന്നപ്പോൾ എന്താ ആമി നിനക്ക് പറ്റിയതെന്നുള്ള റോഷന്റെ ചോദ്യമാണ് ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്…
“എന്താടാ നീ എന്താ ചോദിച്ചത് ഞാൻ കേട്ടില്ല…
നീ എന്തോർത്തിട്ട നടക്കുന്നത്…
“നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത്…. എന്ന്…
“ഒന്നുല്ലടാ ഞാൻ ഞാനെന്തോ ഓർത്തിട്ടു… പറഞ്ഞിലേ തലവേദനിക്കുന്നു എന്ന്…
“നന്ദേട്ടന് വലിയ മാറ്റം ഒന്നുമില്ല.. ചെറുതായി തടിച്ചിട്ടുണ്ട് കുറച്ചൂടെ നിറം വച്ചു… തടിയൊക്കെ ട്രിം ചെയ്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്… കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിന്റെ ആകും.. മുഖത്തു നല്ല തെളിച്ചമുണ്ട്…..
“അതെ സമയം നന്ദനും ആമിയെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു….
“പെണ്ണിന് വലിയ മാറ്റം ഒന്നുമില്ല…. മുടിക്ക് നല്ല നീളം വച്ചിട്ടുണ്ട്…. ദീപു പറഞ്ഞതും എന്നെ ഇന്ന് കണ്ടതും ഒന്നും താങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു… ദീപു അവളെ വിളിച്ചപ്പോൾ അടുത്ത് ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു…. പലപ്പോഴും അവളുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാൻ തോന്നുമ്പോൾ അതാണ് ചെയ്യാറ്… അന്ന് അവൾ ലൈഫിനെ കുറിച്ചൊക്കെ ആലോചിച്ചു തുടങ്ങീന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ തോന്നിയ ബുദ്ധിയാണ് വെറുതെ ഒരു രസം…. ഞാൻ ഒത്തിരി വിഷമിച്ചതല്ലേ സാരമില്ല കുറച്ചു വിഷമിക്കട്ടെ .. നന്ദന്റെ ചുണ്ടിൽ അവൻ പോലും അറിയാതെ ഒരു ചിരി വിടർന്നു…
“എന്താടാ എന്തിനാ ചിരിക്കണേ….
“അപ്പോളാണ് കൂടെ ജീവൻ ഉള്ള കാര്യം ഓർത്തത്‌… ജീവൻ തന്റെയും പപ്പിയുടെയും കൂടെ ഒരുമിച്ചു പഠിച്ചതാണ്… അവന്റെ ഹെല്പ് കൊണ്ടാണ് ഈ ക്യാമ്പിന് ജോയിൻ ചെയ്യാൻ പറ്റിയത്….
“എന്താടാ ആകെ ഒരിളക്കം…
“എന്റെ സ്വന്തം പ്രോപ്പർട്ടിയെ കണ്ടിട്ടാടാ ആ ഇളക്കം…. രണ്ടു വർഷം ആകുന്നു നേരിട്ട് കണ്ടിട്ട്….
“എന്തോന്ന്….. നിനക്ക് വട്ടാണോ ചെക്കാ….
“പോടാ തെണ്ടി…. ദേ പോകുന്ന മുതലില്ലെ അതാണ് എന്റെ നായിക…
“ആര് ആമികയാണോ അതാണോ നിന്റെ അമ്മു.. .. പദ്മയുടെ അനിയത്തി…
“ആം അത് തന്നെ ആളു…
“അങ്ങനെ വരട്ടെ അതാണ് എന്നോട് എങ്ങനെ എങ്കിലും ക്യാമ്പിന് കൂടാൻ അവസരമുണ്ടാക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞത്….
“അതേല്ലോ….
“എത്ര കാലത്തിനു ശേഷവാണു നിന്റെ മുഖം ഇത്രയും തെളിഞ്ഞു കണ്ടത്…
ഞാൻ ഞാനാകണം എങ്കിൽ ആ മുതൽ എന്റെ കൂടെ വേണം….. അതാണ് എന്റെ ജീവനും ജീവിതവും എല്ലാം…..
