“ഡോക്ടർ അച്ഛന്…? ” പരിഭ്രമത്തോടെ രുദ്രൻ ഡോക്ടറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി…
“പേടിക്കണ്ട… കറക്റ്റ് ടൈമിൽ ഫുഡും മെഡിസിനും കൊടുക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ… ആളുടെ ബോഡി നല്ല വീക്കാണ്… ബിപി കൂടിയതാ “
ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതും അവൻ വെറുതെ തലയാട്ടി…. ഇടയ്ക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് നോട്ടം എത്തിയതും ഡോക്ടർ അവന്റെ തോളിൽ തട്ടി ആശ്വസിപ്പിച്ചു….
“ഒന്നുല്ലടോ… ഒബ്സെർവഷനിൽ കിടക്കട്ടേ 24 മണിക്കൂർ അതുകഴിഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് മാറ്റാം…. ബിപി കൂടുതലാണ് അതിനും മെഡിസിൻ വേറെ എഴുതാം… രണ്ടുദിവസം ഇവിടെ കിടക്കട്ടേ ” അതു പറഞ്ഞു അദ്ദേഹം റൂമിൽ പോയി
“എന്താ ഏട്ടാ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞേ? “
“അമ്മേ ഇന്ന് മരുന്ന് കഴിച്ചില്ലായിരുന്നോ… ബിപി കൂടുതൽ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ഡോക്ടർ … എന്താ പറ്റിയെ? ” രുദ്രന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും അമ്മ തലതാഴ്ത്തി… ദേവു അമ്മയുടെ മറുപടിയ്ക്കായി കാതോർത്തു
“അമ്മേ…. ” അവരിൽ നിന്ന് പ്രതികരണമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് രുദ്രൻ ഒന്നൂടെ വിളിച്ചു
“അതു… ഏട്ടൻ ഇന്ന് ഭയങ്കര ടെൻഷനിൽ ആയിരുന്നു… രാവിലെ ഭക്ഷണവും മരുന്നും കഴിക്കാതെയാ കൃഷിയിടത്തു പോയത്… വീടിന്റെ ആധാരം ബാങ്കിൽ ആയിരുന്നല്ലോ… കൃഷിയിൽ നിന്ന് ആദായമൊന്നും കിട്ടാത്തതോണ്ട് കഴിഞ്ഞ മാസങ്ങളിലെ ഈടു അടിച്ചില്ലായില്ലായിരുന്നു… ബാങ്കിൽ നിന്ന് പേപ്പർ ഇന്നലെ വന്നിരുന്നു….. കാശ് തിരിച്ചടയ്ക്കാനുള്ള തത്രപ്പാടിൽ ഒന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല അച്ഛൻ…. ” അത്രെയും പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി
തന്റെ കല്യാണത്തിന് വീടിന്റെ ആധാരം പണയം വച്ചതാ….. വിഹാന്റെ കുടുംബത്തിനൊപ്പം പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കിടപ്പാടം പണയപ്പെടുത്തി…. എന്നിട്ട് കിട്ടിയതോ…. ദേവൂന്റെ ചുണ്ടുകൾ പുച്ഛത്താൽ കൊട്ടി…. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ രുദ്രൻ കാണാതിരിക്കാൻ അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കെ അടച്ചു
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും ആദിയും കാർത്തിയും അവിടേക്ക് വന്നു…
“രുദ്രാ… അങ്കിളിനു..? “
“കുഴപ്പമില്ലമില്ലടാ.. ഒബ്സെർവഷനിൽ ആണ്… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് മാറ്റും ” രുദ്രൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും അവരുടെ നോട്ടം കരഞ്ഞു തളർന്നിരിക്കുന്ന അമ്മയിലും അവരുടെ തോളിൽ ചാരി ആലോചനയിൽ ഇരിക്കുന്ന ദേവുവിലുമെത്തി…
അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടതും രുദ്രൻ കണ്ണടച്ച് കാണിച്ചു… ആദിയോടും കാർത്തിയോടും ബാങ്കിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു…
“അതു എന്താണെന്ന് അന്വേഷിച്ചു കാശ് അടച്ചു പ്രമാണം തിരിച്ചു വാങ്ങണം ” രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും ദേവുനെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് അവർ അവിടെന്ന് പോയി
അമ്മയുടെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു ഇരിക്കുമ്പോഴും ദേവൂന്റെ മനസ്സിൽ ആധാരം ആയിരുന്നു… തനിക്കായി പണയപ്പെടുത്തിയതാണ്…. ഇനിയും അവർക്കൊരു വിഷമം നൽകാൻ പാടില്ല…
എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു അവൾ ഇരുന്നു….
നേരം വൈകിയതും ദേവൂനെയും അമ്മയും മുറിയിലേക്ക് ഇരുത്തി… അവർക്ക് കൂട്ടായി മായയും വന്നിരുന്നു… ദേവൂം രാധയും എങ്ങനെയോ ആ രാത്രി കഴിഞ്ഞുകൂടി…. എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും രണ്ടാളും അടുത്തില്ല…. ഇടയ്ക്ക് വെള്ളം കുടിച്ചു ആ രാത്രി തള്ളിനീക്കി…
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അദ്ദേഹത്തെ മുറിയിലേക്ക് മാറ്റി…. അച്ഛന്റെ ഇടംവലം അമ്മയും മോളും ഉണ്ടായിരുന്നു…. അവർക്ക് മങ്ങിയ പുഞ്ചിരി നൽകുമ്പോഴും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സിൽ ഭാവിയെ കുറിച്ചുള്ള ആകുലതകൾ ആയിരുന്നു….
മായയും രുദ്രനും നിർബന്ധിച്ചു അമ്മയും മോളും ഇത്തിരി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു…. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ആദിയും കാർത്തിയുമെത്തി
“ടാ… കാശ് എല്ലാം അടച്ചു…. ദാ ആധാരം… “
“തത്കാലം നീ തന്നെ വച്ചേക്കു… അവരോട് പിന്നെ പറയാം… “
“നിങ്ങൾ എല്ലാരും ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത് എന്താ… ഇവിടെ എന്താ ചർച്ച? ” അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്ന ദേവു ചോദിച്ചു…. രുദ്രൻ ഒന്നും മിണ്ടരുതെന്ന് അവരോട് കണ്ണുകൊണ്ട് കാണിച്ചു…. അവൾ എല്ലാരേയും നോക്കിയിട്ട് രുദ്രന്റെ അടുത്തേക്ക് നിന്നു
“എന്താ ഒരു ചുറ്റിക്കളി…? “
“നിങ്ങൾ അകത്തേക്ക് പൊയ്ക്കോ… ഞങ്ങളിപ്പോൾ വരാം… ” രണ്ടാളോടും പറഞ്ഞു അവളുടെ കൈയും പിടിച്ചു രുദ്രൻ മുന്നോട്ടേക്ക് നടന്നു… നടന്നു ഒരു മുറിയുടെ മുന്നിലെത്തിയതും അവൻ നിന്നു… സംശയത്തോടെ നോക്കുന്നവളെ കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചിട്ട് അവൻ ഡോറിൽ മുട്ടി
ഡോർ തുറന്നതും അവൾ അകത്തേക്ക് നോക്കി… വിഹാന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും മുന്നിൽ കണ്ടതും അവൾ വിശ്വാസം വരാതെ രുദ്രനെ നോക്കി… അവൻ അവളുടെ കൈയും പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി…
ബെഡിൽ കൈയ്ക്കും കാലിനും പ്ലാസ്റ്റർ ഇട്ട്, തലയിൽ കെട്ടും, മുഖത്ത് മുറിഞ്ഞ പാടുകളിൽ മരുന്ന് വച്ചേക്കുന്നത് കാൺക്കെ അവൾ നിർവികാരമായി നിന്നു… അവനോട് വല്ലതും പറയാനോ സമാധാനിപ്പിക്കാനോ അവളുടെ നാവ് പൊന്തിയില്ല… താൻ കാരണം അവനീ അവസ്ഥയിലെത്തിയെന്ന ചിന്തയിൽ അവൾ ആരോടും ഒന്ന് മിണ്ടാതെ നിന്നു
“ഡോക്ടർ വന്നു നോക്കിയില്ലേ? “
“ഹമ്…. നിങ്ങൾ ഇവനെ കാണാൻ വന്നതാണോ…. വേണ്ടിയിരുന്നില്ല “
“അച്ഛൻ ചെറിയൊരു നെഞ്ചുവേദന …. ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ് ആണ്… ഇവളെ കൊണ്ടുകാണിക്കാമെന്ന് കരുതി “
“ആണോ… എന്നാൽ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകാം… മാധവനെ കണ്ടിട്ട് വരാം ” അദ്ദേഹം രുദ്രന്റെയൊപ്പം പുറത്തേക്ക് നടന്നു…. ഇടയ്ക്ക് ദേവുനെ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയെങ്കിലും അവൾ തലകുനിച്ചു നിൽകുവായിരുന്നു… ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു
കുറച്ചു നേരത്തെ നിശബ്ദത അവളെ വല്ലാണ്ട് നോവിച്ചു…. തെറ്റ് ചെയ്തപോലുള്ള അവളുടെ നിൽപ്പ് അമ്മയും വേദനിപ്പിച്ചു
“മോളെ…. ” തോളിൽ കൈവച്ചു അമ്മ അവളെ വിളിച്ചു…അതു കേട്ടതും കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു…. അവർ അവളുടെ മുടിയിലൂടെ കൈപായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
“അമ്മേ.. ഞാൻ… കാര..ണം.. വിഹാൻ ” അവളെ പൂർത്തിയാക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവർ വായ് മൂടി
“അവൻ ചെയ്ത പ്രവർത്തികളുടെ ഫലമാണ്… ഇത്രെയും നാൾ അച്ഛനെ അമ്മയോ വകവച്ചില്ല.. ഇനി അവരുടെ പരിചരണത്തിൽ കഴിയാനാകും വിധി… പണമല്ല സ്നേഹമാണ് വലുതെന്നു ഇനിയെങ്കിലും അവൻ തിരിച്ചറിയട്ടെ… ” ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞതും അവൾ അമ്മയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു…
“മോൾ അമ്മയോട് ക്ഷമിക്കണേ… ഞാൻ കാരണമാ നീ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു അവിടെയെത്തി ഒരുപാട് അനുഭവിച്ചേ… രുദ്രൻ നല്ലവനാ… ഭാര്യയോട് മോശമായി പെരുമാറിയാൽ ഏതൊരു ഭർത്താവും ഇത് തന്നെ ചെയ്യ്‌യും… ഇനിയെങ്കിലും മോൾ സന്തോഷമായി ജീവിക്ക്… ഇതൊന്നും ആലോചിച്ചു വിഷമിക്കണ്ട “
അവരുടെ സംസാരം കേട്ട് മയങ്ങി കിടന്ന വിഹാൻ ഉണർന്നു… ദേവുനെ കണ്ടതും അവൻ വെറുതെ നോക്കി കിടന്നു… അവന്റെ മുഖത്ത് പഴയ പുച്ഛമോ ദേഷ്യമോ ഒന്നുമില്ലെന്ന് ദേവൂന് തോന്നി…
“സോ… സോറി… ” പതിയെ അവളോട് പറഞ്ഞു… അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ അവിടെ നിന്നു…
“അമ്മേ.. ഞാൻ പോട്ടെ… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അങ്ങോട്ട് വായോ… രണ്ടു അമ്മമാരുമുണ്ട്.. ” പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പോകാൻ ഇറങ്ങി… തന്നെയും നോക്കി കിടക്കുന്ന വിഹാന്റെ കണ്ണുകളിൽ കുറ്റബോധം മാത്രമായിരുന്നു… അവനെ നോക്കി നനുത്ത പുഞ്ചിരി നൽകി അവൾ അവിടെന്ന് ഇറങ്ങി
തിരിച്ചു റൂമിൽ എത്തിയതും അവിടെ എല്ലാരും ഉണ്ടായിരുന്നു… നേരത്തെ ഉണ്ടായിരുന്ന വിഷമം ഇപ്പോൾ മുഖത്ത് നിന്ന് മാഞ്ഞതു രുദ്രനു സന്തോഷം നൽകി… അവരെല്ലാം എന്തോ വലിയ കാര്യം സംസാരിക്കുന്നതുകൊണ്ടു ദേവു രുദ്രന്റെ അടുത്തിരുന്ന് തോളിൽ ചാഞ്ഞു..
വൈകുന്നേരം മയൂരിയും പല്ലവിയും അവരെ കാണാൻ വന്നിരുന്നു… ഇടയ്ക്ക് ദേവൂന്റെ വീട്ടിൽ പോകുന്നതുകൊണ്ട് രണ്ടാളും അവർക്ക് മക്കളെ പോലെയായിരുന്നു…. ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചു നേരം വൈകിയതും രണ്ടാളെയും വീട്ടിലാക്കാൻ ആദിയും കാർത്തിയും പോയി….
രുദ്രൻ ദേവുനെ കൂട്ടി വീട്ടിലെത്തി ഫ്രഷായി അമ്മമാർക്കുള്ള വസ്ത്രവും എടുത്തു അവിടെന്ന് ഇറങ്ങി… ദേവു അവളുടെ ആഭരണങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്തു വച്ചിരുന്നു…
“”ഡിസ്ചാർജ് കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ഈ സ്വർണം വിറ്റു കാശ് ബാങ്കിൽ അടയ്ക്കണം…. തനിക്ക് വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെട്ട അവർക്ക് കിടപ്പാടം കൊടുക്കണം “” ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്നത് കൊണ്ടു ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയതൊന്നും അവൾ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല
“നീ ഇറങ്ങുന്നില്ലേ…? ” രുദ്രന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ടതും അവൾ തലയാട്ടികൊണ്ട് പുറത്തു ഇറങ്ങി…. കാറിൽ നിന്നു ബാഗും എടുത്തു അവർ റൂമിലേക്ക് നടന്നു
“ഞാൻ ബില്ല് അടച്ചു… ഡോക്ടറെ ഒന്നൂടെ കണ്ടിട്ട് ഇറങ്ങാം… ലഗേജ് കാറിൽ വച്ചോ ആദി ” അവനോട് പറഞ്ഞിട്ട് മാധവനുമായി രുദ്രൻ ഡോക്ടറിന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു
“മരുന്ന് കൃത്യസമയത്തു കഴിക്കണം… പിന്നെ ടെൻഷൻ പാടില്ല..കഠിനജോലിയും ചെയ്യരുത്….. ഫുഡ്‌ കുറച്ചു ദിവസം ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കു… വറുത്തതൊന്നും കഴിക്കണ്ട ” ഡോക്ടർ പറഞ്ഞതും അദ്ദേഹം തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു പുഞ്ചിരിയും നൽകി ഇറങ്ങി
അമ്മമാരും, ദേവു, ആദി കാറിൽ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു… കാർത്തിയ്ക്ക് ഓഫീസിൽ കുറച്ചു പണിയുള്ളത് കൊണ്ടു വന്നില്ല… രുദ്രനും അച്ഛനും വരുന്നത് കണ്ടതും അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ആദി ബൈക്കിൽ ഓഫീസിലേക്ക് പോയി
അച്ഛനെ കാറിൽ ഇരുത്തി രുദ്രൻ കാർ എടുത്തു… കാർ തങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്കല്ല പോകുന്നതെന്ന് മനസ്സിലായതും രാധയും മാധവും പരസ്പരം നോക്കി… യാത്രയ്ക്ക് ഒടുവിൽ ‘ കൃഷ്‌ണാലയം ‘ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നതും എല്ലാവരും പരസ്പരം നോക്കി… മായയുടെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരിയും ഉണ്ടായിരുന്നു… അവർ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി രാധയെ വിളിച്ചു… ഒന്ന് സംശയിച്ചു മാധവനെ നോക്കിയതിനു ശേഷം അവർ മായയുടെ അടുത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു
“മോനെ ഇവിടെ? ഞങ്ങളെ വീട്ടിലാക്കു ” കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയതും രുദ്രനോട് അദ്ദേഹം സംശയത്തോടെ പറഞ്ഞു
“നിങ്ങൾ ഇനി ഇവിടെ നിന്നാൽ മതി… ഇവിടെ ഞങ്ങൾ മൂന്നാൾ മാത്രേയുള്ളൂ… നിങ്ങൾ രണ്ടുപേർക്കുള്ള സ്ഥലവും ഉണ്ട്… ഇനി ഇവിടെ നിൽക്കാം ” ബാഗ് എടുത്തു അവൻ അകത്തേക്ക് നടന്നു
“നിങ്ങൾക്കൊരു ബുദ്ധിമുട്ട്…. “
“എനിക്കും അമ്മയ്ക്കും ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടില്ല.. പിന്നെ ദച്ചു… അവൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഇല്ലെന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം… ഇനി ഉണ്ടെങ്കിലും അതു സഹിച്ചേപറ്റൂ ” അദ്ദേഹത്തെ പൂർത്തിയാക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവൻ പറഞ്ഞു… ദേവുനെ നോക്കിയപ്പോൾ അവനെ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കുവായിരുന്നു… അവൾക്ക് ചുണ്ടുകൊണ്ട് ഉമ്മ
കാണിച്ചിട്ട് അച്ഛനെയും അവൻ അകത്തേക്ക് നടന്നു
“മോനെ… കൃഷിയെല്ലാം “
“അച്ഛാ… കഠിനജോലിയൊന്നും ചെയ്യാൻ പാടില്ലെന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞല്ലോ… കൃഷി നോക്കാൻ വേറെ ആളെ ഏർപ്പാടാക്കിയിട്ടുണ്ട്… അച്ഛൻ എന്നെ സ്വന്തം മോനെ പോലെയാണ് കാണുന്നതെങ്കിൽ ഇനി ഓരോ തടസ്സം പറയരുത് ” അതു കേട്ടതും അദ്ദേഹം നിശബ്ദമായി…. ബാങ്കിലെ ലോണിന്റെ കാര്യം അദ്ദേഹത്തെ വീണ്ടും അലട്ടി… ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവർ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു… അച്ഛനെയും അമ്മയും മുറിയിലാക്കിയിട്ട് രുദ്രനും ദേവും മുറിയിലേക്ക് പോയി…
മുറിയിൽ കേറിയയുടനെ ദേവു രുദ്രനെ പിന്നിൽ നിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു… അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയാലെ അവളെ വലിച്ചു മുന്നിൽ നിർത്തി
“എന്താ ഭാര്യേ….? “
“താങ്ക്സ്… ” അതു കേട്ടതും അവൻ നെറ്റി ചുളിച്ചു അവളെ നോക്കി…
“അതു അച്ഛനും അമ്മയും ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നതിനു… “
“ദച്ചു അവർ എന്റെയും അച്ഛനും അമ്മയുമല്ലേ… പിന്നെയീ താങ്ക്സ് ഒന്നും വേണ്ട… വേറെ എന്തേലും ഉണ്ടേൽ തായോ ” കവിളും തടവി അവൻ അവിടെ നിന്നതും അവൾ പുഞ്ചിരിയാലെ അവന്റെ മുഖം താഴ്ത്തി കവിളിൽ ചുംബിച്ചു… അടുത്ത കവിൾ കാണിച്ചതും അവിടെയും കൊടുത്തു..
“ഇപ്പോ ഇത്രെയും മതി…. ഫ്രഷായി താഴെ പൊയ്ക്കോ ” അതിനു തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു അവൾ ഡ്രസ്സും എടുത്തു ഫ്രഷാകാൻ പോയി…
കുളിച്ചു മുറിയിൽ എത്തിയതും അവിടെ അവനെ കണ്ടില്ല… ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നു സൗണ്ട് കേട്ട് അങ്ങോട്ട് പോയി നോക്കിയതും അവൻ ഫോണിൽ ആരോടാ സംസാരിക്കുവായിരുന്നു… താഴെ പോകുന്നെന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു അവൾ താഴേക്ക് പോയി…
അച്ഛനും അമ്മയും മുറിയിലിരുന്ന് എന്തോ ചർച്ചയിലാണ്… അവൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു…
“എന്താണ് രഹസ്യം? “
“രഹസ്യമൊന്നുമില്ല… ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത് ശരിയാണോ…? ” അമ്മ ചോദിച്ചതും അവൾ കണ്ണുമിഴിച്ചു ഇരുന്നു
“ഇവിടെ നിൽക്കുന്നതിനു യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ല… ഏട്ടൻ നിങ്ങളെ സ്വന്തം അച്ഛനും അമ്മയും പോലെയാ കാണുന്നേ… എനിക്കും നിങ്ങളെ എപ്പോഴും കാണാല്ലോ.. “
“മോളെ എന്നാലും… “
“ഒരു എന്നാലുമില്ല… ഇനി ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞോ.. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ പോട്ടെ “
അതും പറഞ്ഞു അവൾ പുറത്തേക്ക് നടന്നു
അടുക്കളയിൽ ദേവകി പച്ചക്കറി അരിയുവായിരുന്നു… ദേവു അവരുടെയൊപ്പം കൂടി കുറച്ചു സഹായിച്ചു കൊടുത്തു
രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ എല്ലാരും ഇരുന്നതും രുദ്രൻ കയ്യിൽ ഒരു എൻവെലപ്പ്‌ കൊണ്ടു അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു…
“അച്ഛാ.. വീടിന്റെ ആധാരം… ” ആ കവർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുന്നിൽ നീട്ടിപിടിച്ചതും അയാൾ ഞെട്ടി നോക്കി
വാങ്ങാൻ കണ്ണുകൊണ്ടു കാണിച്ചിട്ടും വാങ്ങാത്തതുകൊണ്ട് രുദ്രൻ കയ്യിൽ നിർബന്ധിച്ചു വച്ചു കൊടുത്തു… മാധവൻ നിറക്കണ്ണാലെ അവനെ തൊഴുതു… അവൻ കൈകൾ താഴ്ത്തി ഇട്ട് അദ്ദേഹത്തെ കെട്ടിപിടിച്ചു
“മോനെ… ഞാൻ എങ്ങനെ നന്ദി പറയാനെന്നു അറിയില്ല… ഇത് നിങ്ങൾ വച്ചോ… മോൾക്ക്‌ ഉള്ളതാ… അതു മോന്റെയുമാണ് “
“അച്ഛന്റയിൽ ഇരിക്കട്ടെ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ട… അച്ഛന്റെ വിയർപ്പിന്റെ ഫലമാ… “
അന്ന് എല്ലാവരും സന്തോഷത്തോടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു… അച്ഛന് വയ്യാത്തതുകൊണ്ട് കഞ്ഞി ആയിരുന്നു.. ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു സംസാരിച്ചിട്ട് അവർ മുറികളിലേക്ക് പോയി…
“ദച്ചു… നീ കിടന്നോ… കുറച്ചു പണിയുണ്ട്… ” അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു അവൻ ഓഫീസ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു… കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലെ ഉറക്കം ഉള്ളത് കൊണ്ടു അവൾ കട്ടിലിലേക്ക് വീണു…
കുറെ കഴിഞ്ഞു രുദ്രൻ പണിയെല്ലാം തീർത്തു വന്നതും ഉറങ്ങുന്ന ദേവൂന്റെ കവിളിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു അവളെയും ചേർത്തു പിടിച്ചു കിടന്നു
തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ സാമീപ്യം മനസിലാക്കിയത് പോലെ ചെറുപുഞ്ചിരിയാലെ അവൾ അവനോട് ചേർന്നു കിടന്നു
തുടരും
സ്വപ്ന മാധവ്
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Ninakayi written by Swapna Madhav
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission