Skip to content

നിഴൽപോലെ – 17

nizhalpole malayalam novel

അവളുടെ കണ്ണുകളിലായി എന്റെ കണ്ണുകൾ ഇടഞ്ഞപ്പോൾ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ താളം തെറ്റുന്നത് രണ്ടുപേരും അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

    അവളുടെ അധരങ്ങളിൽ എന്റെ അധരങ്ങൾ ചേർക്കുമ്പോൾ ആദ്യം അവൾ എതിർത്തെങ്കിലും എന്നിലേക്ക്‌ അവൾ അലിഞ്ഞിറങ്ങുകയിരുന്നു… ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ ദൗർബല്യത്തിൽ അവളെ എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും സ്വന്തം ആക്കുമ്പോൾ. അവൾ എന്റെ എല്ലാം ആണെന്ന് ഒന്നുകൂടി ഊട്ടിഉറപ്പിക്കുകയിരുന്നു…

   ദേവേട്ടന്റെ മുഖത്തു നോക്കാൻ ഞാൻ അശക്തയായിരുന്നു….

 കണ്ണേട്ടനോടും മുത്തശ്ശിയോടും എന്തോ തെറ്റു ചെയ്ത പോലെ മനസ്സ് വിങ്ങുന്നുണ്ട്. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു..

  നന്ദൂട്ടി കരയല്ലെടി.. അറിയാതെ പറ്റിപോയതാ… സോറി മോളെ ക്ഷമിക്കടി എന്നോട്… വെറുക്കല്ലേ എന്നെ…

     ദേവേട്ടൻ…മാത്രം അല്ലല്ലോ തെറ്റു ചെയ്തെ … ഞാനും കൂടി അല്ലേ പിന്നെ എന്തിനാ ദേവേട്ടൻ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നെ….

    നന്ദു.. നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലേ…

   ദേവേട്ടന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു അറിയാതെ തന്നെ എന്റെ കൈ ദേവേട്ടന്റെ ചുണ്ടിലായ് വച്ചു….

   അരുത്… എന്നേക്കാൾ ഏറെ വിശ്വാസം ആണ്.. പക്ഷെ എന്റെ കണ്ണേട്ടനോടും മുത്തശ്ശിയോടും ഞാൻ എന്തോ തെറ്റു ചെയ്തപോലെ…

   ആം… നന്ദു ഞാൻ സീരിയസ് ആയി ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ…. നമ്മുടെ കല്യാണത്തിനെ കുറിച്ച് ഞാൻ അജുനോട് പറയട്ടെ… നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ മറന്നിട്ടല്ല ഞാൻ ഇത് ചോദിക്കുന്നെ…

  നമ്മുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു നീ പൊയ്ക്കോ കാനഡയ്ക്ക് എനിക്കതിൽ ഒരു എതിർപ്പും ഇല്ല… നീ ആലോചിക്ക് എന്നിട്ട് എന്നോട് ഒരു മറുപടി പറയു…

     മുത്തശ്ശി വന്നപ്പോളേക്കും ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി… അജുനെ കാണാൻ നിൽക്കാൻ മനസു അനുവദിച്ചില്ല. എന്തോ ഒരു കുറ്റബോധം വേട്ടയാടിയിരുന്നു…

***************************************

  എന്താ മോളെ എന്തേലും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ. തലവേദന മാറീലെ…

 ഒന്നുല്ല കണ്ണേട്ടാ. എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നൂല്യ…

കണ്ണേട്ടനോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

 ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാ നിന്റെ കണ്ണു നിറയുന്നേ.. ആദിയുമായി വഴക്കിട്ടോ. അവനെ ഇന്ന് ഞാൻ..

  അയ്യോ ഇല്ല ഏട്ടാ.. ഒന്നുമില്ല..

  പിന്നെ അവൻ പോയത് കൊണ്ടാണോ മോളെ…

  ആം…..

സാരല്യ നീ കിടന്നോ വെറുതെ വല്ലതും ആലോചിച്ചു വയ്യായ്ക കൂട്ടണ്ട…

  കണ്ണേട്ടൻ പോയിട്ട് ഫോൺ എടുത്തു ദേവേട്ടനെ വിളിച്ചെങ്കിലും ഫോൺ കിട്ടാനുണ്ടായിരുന്നില്ല…

ഇവിടെ നിന്നും വിഷമിച്ചു ഇറങ്ങിയത് കൊണ്ട് മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു..

     രാത്രി അത്താഴം കഴിച്ചു മുറിയിലേക്ക് കേറീട്ട് , ദേവേട്ടനെ വിളിച്ചിട്ട് ഫോൺ എടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…

   കണ്ണേട്ടന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി…

എന്താ മാളു… മോളു ഉറങ്ങുന്നില്ലേ…

 ഏട്ടാ ദേവേട്ടനെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല. എത്താനുള്ള സമയം ആയില്ലേ.. ഇതുവരെ വിളിച്ചില്ല….

   അവൻ എന്തേലും തിരക്കിൽ പെട്ടിട്ടുണ്ടാവുടി. ഇങ്ങനെ ഒരു പൊട്ടിക്കാളി… ഞാൻ വിളിക്കാം. അവൻ എടുക്കുമ്പോൾ പറയാം നിന്നെ വിളിക്കാൻ…

   മ്… കണ്ണേട്ടനോട് പറഞ്ഞിട്ട് മുറിയിലേക്ക് പോയരങ്കിലും മനസിൽ അറിയാത്ത ഒരു ഭാരം കടന്ന് വന്നിരുന്നു. എന്തോ അപകടം സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് പോലെ….

***********************************

    കിടക്കാൻ ഉള്ള തയ്യാറെടുപ്പു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് ജിത്തു വിളിച്ചത്. നേരത്തെ ആദി എത്തിയെന്നു ചോദിക്കാൻ അവനെ വിളിച്ചിരുന്നു…

  എത്തുമ്പോ തിരികെ വിളിക്കാന്നു അവൻ പറഞ്ഞിരുന്നു…

   ടാ ജിത്തു ആദി എത്തിയോ…

 ടാ ജിത്തു… എന്താടാ എന്തേലും ഒന്ന് പറയു.. നീ കരയുവാണോ .. ജിത്തു.. എന്താടാ എന്താ പറ്റിയെ..

   “അജു… ആദി…..

ആദി ക്കു.. ആദിക്കു എന്താ പറ്റിയെ

അവനു ഒരു ആക്‌സിഡന്റ്.. ഇപ്പോഴാ അറിഞ്ഞേ.. കുറച്ചു സമയം ആയതേ ഉള്ളൂ..

  അവൻ കോട്ടയം മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ഉണ്ട് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് തിരിച്ചു.. നീയും അങ്ങോട്ടേക്ക് വാ..

  പിന്നെ വൈഗ അറിയണ്ട അജു എനിക്കറിയില്ല എന്താണ് എന്നു…

  ജിത്തു കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

 ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം പേടിക്കാതെ… ഒന്നുണ്ടാവുല്ല ആദിക്കു.. ഒന്നും വരില്ലടാ…

..    ജിത്തുവിന്റെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു തിരിഞ്ഞതും വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന മാളൂനെയാണ് കണ്ടത്…

   “എന്താ… എന്താ കണ്ണേട്ടാ… ആർക്കാ.. എന്താ പറ്റിയെ…

  അത്… അത് ഒന്നുല്ല…. ഞാൻ ഒന്ന് പുറത്തു പോയിട്ട് വരാം….

    ആദിന്നൊക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടല്ലോ…

പറയു കണ്ണേട്ടാ എന്താ.. എന്താ പറ്റിയെ…

  എന്റെ ദേവേട്ടനെന്താ പറ്റിയെ… കണ്ണേട്ടന്റെ ഷർട്ടിൽ പിടിച്ചു അലമുറയിട്ട് കരയുമ്പോൾ.. കണ്ണേട്ടൻ എന്നെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…

  ഒന്നുമില്ല. മോളെ ഒന്നുണ്ടാവില്ല.. കരയല്ലേ ഇങ്ങനെ..

 അവനു ഒരു ചെറിയ ആക്‌സിഡന്റ്.. കാര്യായിട്ട് ഒന്നുണ്ടാവില്ല നീ പേടിക്കണ്ട..

 അയ്യോ… എന്റെ ദേവട്ടന്… ദേവേട്ടന് എന്താ പറ്റിയെ..

  കണ്ണേട്ടാ എന്നേം കൂടെ കൊണ്ടുവോ.. ഞാനും വരുന്നു… എനിക്ക് കാണണം…

  വേണ്ട മോളെ.. ഞാൻ പോയിട്ട് വിളിക്കാം..

  പറ്റില്ല എനിക്ക് വരണം… ഞാനും വരും..

  മാളു ഒന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്കടി….

ഞാൻ വരും കണ്ണേട്ടാ എന്നെ കൂടെ കൊണ്ട് പോവോ ഇല്ലേ ഇല്ലേ ഞാൻ ചത്തു പോകും…

   മനസില്ല മനസോടെ മുത്തശ്ശിയെ അമ്മായിടെ വീട്ടിൽ ആക്കി മാളൂനെയും കൊണ്ട് ഞാൻ കോട്ടയത്തേക്ക് തിരിച്ചു…

   ഞങ്ങൾ അവിടെ എത്തുമ്പോൾ ഞങ്ങളെ കാത്തു ജിത്തു ഉണ്ടായിരുന്നു..

    ടാ ജിത്തു എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഇപ്പൊ… ആദിയുടെ വീട്ടിൽ അറിയിച്ചില്ലേ…

  Icu വിലാണ്. വീട്ടിൽ പറഞ്ഞിട്ടില്ലാ . നിന്റെ കൂടെ തിരുവനന്തപുരത്താണെന്ന പറഞ്ഞത്…

       ദേവേട്ടനെ കാണാൻ icu വിന്റെ മുൻപിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ എന്റെ കാലുകൾ പതറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതറിഞ്ഞപോലെ കണ്ണേട്ടൻ എന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചു…

   ഐസിയു വിന്റെ മുന്നിൽ തറയിലായി തളർന്നു ഇരിക്കുമ്പോൾ ദൈവത്തിനോട് എന്താ പ്രാർത്ഥിക്കേണ്ടതെന്നു പോലും ഞാൻ മറന്നിരുന്നു… എനിക്ക് ചുറ്റും ഒന്നും കാണാതെ.. ഒന്നും അറിയാതെ മനസു മരവിച്ചിരുന്നു..

 ഒരു ഡോക്ടർ അവിടെ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ കണ്ണേട്ടനും ജിത്തൂവേട്ടനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടുന്നത് കണ്ടു….

   തിരികെ വന്നു കണ്ണേട്ടൻ എന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ഒന്നുല്ല വാവേ ആദിക്കു ഒന്നുല്ല ചെറിയ രീതിയിൽ നെറ്റിയിൽ ഒരു മുറിവ് കൈക്ക് ചെറിയ ഫ്രാക്ചർ ഉണ്ട് അത്രേ ഉള്ളൂ.. നാളെ റൂമിലേക്ക്‌ മാറ്റും എന്നു….

   മ്…

ദൈവങ്ങൾക്ക് മനസിൽ നന്ദി പറയുകയായിരുന്നു.. പിറ്റേദിവസം ദേവേട്ടനെ റൂമിലേക്ക്‌ മാറ്റിയിരുന്നു…

  കണ്ണേട്ടൻ വീട്ടിലേക്കു പോകാൻ നിർബന്ധിച്ചെങ്കിലിം അവിടെ വിട്ടു എന്റെ ദേവേട്ടനെ വിട്ടു പോകാൻ ഞാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല…

   എന്നെ ദേവേട്ടന്റെ അടുത്താക്കി.. കണ്ണേട്ടന്നും ജിത്തൂവേട്ടനും പുറത്തേക്കു പോയിരുന്നു…

   ഇടയ്ക്ക് ദേവേട്ടൻ മൂളുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

  ദേവേട്ടാ….

   മ്…..

   ദേവേട്ടൻ കണ്ണു തുറക്കാറായി എന്നു തോന്നിയപ്പോൾ.. പെട്ടന്നു തന്നെ നഴ്സിംഗ് സ്റ്റേഷനിൽ പോയി ഒരു സിസ്റ്ററെ വിളിച്ചിട്ട് വന്നു…

    സിസ്റ്റർ പതിയെ ദേവേട്ടനെ വിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

    അപ്പോഴേക്കും ഡോക്ടറും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു..

   ആദി ദേവ്.. ക്യാൻ യു ഹിയർ മി….

  ദേവേട്ടന്റെ മിഴികൾ പിടയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… പതിയെ കണ്ണു തുറന്നു ദേവേട്ടൻ ഡോക്ടറിനെ നോക്കി..

  ഒന്നും മനസിലാകാത്ത പോലെ ആ കൃഷ്ണമണികൾ ചുറ്റിനും കറങ്ങുന്നുണ്ടാരുന്നു…

   ഇയാൾ ഒന്ന് വിളിച്ചേ പേഷ്യൻ്റിനെ.. ഡോക്ടർ എന്നോടായി പറഞ്ഞു..

   “ദേവേട്ടാ.. ഇങ്ങട് നോക്കിയേ…

    എന്നെ പരിചയമില്ലാത്തതു പോലെ ദേവേട്ടൻ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

  ദേവേട്ടാ ഇത് ഞാനാണ് നന്ദൂട്ടി…

   ആരാ.. താനാരാ.. ഞാൻ ഇതെവിടെയ…

     ദേവേട്ടാ ഞാൻ.. എന്നെ ഒന്ന് നോക്ക്…

    ഞാൻ ഞാനാരുടെയും ദേവേട്ടൻ അല്ല താൻ ഒന്ന് പോയെ…

   ഡോക്ടർ ഞാൻ ഞാൻ ആദി.. ഇയാളെ എനിക്കറിയില്ല… എനിക്ക് എന്താ പറ്റിയതെന്നും എനിക്കറിയില്ല…

   ഒക്കെ.. കൂൾ… സിസ്റ്റർ സെഡഷൻ കൊടുത്തോളു..

  അപ്പോഴേക്കും കണ്ണേട്ടനും ജിത്തൂവേട്ടനും അങ്ങടക്കു വന്നിരുന്നു…

   അജു, ജിത്തു… ഞാൻ.. ഞാനിതെവിടെയാ…

 എനിക്കെന്താ പറ്റിയെ…

   “ഒന്നുല്ലടാ… ഒന്നുല്ല…. ഒരു ചെറിയ ആക്‌സിഡന്റ്…

 അജു പക്ഷെ എനിക്ക് ഒന്നും ഓർക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല…

  സാരല്യ.. അവൻ എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു ഉറക്കത്തിലേക്കു വഴുതി വീണു…

 അവൻ ഉറങ്ങിയതും ഞങ്ങൾ ഡോക്ടറിനെ കാണാൻ ചെന്നു..

  “ഡോക്ടർ…. ആദി ദേവിനു എങ്ങനെ ഉണ്ട്…

 നേരത്തെ പേഷ്യൻ്റിന് എന്തേലും ആക്‌സിഡന്റ് പറ്റിയിട്ടുണ്ടോ..

  ഉണ്ട് ഡോക്ടർ… ജിത്തു ഡോക്ടറിനോട് ആദിയുടെ ഇതുവരെ ഉള്ള ഡീറ്റെയിൽസ് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

   കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് ആദി ദേവിന് അറിയാം എന്നുള്ള കുട്ടി അല്ലേ..

  അതെ ഡോക്ടർ.. അവൻ സ്നേഹിക്കുന്ന കുട്ടിയാണ്…

   ഈ ആക്‌സിഡന്റിനു ശേഷം ആണോ ആ കുട്ടിയെ പരിചയപെട്ടത്..

    അതെ ഡോക്ടർ…. എന്തേലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ…

  കണ്ണേട്ടന്റെ വെപ്രാളത്തോടെ ഉള്ള ചോദ്യം  ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവരുടെ പിന്നാലെ മാറി നിന്ന എന്നെ അവർ കണ്ടിരുന്നില്ല…

    ഒരു പ്രോബ്ലം ഉണ്ട്.. ആ കുട്ടിയെ ആദി ദേവിന് ഇപ്പോൾ ഓർമ ഇല്ലാന്ന് തോന്നുന്നു…. ചിലപ്പോൾ മയക്കം തെളിയുമ്പോൾ ഓർമ വരും. വരാതെയും ഇരിക്കാം… അങ്ങനെ ഓർമ ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ ആണെങ്കിൽ.. അതിൽ നമുക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ ഇല്ല… സ്‌ട്രെയിൻ ചെയ്തു ഓർമ്മിപ്പിക്കാൻ പറ്റില്ല.. ആ കുട്ടിയെ ഒന്ന് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കു…

    ഡോക്ടറിന്റെ വാക്ക് കേട്ടു കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കേറുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നുണ്ട്… ദേവേട്ടൻ…. ദേവേട്ടൻ എന്നെ മറന്നോ… അങ്ങനെ കഴിയോ ദേവേട്ടന്… കണ്ണുകൾ പതിയടഞ്ഞു മറിഞ്ഞു പോകുമ്പോളേക്കും എന്നിലേക്ക്‌ ഓടി വരുന്ന കണ്ണേട്ടനെയാണ് കണ്ടത്…

        മോളെ മാളു കണ്ണുതുറക്കടി…. പാതിമയക്കത്തിലും കണ്ണേട്ടന്റെ വിളി ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

    കണ്ണു തുറക്കുമ്പോൾ ട്രിപ്പിന്റെ ക്യാനുലെ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…

  മോളെ നി ഇങ്ങനെ തളരല്ലേ….

    “ദേവേട്ടൻ ഉണർന്നോ കണ്ണേട്ടാ…

 ഇല്ല…. മയക്കം വിടാൻ താമസിക്കും എന്ന ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്…

   നി തളരല്ലേ മാളു.. എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ലടി.. മുത്തശ്ശിയുടെ കാര്യം ആലോചിച്ചു നോക്കിയേ…

 എന്തു വന്നാലും നേരിടാൻ തയ്യാറായിരിക്കണം. ഏട്ടന്റെ മോളു സ്ട്രോങ്ങ്‌ അല്ലേ…

  കണ്ണേട്ടന് കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് മറുപടി ഒന്നുമില്ല… കഴിയോ എനിക്ക് ദേവേട്ടന് എന്നെ അറിയില്ലെന്ന് പറയുമ്പോൾ മിണ്ടാതെ കേട്ടോണ്ട് പോകാൻ.. അങ്ങനെ വിടാൻ കഴിയോ എനിക്ക്…

    കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഒരു സിസ്റ്ററ്  വന്നു വിളിച്ചു… ദേവേട്ടൻ മയക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നു എന്നും. ഒന്നുകൂടി എന്നെ കണ്ടാൽ തിരിച്ചറിയൊന്നു നോക്കാൻ പറഞ്ഞു…

   ഇടറുന്ന കാലടിയോടെ ദേവേട്ടന്റെ മുൻപിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ ചുവടുകൾ പലപ്പോഴും വേച്ചു പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

   ഞങ്ങൾ പോകുമ്പോൾ ജിത്തുവെട്ടനോട് സംസാരിക്കുന്ന ദേവേട്ടനെയാണ് കണ്ടത്….

     കണ്ണേട്ടനെ  കണ്ടതും ആ കണ്ണുകൾ വിടരുന്നത് എനിക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

   പിന്നിലായ് നിന്നിരുന്ന ഞാൻ പതിയെ ദേവേട്ടന്റെ മുന്നിലേക്ക്‌ മാറി നിന്നു…

  ദേവേട്ടാ.. ഇടർച്ചയോടെ ഞാൻ വിളിച്ചു….

   ആ ഭാഗത്തുന്നു ഒരു മറുപടിയും ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് വീണ്ടും വിളിച്ചു..

  ദേവേട്ടാ നന്ദുനെ മറന്നോ… എന്നെ ഓർക്കണില്ലേ ദേവേട്ടൻ…

   കുട്ടിക്ക് ആളു മാറിയതാ. ഞാൻ ആദിയാണ്… കുട്ടിയെ എനിക്കറിയില്ല…

   ആ വാക്കുകളുടെ കൂർത്ത മുന എന്റെ നെഞ്ചിലായി ആഴ്ന്നിറങ്ങി…

  ഓടി ചെന്നു ദേവേട്ടന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു… അങ്ങനെ പറയല്ലേ ദേവേട്ടാ.. ഞാൻ.. ഞാൻ നന്ദൂട്ടിയ.. ഓർത്തു നോക്കിയേ…. എന്നെ.. എന്നെ അറിയില്ലെന്ന് പറയല്ലേ….

    എന്താ കുട്ടി ഈ കാണിക്കുന്നേ തനിക്കു ആളു തെറ്റിയതാ…. ഞാൻ… ഞാൻ തന്നെ കണ്ടതായിട്ട് ഓർക്കുന്നില്ലാ…

  ചുമ്മാ പറയുന്നതാ… ചുമ്മാ പറയുന്നതാ എനിക്ക് അറിയാം. എന്നെ പറ്റിക്കാൻ… അല്ലേ അങ്ങനെ അല്ലേ ദേവേട്ടാ… നന്ദൂട്ടി ഇല്ലാതെ ഒരു ജീവിതം ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ എന്നോട്… എന്നിട്ടാണോ….

   ബാ നമുക്ക് പോകാം.. വാ ദേവേട്ടാ…

  എന്റെ കൈ വിട് കുട്ടി…. ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ നിന്നെ അറിയില്ലെന്ന്….

  അയ്യോ…. ആരേലും ഒന്ന് പറയോ.. എന്റെ ദേവേട്ടനാണെന്നു ഒന്ന് പറയോ..

    അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ആദിയുടെ കട്ടിലിനു താഴെയായി ഇരുന്ന എന്റെ മാളൂനെ കാണാൻ കഴിയാതെ ഞാൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു..

 അപ്പോളേക്കും ഡോക്ടർ ങ്ങടെക്ക് വന്നിരുന്നു..

 എന്താ ഇവിടെ പ്രശ്നം…

  ഡോക്ടർ ഈ കുട്ടി എന്നെ അറിയാന്ന് പറയുന്നു.. പക്ഷെ എനിക്ക്… എനിക്ക് അറിയില്ല ഡോക്ടർ ഈ കുട്ടിയെ.. ഓർക്കുമ്പോൾ തലയ്ക്കകത്തു എന്തോ മൂളൽ പോലെ.. തല പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നത് പോലെ വേദനിക്കുന്നു….

  ഹേയ് കൂൾ ഡൌൺ Mr. ആദി.. ആ കുട്ടിക്ക് ആളു തെറ്റിയതാ.. തനിക്കു അറിയാന്നുള്ള കുട്ടി അല്ല ഇത്…

   ഡോക്ടർ മാളൂനെ അവിടെ നിന്നു കൊണ്ട് പോകാൻ ആക്ഷൻ കാണിച്ചത് അനുസരിച്ചു അവളെയും കൊണ്ട് ആ റൂമിൽ നിന്നു പുറത്തു കടക്കുമ്പോൾ.. ഇനി എന്തു എന്നത് എന്റെ മനസിലെ വലിയൊരു ചോദ്യം ആയിരുന്നു…

       തുടരും…

 

 

മുൻഭാഗങ്ങൾക്കായി ഈ ലിങ്കിൽ പോവുക

 

Other Novels

മിഴിയറിയാതെ

 

ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക

അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക

അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക

5/5 - (1 vote)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Leave a Reply

Don`t copy text!