അവശരായ രോഗികളെ നോക്കി അവർക്കുള്ള മരുന്നുകളും എഴുതി ചെയ്യാനുള്ള കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു അന്നത്തെ ദിവസം പെട്ടന്നു കഴിഞ്ഞു പോയി അവിടെ ഉള്ളവരുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ നിന്നും തന്നെ അമ്മുനെ അവർക്കു എത്രത്തോളം ഇഷ്ടമാണെന്നു മനസിലായി….. അവളെ കുറിച്ചോർത്തപ്പോൾ അഭിമാനമാണ് തോന്നിയത്…..
പലപ്പോഴും കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഇടഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ എന്നിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറി തന്നെ നടന്നു…. ഞങൾ അവിടന്ന് തിരികെ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ വൈകുന്നേരം ആയിരുന്നു….
വണ്ടി നിൽക്കുന്ന സ്ഥലത്തു എത്തിയതും അവൾ നിന്നു പതുങ്ങി തുടങ്ങി….
റോഷൻ നീ നന്ദൻ ഡോക്ടറെ കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോ.. ജീവൻ ഡോക്ടറെ ഞാൻ കൊണ്ടുപോയ്ക്കോളാം….
“അതെന്താ അങ്ങനെ, നന്ദൻ ഡോക്ടർ നിന്നോട് എന്തേലും മോശം ആയിട്ടു പെരുമാറിയോ… ഇല്ലടാ അതൊന്നും അല്ല…
“എന്താണ് ഇവിടെ ഒരു ഗൂഢാലോചന പോകാം നമുക്ക്… നന്ദൻ ആയിരുന്നു…
“ആം പോകാം ഡോക്ടർ… നന്ദൻ ഡോക്ടർ എന്റെ വണ്ടിയിൽ കേറിക്കോ…
“അതെന്താ ഇപ്പൊ അങ്ങനെ.. എന്നെ കൊണ്ട് പോകാൻ പറ്റില്ലാന്ന് തന്റെ ഫ്രണ്ട് പറഞ്ഞോ… എങ്കിൽ അതിന്റെ കാരണം എനിക്ക് അറിയണമല്ലോ…
“അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല ഞാൻ പറഞ്ഞുന്നെ ഉള്ളൂ… റോഷൻ എങ്ങനെയൊക്കയോ പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു…
എന്നാൽ പിന്നെ രാവിലെ വന്നത് പോലെ തന്നെ പോകാം…. നന്ദൻ ജീവനെ നോക്കി കണ്ണടച്ച് കാണിച്ചിട്ട് അമ്മുന്റെ വണ്ടിയിൽ കേറിയിരുന്നു.. റോഷൻ ദയനീയമായി അമ്മുനെ നോക്കി സോറി എന്ന് ചുണ്ടനക്കി…
“ഡോ എന്നാൽ നമുക്കും പോയാലോ… ജീവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു പോകാം എന്ന് മറുപടിയും പറഞ്ഞു അവൻ വണ്ടി എടുത്തു…
“എന്താടോ എന്തേലും പ്രശനം ഉണ്ടോ ആ കുട്ടിക്ക് നന്ദനോട് ഒപ്പം പോകാൻ…
“ഹേയ് അങ്ങനെ ഒന്നുല്ല ഡോക്ടർ… ഞാൻ വെറുതെ ഒരു ചേഞ്ച്‌ ആയികൊട്ടെന്നു വച്ചിട്ടാണ്…
“ഹഹഹ…… ജീവന്റെ ചിരി കേട്ടിട്ടാണ് റോഷൻ വണ്ടി നിർത്തിയത്..
എന്താ ഡോക്ടർ ചിരിക്കൂന്നേ….
“താനെന്തിനാ വണ്ടി നിർത്തിയെ…. വണ്ടി എടുക്കടോ….
“റോഷന് ആമികയുടെ നന്ദേട്ടനെ കുറിച്ച് അറിയോ…
“അറിയുവൊന്നോ നന്ദേട്ടനോട് ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കാറുണ്ട്… പക്ഷെ അവൾക്കറിയില്ലാട്ടോ.. ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.. ഈ പെണ്ണ് എന്തിനാ നന്ദേട്ടനെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യുന്നെന്ന് ഞങ്ങൾ ഓർത്തിട്ടുണ്ട്… പക്ഷെ ഏട്ടന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞുന്ന അറിഞ്ഞത്… ഞങ്ങളോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല….
“അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് റോഷന് ബോധം വന്നത്…
“അല്ല ഡോക്ടർക്കു എങ്ങനെ അറിയാം നന്ദേട്ടനെയും ആമിയെയും..
“നിന്റെ ആമിയുടെ നന്ദേട്ടൻ തന്നെയാണ് ഇവിടുള്ള നന്ദൻ ഡോക്ടർ…
“എന്തോന്നാ … അതെങ്ങനെ ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞിലാലോ…. പക്ഷെ നന്ദേട്ടന്റെ കല്യാണം????
“അവനു അവന്റെ അമ്മുനെ അല്ലാതെ വേറെ ഒരാളെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയും എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ… അവളെ ചുമ്മാ പറ്റിക്കാൻ പറഞ്ഞതാണ്…..
“നന്ദേട്ടനാരുന്നു അല്ലേ അവളുടെ തലവേദനക്ക് കാരണം ഭയങ്കരി ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞില്ല….
“അവര് ക്യാമ്പ് എത്തിയതും റോഷൻ നന്ദേട്ടന്റെ കാര്യം ബാക്കി രണ്ടുപേരോടും പറഞ്ഞു… അവരും നന്ദന്റെ കൂടെ സംസാരിച്ചട്ടുണ്ട് ദീപു അവരെ വിളിക്കുമ്പോൾ നന്ദൻ കൂടെ ഉണ്ടങ്കിൽ അവനും സംസാരിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ അതൊന്നും ആമിക്കറിയില്ല…
മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പ് കഴിയാറായി നന്ദേട്ടൻ എന്നോട് കാണിക്കുന്ന അവഗണന കാണുമ്പോളാണ് ആ മനുഷ്യനോട് ഞാൻ കാണിച്ചത് എത്രയാണ് എന്ന് ബോധ്യമാകുന്നത്… അറിയാതെ ആണെങ്കിലും അതൊക്കെ കൂടി പോയിന്നു ഇപ്പൊ തോന്നുന്നുണ്ട്…… അതുകൊണ്ടൊക്കെ തന്നെയാകും എന്നോട് ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെയൊക്കെ….
ക്യാമ്പ് തീർന്നതിന്റെ അന്ന് രാത്രി അവർക്കു വേണ്ടി ഒരു ചെറിയ ഫങ്ക്ഷൻ അറേഞ്ച് ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു… ചെറിയ കലാപരിപാടികളും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു…. എല്ലാം ഒരുക്കി കഴിഞ്ഞു ഡോക്ടർമാരെ വിളിക്കാൻ അവരു താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് ഞാനും ഋതുവും ശങ്കറും കൂടി ആയിരുന്നു പോയത്…. ജീവൻ ഡോക്ടറും നന്ദേട്ടനും ഒഴിച്ചു ബാക്കി ഉള്ളവർ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയി…. ജീവൻ ഡോക്ടർ വന്നപ്പോൾ ഋതുവും ശങ്കറും കൂടി അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെ പോയി…
“ഡി ഋതു നില്ക്കു ഞാനും വരുന്നു…..
“നീ വന്നാൽ എങ്ങനെ ശെരിയാകും നന്ദൻ ഡോക്ടർ വന്നില്ലാലോ… നീ അദ്ദേഹത്തെയും കൂട്ടിയിട്ടു വാ ഇല്ലേ നമ്മൾ ആളെ മാത്രം കെയർ ചെയ്തില്ലന്നു തോന്നില്ലേ…
“എങ്കിൽ നീ കൂടെ നില്ക്കു…. എടി പ്രോഗ്രാമിന്റെ ഡീറ്റെയിൽസ് എന്റെ കൈയിൽ ആണ് ഇരിക്കുന്നത്… ഇതെന്താ നിനക്ക് പതിവില്ലാതെ പേടി…. നീ ഡോക്ടറെയും കൂട്ടീട്ടു വാ…. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലട്ടെ…
“എന്തു വിധിയാണ് ഈശ്വരാ ഇതു ആരുടെ മുന്നിൽ പോയി പെടരുതെന്നു കരുതുന്നോ ആ ആളുടെ മുന്നിൽ തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും…
“നന്ദേട്ടൻ എന്നോട് പകരം വീട്ടും പോലയാണ്..
“കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു നന്ദേട്ടനെ കാണാത്തതു കൊണ്ട് ഞാൻ ആ ഡോറിൽ ചെന്നു മുട്ടേണ്ടി വന്നു…
“ഇതാ വരുന്നു ഒരു രണ്ടു മിനിറ്റ്..
“ഇങ്ങേരു അകത്തു ഇതെന്തോന്ന് ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുവാ…
“കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഇറങ്ങി വന്ന ആളിൻറെ മുഖത്തുന്നു കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല…. മുണ്ടും ഷർട്ട്ടുമൊക്കെ ഉടുത്തു… ആളു ചുള്ളനായി എന്റെ മുന്നിൽ… കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നുപോയി… …..
മുഖത്തിന്‌ നേരെ നന്ദേട്ടൻ കൈ വീശിയപ്പോളാണ് സ്വബോധം വന്നത്…
“ഒരു വിവാഹിതനായ പുരുഷനെ ഇങ്ങനെ നോക്കാൻ പാടുണ്ടോ ആമിക… അത് തെറ്റല്ലേ…
” ഞാൻ അറിയാതെ..സോ … സോറി ഡോക്ടർ…..
“എന്തു സോ… സോറി… ഇങ്ങനെ നോക്കാൻ പാടുണ്ടോ എന്നാണ് ചോദിച്ചത്….
അതും ചോദിച്ചു നന്ദേട്ടൻ എന്റടുക്കലേക്കു നടന്നു വന്നു… ആ കണ്ണുകളിൽ അപ്പൊ ഞാൻ കണ്ടത് എന്നോടുള്ള പ്രണയം ആയിരുന്നു.. ഒരു നിമിഷം ഞാനും എന്നെ തന്നെ മറന്നു അതിൽ ലയിച്ചു നിന്നുപോയി…. ആ കൈകുമ്പിളിൽ എന്റെ മുഖം കോരിയെടുക്കുമ്പോൾ എന്തുകൊണ്ടോ തടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്നു മനസു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.. പക്ഷെ എന്റെ ശരീരം അത് അംഗീകരിക്കാൻ മടിച്ചു നിന്നു….
നന്ദേട്ടന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചുണ്ടിലമർന്നപ്പോൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ അത് ഏറ്റുവാങ്ങി…. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പെട്ടന്നു സ്വബോധം വന്നത് പോലെ എന്നിൽ നിന്നും അടർന്നു നന്ദേട്ടൻ സോറിയും പറഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ…. ഒന്നനങ്ങാൻ പോലും ആകാതെ ഞാനവിടെ തന്നെ നിന്നു…..
പെട്ടന്ന് അവളെ അവിടെ കണ്ടപ്പോൾ മനസു കൈവിട്ടു പോയി…. നാട്ടിൽ പോയിട്ട് ദീപുവിന്റെ സാനിധ്യത്തിൽ മാത്രമേ ഇ നാടകം അവസാനിപ്പിക്കു എന്ന് കരുതിയതാ… കഴിയുന്നില്ല പെണ്ണെ… നീ അടുത്ത് നിൽക്കുമ്പോൾ നിന്നിൽ അലിഞ്ഞു ചേരാൻ കൊതിയാവുന്നു… എന്നെ കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ എനിക്ക് പറ്റാതെ വരുന്നു….
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണോടു കൂടി വരുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ സങ്കടം വന്നു….
പിന്നെ മനഃപൂർവം ആയിട്ടു തന്നെ അവളെ നോക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…..
ഫങ്ക്ഷൻ കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും കൂടിയിരുന്നു സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. അഞ്ചു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ എല്ലാവരും നല്ലൊരു സൗഹൃദം സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു…
“ഇവിടെയുള്ള ബാക്കി ഉള്ള ഡോക്ടർ മാരുടെ ഫാമിലി ഡീറ്റെയിൽസ് ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാം… പക്ഷെ നന്ദൻ ഡോക്ടർ മാത്രം എന്താ ഫാമിലിയെ കുറിച്ച് ഒന്നും വിട്ടു പറയാത്തത്…
ശങ്കർ അത് ചോദിച്ചതും എനിക്ക് അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു പോയാൽ മതി എന്നായി… എന്തോ നന്ദേട്ടൻ വേറെ ഒരാൾക്ക് സ്വന്തമാണെന്നു ആ വായിൽ നിന്നും കേൾക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല….. പക്ഷെ അവിടെ നിന്നും പോകാനും കഴിയില്ലായിരുന്നു….
മനസ്സിൽ ഒരായിരം കൂരമ്പുകൾ തറയ്ക്കുന്ന വേദനയോടെ ഞാൻ നന്ദേട്ടന്റെ വാക്കുകൾക്കായി കാതോർത്തു…
പറയടോ നന്ദാ അവരും അറിയട്ടെ തന്നെ പറ്റി. വിവേകിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടു ഒരു പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി നന്ദൻ പറയാൻ തുടങ്ങി…
“എനിക്കു അങ്ങനെ പറയാനായിട്ടു ഒരനിയൻ ഉണ്ട്.. അവന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഫാമിലിയായി താമസിക്കുന്നു…
അച്ഛൻ മരിച്ചിട്ട് ഒരു വർഷം ആയി…. അമ്മ ഒത്തിരി മുൻപ് മരിച്ചതാണ്….
ഡോക്ടറിന്റെ കല്യാണം…..
ശങ്കർ അത് ചോദിച്ചതും എന്റെ മിഴികൾ അമ്മുവിൽ പാറി വീണു അതിന്റെ ഉത്തരം കാതോർത്തതു പോലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്നിൽ തന്നെയായിരുന്നു… എന്റെ നോട്ടം അവളിൽ ആയതും അവളു പതുക്കെ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു…
എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഏകദേശം അഞ്ചു വർഷത്തോളം ആകുന്നു…. പക്ഷെ ചില കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചല്ല താമസിക്കുന്നത്… അവൾ എന്നിലേക്ക്‌ മടങ്ങിയെത്തുന്ന ദിവസത്തിനായി ഞാൻ ഇപ്പോളും കാത്തിരിക്കുന്നു… അവളാണ് എന്റെ ജീവനും ജീവിതവും…
അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും എന്റെ നേരെ നോക്കുന്ന നിറഞ്ഞ രണ്ടുമിഴികൾ കണ്ടു ഞാൻ പതിയെ പുഞ്ചിരിച്ചു…
ആമി പെട്ടന്ന് അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു പുറത്തേക്കു ഓടിയിരുന്നു…
അവളുടെ മനസു നിറയെ സന്തോഷം ആയിരുന്നു.. അപ്പൊ ദീപുവേട്ടൻ എന്നോട് കളളം പറഞ്ഞതാണോ എന്റെ നന്ദേട്ടൻ എന്നെ മറന്നില്ല….. എനിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുവാണോ…
അമ്മുവിന് പുറകെ തന്നെ നന്ദൻ എണീറ്റു വന്നിരുന്നു…..
പുറത്തേക്കു നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ തോളിൽ കൈ വച്ചു പതിയെ നന്ദൻ അവളെ തനിക്കു നേരെ നിർത്തി….. മൗനം നിറഞ്ഞു നിന്ന സമയങ്ങൾ പതിയെ അവളെ എന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിക്കുമ്പോൾ അതുവരെയുള്ള എല്ലാ ദുഖങ്ങളും അവളവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒഴുക്കി കളഞ്ഞു….
അവനും അവളെ മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്നു ഇനി ഒരു ശ്കതിക്കും വേർപിരിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നപോലെ…..
ചില പ്രണയത്തിന്റെ ഭാക്ഷ മൗനമാണ്… ആ മൗനത്തിലും അവർ ആയിരമായിരം കഥ പറയാറുണ്ട് സ്വപ്നങ്ങൾ കാണാറുണ്ട്….നന്ദനും അവന്റെ അമ്മുവും അവർ കണ്ട സ്വപ്നത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര തുടങ്ങുകയാണ്….
താമര
ഇ കഥ ഇവിടെ അവസാനിക്കുകയാണ്.. എല്ലാവരുടെയും വായനക്കും പ്രോത്സാഹനത്തിനും ഹൃദയത്തിൽ തൊട്ട നന്ദി… പോസിറ്റീവ് ആയാലും നെഗറ്റീവ് ആയാലും എനിക്കായി രണ്ടു വരി കുറിക്കുക
മുൻഭാഗങ്ങൾക്കായി ഈ ലിങ്കിൽ പോവുക
Other Novels
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Related posts:
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission