ഗൗരിയുടെ തൊണ്ട വരണ്ടു…. കാലിലെ ചെറു വിരലിൽ നിന്നും ഭയം ഇരച്ചു കേറി… ഒരു ആശ്രയത്തിനായി അവൾ പാച്ചുവിനെ നോക്കി എങ്കിലും അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് നിന്ന് അപ്പോഴും പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാം അവസാനിച്ചു എന്ന്‌ അവൾക്ക് തോന്നി…
പെട്ടന്ന് ആണ് വരുൺ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു അവളെ വലിച്ചത്… അവൻ വലിച്ചതും കരിനാഗം കൊത്താൻ ആഞ്ഞതും ഒരുമിച്ച് ആയിരുന്നു…. ഒരുപക്ഷേ വരുൺ അപ്പോൾ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ എന്ത് സംഭവിക്കും ആയിരുന്നു എന്നോർത്ത് ഗൗരിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു…. അവൾ അവന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു….
തന്റെ ഇരയെ നഷ്ടം ആയ കോപത്തിൽ കരിനാഗം വീണ്ടും അവൾക്ക് നേരെ ചീറ്റി കൊണ്ട് അടുത്തതും സ്വർണ്ണനാഗം കരിനാഗത്തിന് എതിരെ നിന്നു… ആ കാഴ്ച എല്ലാവരെയും ഭയത്തിൽ ആഴ്ത്തി… പക്ഷേ അപ്പോഴും പാച്ചു കണ്ണുകൾ അടച്ച് പ്രാർത്ഥനയിൽ മുഴുകി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു….
കരിനാഗം സ്വർണ്ണനാഗത്തെ കണ്ടതും പത്തി താഴ്ത്തി അത് കരിയിലകൾക്ക് ഇടയിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു പോയി…. അത് പോയതും സ്വർണ്ണനാഗം നാഗവിഗ്രഹത്തിൽ ചുറ്റി കിടന്നു….
ആ കാഴ്ച കണ്ട് ഗൗരിയും വരുണും ഭക്തിയോടെ സ്വർണ്ണനാഗത്തെ വണങ്ങി…… പാച്ചു പൂജകൾ അവസാനിപ്പിച്ചു തൊഴുത് വണങ്ങി കാവിന് അപ്പുറത്തേക്ക് നടന്നു…..
“പാച്ചു… നീ ഇത് എങ്ങോട്ടേക്കാണ് പോകുന്നത്….? “
വരുൺ പാച്ചുവിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
“പഴയ മനക്കലേക്ക്…. “
പാച്ചു അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ മുൻപോട്ട് നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“എനിക്ക് പേടി ആകുന്നു…. ഞാൻ വരുന്നില്ല…. “
ദേവു വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു….
“ഇനി നിനക്ക് തിരികെ പോകാൻ പറ്റില്ല… പാതി വഴിക്ക് വച്ച് തിരിച്ചു പോയാൽ ആ കരിനാഗം നിന്നെ കൊല്ലും…. “
പാച്ചു മുൻപോട്ട് നടന്നു കൊണ്ട് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു….
“നീ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത്….? ആ കരിനാഗം വന്നത് നീ കണ്ടായിരുന്നോ…? എന്നിട്ടും നീ അപ്പോൾ ഗൗരിയെ രക്ഷിക്കാൻ ഒന്നും ചെയ്യാതെ ഇരുന്നത് എന്താ? “
വരുൺ പാച്ചുവിനെ തടഞ്ഞു നിർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“കരിനാഗം ഗൗരിയെ തേടി വന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു പക്ഷേ അവളെ രക്ഷിക്കാൻ നിനക്ക് മാത്രമേ പറ്റുകയുള്ളു എന്നത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ അതിൽ ഇടപെടഞ്ഞേ….. ഗൗരിക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ നിനക്കും നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ അവൾക്കും മാത്രമേ പരസ്പരം സംരക്ഷിക്കാൻ സാധിക്കൂ…. പിന്നെ ഇപ്പോൾ നമ്മൾ പോകുന്നത് അപകടത്തിലേക്കാണ് ലക്ഷ്യം നേടാതെ ആര് തിരിച്ചു പോയാലും പകയോടെ കാത്തിരിക്കുന്ന കരിനാഗം വെറുതെ വിടില്ല…. അത്കൊണ്ടാണ് വരണ്ട എന്ന്‌ ആദ്യമേ ഞാൻ പറഞ്ഞത്….. “
പാച്ചുവിന്റെ മറുപടി കേട്ടതും ദേവു ദയനീയതയോടെ ഗൗരിയെ നോക്കി….
“അപ്പോൾ ദേവൂന് എന്തേലും അപകടം വന്നാലോ….? “
ഗൗരി പാച്ചുവിനോട് ചോദിച്ചു…. ആ ചോദ്യം കേട്ടതും പാച്ചു ഷർട്ട്‌ ന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു രക്ഷ എടുത്ത് ദേവൂന്റെ കൈയിൽ കെട്ടി കൊടുത്തു… എന്നിട്ട് കാവിൽ നിന്നും അവൻ എടുത്ത മഞ്ഞൾപ്രേസാദം അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഇട്ട് കൊടുത്തു…..
“ഇത് ഇവളെ സംരക്ഷിക്കും…. “
അത്രയും മാത്രം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പാച്ചു മുൻപോട്ട് നടന്നു… ഒരു നിമിഷം എല്ലാവരും പരസ്പരം നോക്കിയ ശേഷം പാച്ചുവിനെ പിന്തുടർന്നു…..
======================================
“നമ്മൾ എന്തിനാ മുത്തശ്ശാ ഇത്രയും ദൂരെ ഉള്ള അമ്പലത്തിൽ പോകുന്നത്….? “
യാത്രക്ക് ഇടയിൽ ഉള്ള അരുണിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് മുത്തശ്ശൻ ഒന്ന് പരുങ്ങി… എന്ത് മറുപടി പറയണം എന്നറിയാതെ അദ്ദേഹം കുഴങ്ങി….
“അത് മോനേ അന്ന് നിനക്ക് ഒരു അപകടം പറ്റിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഒരു നേർച്ച നേർന്നിരുന്നു…. നിന്നെ ആരോഗ്യത്തോടെ തിരികെ ലഭിച്ചാൽ അവിടെ പോയി ചില പൂജകൾ നടത്താമെന്ന്…. “
ശേഖരൻ അപ്പോൾ തോന്നിയ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു…
“നമുക്ക് വരുൺനെയും പാച്ചുവിനെയും കൂടെ കൊണ്ട് പോകാമായിരുന്നു അല്ലേ…. “
അരുൺ അവർ ഇരുവരോടുമായി പറഞ്ഞു….
“അത് പിന്നെ…. ഇത് നേർച്ച പൂർത്തിയാക്കാൻ പോകുന്നത് അല്ലേ…. ഇനി പോകുമ്പോൾ നമുക്ക് കുടുംബ സമേതം പോകാം…. “
മുത്തശ്ശന്റെ മറുപടി തൃപ്തികരമായത് കൊണ്ടാകും അരുൺ പിന്നെ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു അവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചില്ല…..
===========================================
അവർ നാല് പേരും പഴയ മനക്കലിന് അരികിൽ എത്തി…..
“എന്തൊരു ഭംഗിയല്ലേ ഈ തറവാട് കാണാൻ….. “
ഗൗരി മനക്കൽ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…..
പഴമ വിളിച്ചോതുന്ന ആ പതിനാറുകെട്ട് പ്രൗഢിയോടെ തന്നെ തല ഉയർത്തി നിൽക്കുന്നു….. അതിന് ചുറ്റും ചെറുതായി കാട് പിടിച്ചിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിലും ആ പ്രൗഡിയെ കോട്ടം വരുത്താൻ അവക്ക് ഒന്നും ആയില്ല എന്ന്‌ തന്നെ പറയാം….
“കാഴ്ചയിൽ മാത്രമേ ഭംഗിയൊള്ളു ഗൗരി…. ഈ തറവാട്ടിന് മറ്റൊരു പൈശാചികമായ മുഖം കൂടി ഉണ്ട്…… “
പാച്ചുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ എന്തൊക്കെയോ നിഗുഢത നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതായി വരുണിന് തോന്നി…..
അവർ ആ പതിനാറു കെട്ടിന്റെ ആദ്യത്തെ വാതിൽ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതിന് സാധിച്ചില്ല….
“വരുൺ നീ ഗൗരിയുടെ കൈ പിടിച്ച് കൊണ്ട് തുറക്കാൻ ശ്രമിക്ക്…. “
പാച്ചു അത് പറഞ്ഞതും ഗൗരി യുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് വരുൺ ആ വാതിലിൽ തൊട്ടതും അത് അവർക്ക് മുൻപിൽ വല്യ ഒരു ശബ്ദത്തോടെ തുറന്നു….
വരുൺ പാച്ചുവിനോട് എന്തോ ചോദിക്കാൻ മുതിർന്നെങ്കിലും പാച്ചു വരുണിന് മുഖം കൊടുക്കാതെ മനക്കലിന് അകത്തേക്ക് കടന്നു…..
മൊത്തം പൊടി യും മാറാലയും പിടിച്ചതായിരുന്നു അകത്തെ അവസ്ഥ…. ദേവും ഗൗരിയും ദാവണിയുടെ തുമ്പ് കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി…. അവർ എല്ലാവരും അകത്തു കേറിയതും വാതിൽ തനിയെ അടഞ്ഞു…..
“അയ്യോ വാതിൽ അടഞ്ഞു….. “
ദേവു അടഞ്ഞ വാതിൽ നോക്കി പേടിയോടെ പറഞ്ഞു….
“പേടിക്കണ്ട…. നമുക്ക് പോകാൻ സമയം ആകുമ്പോൾ അത് തനിയെ തുറക്കും…. “
പാച്ചു അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“അതിന് നിങ്ങൾ പുറത്ത് പോയാൽ അല്ലേ…. “
ഒരു വല്യ പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ കൂടി മായയുടെ ശബ്ദം അന്തരീക്ഷരത്തിൽ മുഴങ്ങി കെട്ടു…..
ഗൗരി വരുണിന്റേയും ദേവു പാച്ചുവിന്റെയും അരികിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു….
“നീ വരുമെന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു… നിനക്ക് വേണ്ടി ആണ് ഞങ്ങൾ വന്നത്… “
പാച്ചു ഒട്ടും പതറാതെ മറുപടി പറഞ്ഞു…..
“മരണത്തിലേക്ക് സ്വയം വന്ന് കേറിയ വിഡ്ഢികൾ….. “
അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മായ വീണ്ടും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു….
അവളുടെ ശബ്ദം മനക്കലിനെ വിറ കൊള്ളിച്ചു…..
“നിനക്ക് ഞങ്ങളെ കൊല്ലാം…. പക്ഷേ അതിന് മുൻപ് നീ പറയണം ഞങ്ങൾ ചെയ്ത തെറ്റ് എന്താണെന്നു….. “
വരുണിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും പെട്ടെന്ന് അന്തരീക്ഷം ശാന്തം ആയി….
കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ഒരു മറുപടിയും മായയുടെ ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും ഉണ്ടായില്ല… എല്ലാവരും അതോർത്തു ആശ്വസിച്ചപ്പോൾ പാച്ചു ചുറ്റും നിരീക്ഷിക്കുക ആയിരുന്നു…..
പെട്ടെന്ന് ആണ് അവൾ ആര് കണ്ടാലും ഭയക്കുന്ന പൈശാചിക രൂപത്തിൽ പ്രത്യക്ഷ പെട്ടുകൊണ്ട് ഗൗരിയെ എടുത്ത് എറിഞ്ഞത്….
അവളുടെ ഏറിൽ ഗൗരി തൂണിൽ തട്ടി വീണു…. മായ വീണ്ടും പകയോടെ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് കുതിച്ചതും വരുൺ ഗൗരിയെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു ചേർത്ത് നിർത്തി…
“നിനക്ക് എന്തിനാണ് ഞങ്ങളോട് ഇത്ര പക? “
വരുൺ ദേഷ്യത്തിൽ അലറി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
“ഇവളെ തൊട്ടപ്പോൾ വേദനിച്ചു അല്ലേ….? എന്റെ മാനം പ്രണയ വാഗ്ദാനം നൽകി ഒരുവൻ തട്ടിപ്പറിച്ചപ്പോൾ എവിടെ ആയിരുന്നു നീ? എന്നെയും എന്റെ വയറ്റിൽ വളർന്ന ജീവനെയും ഇല്ലാതാക്കിയപ്പോൾ എവിടെ ആയിരുന്നു….? “
അത്രയും നേരം ഗാംഭീര്യത്തോടെ അട്ടഹസിച്ചിരുന്ന മായയുടെ ശബ്ദം ഒരു തേങ്ങലായി മാറി…. പൈശാചിക രൂപത്തിൽ നിന്നും അവൾ സുന്ദരി ആയ പതിനേഴുകാരി ആയി മാറി…. അവളുടെ രൂപ മാറ്റം എല്ലാവരെയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി..
“മനക്കൽ തറവാട്ടിലെ പത്മനാഭ ഗുരുക്കളുടെ മകൻ അനന്തന് ഒന്നും ഓർമ ഇല്ലേ…. എന്നെ ഏത് ആപത്തിൽ നിന്നും സംരക്ഷിക്കും എന്ന്‌ വാക്ക് നൽകി എന്നെ സഹോദരി ആയിട്ടാണ് കാണുന്നത് എന്ന്‌ പറഞ്ഞിട്ട് എന്ത് കൊണ്ട് എന്നെ സംരക്ഷിച്ചില്ല….? “
മായ വരുണിന് നേരെ ചോദ്യത്തിന്റെ അസ്ത്രം എയ്തതും എല്ലാവരും ഒരു നിമിഷം എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ പകച്ചു നിന്നു പോയി….
“അപ്പോൾ വരുൺ അനന്തൻ ആണോ? “
“അതെ… “
പാച്ചു ആ ചോദ്യം മനസ്സിൽ ചോദിച്ചതും അവന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചപോലെ മായ മറുപടി പറഞ്ഞു….. .
പാച്ചുവിന് തന്റെ കാതുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല…..
ഒരുപക്ഷേ മായ തന്നിൽ തെറ്റിദ്ധാരണ സൃഷ്ടിക്കുകയാണോ? നിമിത്തങ്ങൾ എല്ലാം കാട്ടി തന്നത് വരുൺ തന്നെ ആണ് ദേവൻ എന്ന്‌ ആയിരുന്നല്ലോ….? ഒരുപക്ഷേ തനിക്ക് ആണോ തെറ്റുപറ്റിയത്…..? അങ്ങനെ എങ്കിൽ ഭദ്രയുടെ ചിത്രത്തിൽ അരുൺ തൊട്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് പൊള്ളിയതോ…..?
പാച്ചുവിന്റെ ചിന്തകൾ കാട് കേറി… തന്റെ ഇതുവരെ ഉള്ള കണ്ടെത്തലുകൾ തള്ളിക്കളയാൻ അവന് ആകുമായിരുന്നില്ല…. അവൻ ആകെ മൊത്തം ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ ആയി……
“ഡാ പാച്ചു….. ഗൗരി ഉണരുന്നില്ല…. “
വരുൺ ഗൗരിയെ മടിയിൽ കിടത്തികൊണ്ടു പറഞ്ഞു….
“ഗൗരി… എഴുന്നേൽക്ക്…. “
പാച്ചുവും ദേവും ഗൗരിയുടെ അരികിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് കൊണ്ടവളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു…..
“വീഴ്ചയുടെ ആഘാദത്തിൽ അവളുടെ ബോധം പോയത് ആണ്…. പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല…. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞവൾ തനിയെ ഉണരും… “
മായ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന പഴയ ഊഞ്ഞാലിൽ ഇരുന്ന് ആടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“നിന്നെ കൊന്നവർ ആരും ഈ ഭൂമിയിൽ അവശേഷിക്കുന്നില്ല… പിന്നെ എന്തിനാ നീ ഞങ്ങളോട് ആ പക തീർക്കുന്നത്…? “
വരുൺ മായ്ക്ക് നേരെ അലറി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
അതിന് മായ ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല…. അവർക്കിടയിൽ മൗനം തളം കെട്ടി…. മായയുടെ കണ്ണുകൾ ഈറൻ അണിഞ്ഞു….
“ഏട്ടന് ഒന്നും ഓർമയില്ലേ…? “
അവൾ ഇടറിയ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു….
“ഏട്ടനോ….? ഞാൻ എങ്ങനെ നിന്റെ ഏട്ടനാകും….? “
വരുൺ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു….
“മനക്കൽ തറവാട്ടിലെ പത്മനാഭ ഗുരുക്കളുടെ മകൻ അനന്തന് ഇപ്പോൾ ഒന്നും ഓർമയില്ലേ? ഒരമ്മയുടെ മക്കൾ അല്ലെങ്കിലും നമ്മൾ അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ലേ…. അനിയത്തികുട്ടി എന്ന്‌ വിളിച്ച് ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നത് എല്ലാം മറന്നോ? “
മായ വികാരഭരിതയായി ചോദിച്ചു…..
മായയുടെ ചോദ്യങ്ങൾ കേട്ട് വരുണിന് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും പോലെ തോന്നി….
“നീ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് നിന്നെ ഓർമ ഇല്ല…. “
വരുൺ ദേഷ്യത്തോടെ അലറി….
“വരുൺ…. നീ ഒന്ന് അടങ്ങി നിക്ക്…. അവൾക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് കൂടി നമുക്ക് ഒന്ന് കേൾകാം…..”
പാച്ചു വരുണിനെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു……
“അവൾക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് കേൾക്കുന്നത് അല്ല എനിക്ക് പ്രാധാന്യം…. എന്റെ ഗൗരിക്ക് ഇതുവരെ ബോധം വീണിട്ടില്ല…. “
വരുൺ ദേഷ്യവും സങ്കടവും അടക്കി പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“ഏട്ടൻ വിഷമിക്കണ്ട…. അവൾക്ക് ഉടനെ ബോധം വീഴും…. “
മായ വരുണിന്റെ അരികിൽ വന്ന് കൊണ്ട് സ്നേഹത്തോടെ പറഞ്ഞു…. അതിന് ശേഷം അവൾ ഒന്ന് വിരൽ ഞൊടിച്ചതും മനക്ക് അകം ആകെ മാറി…. പൊടി പടലങ്ങൾ മാറി എല്ലാം വൃത്തി ആയി… കണ്ടാൽ ആൾ താമസം ഉള്ളത് പോലെ ആയി…. മുഷിഞ്ഞ പൊടിപടലങ്ങളുടെ കുത്തൽ മണത്തിന് പകരം കുന്തിരിക്കത്തിന്റെ നേർത്ത സുഗന്ധം അവിടം ആകെ പരന്നു… ഞൊടിയിടയിൽ വന്ന മാറ്റം കണ്ട് എല്ലാവരും അത്ഭുതപ്പെട്ടു നിന്നപ്പോൾ മായ ഗൗരിയെ ഒരു കൊച്ച് കുഞ്ഞിനെ എന്നപോലെ കോരിയെടുത്ത് അടുത്തുള്ള പട്ടു മെത്തയിൽ കിടത്തി..
“എന്താ ഇവിടെ നടക്കുന്നത് എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല…. “
ദേവു പാച്ചുവിന് മാത്രം കേൾക്കാൻ പറ്റുന്ന രീതിയിൽ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു…
“എനിക്കും അറിയില്ല ദേവു… “
പാച്ചുവും അവൾക്ക് കേൾക്കാവുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു….
“എന്താണ് ഒരു രഹസ്യം….? “
മായ ഉറക്കെ ചോദിച്ചതും ദേവു പേടിച്ചു പാച്ചൂന്റെ കൈകളിൽ ഒന്നൂടെ മുറുക്കി പിടിച്ചു….
“നീ എന്നെ അള്ളി കൊല്ലുവോ….? “
ദേവൂന്റെ നഖം കൊണ്ട് വേദനിച്ചതും പാച്ചു അല്പം ഉറക്കെ പറഞ്ഞു…..
“ഞാൻ എന്തിന് നിന്നെ കൊല്ലണം…..? “
മായ പാച്ചുവിനോട് ചോദിച്ചു….
“തന്നോട് അല്ലടോ… ദേ ഈ മനുഷ്യ പിശാചിനോടാണ്…. “
പാച്ചു ദേവൂനെ ചൂണ്ടി മായയോട് പറഞ്ഞു…..
ഉടനെ തന്നെ ദേവു അവനെ ഒന്ന് തറപ്പിച്ചു നോക്കി…
========================================
“മുത്തശ്ശാ…. നമ്മൾ എപ്പോഴാ തിരിച്ചു പോകുന്നത്…..? “
അരുൺ ആൽമരച്ചോട്ടിൽ മുത്തശ്ശനൊപ്പം ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
“എന്താ മോനേ നിനക്ക് പോകാൻ തിടുക്കമായോ….? “
ശേഖരൻ അരുണിനോട് ചോദിച്ചു…..
“അത്….. അമ്മാവാ … പൂജകൾ കഴിഞ്ഞില്ലേ ഇനി എന്തിനാ നമ്മൾ ഇവിടെ നില്കുന്നത്? “
അരുൺ ശേഖരനോട് ചോദിച്ചു …
“മോനേ….. ഇന്നത്തെ ഇവിടുത്തെ എല്ലാ പൂജകളും നിനക്ക് വേണ്ടിയാണ്…. അത്കൊണ്ട് തന്നെ നമ്മൾ അത്താഴ പൂജാ കഴിഞ്ഞു നട അടച്ചിട്ട് മാത്രേ പോകു…. “
മുത്തശ്ശൻ വാത്സല്യത്തോടെ അരുണിന്റെ മുടിയിൽ തലോടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“അത്…മുത്തശ്ശാ എനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ അസ്വസ്ഥത…. “
അരുൺ അവർ ഇരുവരുടെയും മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു…..
“എന്താ മോനേ…. എന്ത് പറ്റി….? “
മുത്തശ്ശൻ ആകുലതയോടെ ചോദിച്ചു….
“അത്….. “
അത്രയും പറഞ്ഞതും അരുൺ കുഴഞ്ഞു വീണു…..
=====================================
പെട്ടെന്ന് ഫോൺ ബെൽ അടിച്ചതും പാച്ചു പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി…
ശേഖരന്റെ പേര് സ്‌ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞതും അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു….
“മോനേ…. അരുൺ പെട്ടെന്ന് കുഴഞ്ഞു വീണു…. ഞങ്ങൾ അവനെ ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ട് പോകാൻ പോവുകയാണ്…. “
കാൾ എടുത്ത ഉടനെ ശേഖരൻ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു….
“അത് അവന്റെ തന്ത്രം ആണ്… അവനെ ഇപ്പോൾ അമ്പലത്തിൽ നിന്നും പുറത്ത് ഇറക്കിയാൽ അവൻ എന്നെ തളക്കും… “
മായ പാച്ചുവിന് അരികിൽ വന്ന് പറഞ്ഞു…..
“പക്ഷേ….. “
പാച്ചു വീണ്ടും ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ അകപ്പെട്ടു…..
“ഇപ്പോൾ ഞാൻ പറയുന്നത് അനുസരിക്ക്….അവന് യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ല എല്ലാം അഭിനയമാണ്….. “
മായ വീണ്ടും അവനോടായി പറഞ്ഞു….
“വേണ്ട അമ്മാവാ…. അവനെ ഒരിടത്തും കൊണ്ട് പോകണ്ട…. അത് അവന്റെ അടവാണ് എന്ത് വന്നാലും അവൻ അമ്പലത്തിന് പുറത്ത് ഇറങ്ങാൻ പാടില്ല….. “
അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശേഖരന്റെ മറുപടി പോലും കാത്ത് നിൽക്കാതെ അവൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു…..
====================================
“ശേഖരാ… നീ അവിടെ എന്ത് ചെയുവാ? ഇവനെ ഒന്ന് പിടിക്ക്…. “
മുത്തശ്ശൻ ഫോൺ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ശേഖരനെ നോക്കി പറഞ്ഞു……
“അച്ഛൻ ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് വന്നേ…. “
ശേഖരൻ മുത്തശ്ശനെ അരുണിന്റെ അടുത്ത് നിന്നും അല്പം മാറി നിന്ന് കൊണ്ട് വിളിച്ചു….
“എന്താ ശേഖരാ….?”
മുത്തശ്ശൻ ശേഖരന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
“അച്ഛാ ഞാൻ ഇപ്പോൾ പാച്ചുവിനെ വിളിച്ചിരുന്നു…. അവൻ പറഞ്ഞത് ഇതെല്ലാം അരുൺ ന്റെ അഭിനയം ആണെന്നാണ്…. “
ശേഖരൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു…..
“പക്ഷേ…. “
“അച്ഛാ പാച്ചു പറഞ്ഞതൊക്കെ മറന്നോ….. ഇപ്പോൾ നമ്മൾ ഈ അമ്പലം വിട്ട് പോകുന്നില്ല…. “
ശേഖരൻ ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞതും മുത്തശ്ശന് അത് അനുകൂലിക്കുക അല്ലാതെ മേറ്റ്‌ മാർഗങ്ങൾ ഇല്ലായിരുന്നു…..
=============================
“നമ്മുക്ക് തിരികെ പോയാലോ? “
ദേവു പാച്ചുവിനോട് സ്വകാര്യമായി ചോദിച്ചു…..
“അങ്ങനെ പോകാൻ സാധിക്കില്ലല്ലോ ദേവു…. എന്റെ ലക്ഷ്യം പൂർത്തീകരിക്കാൻ സഹായിക്കാമെന്ന് ഉറപ്പ് പറയാതെ നിങ്ങൾക്ക് ഇവിടെ നിന്നും പോകാൻ ആകില്ല…. “
മായ ഊഞ്ഞാലിൽ ഇരുന്ന് ആടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“നിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങൾ എന്തിന് സഹായിക്കണം? “
വരുൺ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു…..
“കാരണം ഏട്ടന് മാത്രമേ എന്നെ സഹായിക്കാൻ പറ്റു…… “
അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…
“നിന്നെ സഹായിക്കുന്നതിന് മുൻപ് എനിക്ക് ഒരു കാര്യം അറിയണം…. “
പാച്ചു അത് പറഞ്ഞതും എന്താണെന്ന്‌ അർത്ഥത്തിൽ മായ അവളുടെ പുരികം ഉയർത്തി…..
“അരുൺ ആ അമ്പലത്തിൽ നിന്നും പുറത്ത് വരാൻ പാടില്ല എന്ന്‌ നിനക്ക് എന്താണ് വാശി….? “
പാച്ചു അത് ചോദിച്ചതും അത് വരെ ശാന്തമായിരുന്ന മായയുടെ മുഖം കോപം കൊണ്ട് ജ്വലിക്കുവാൻ തുടങ്ങി….
“കാരണം പുറത്ത് വരുന്ന അടുത്ത നിമിഷം എന്നെ അവൻ ബന്ധിക്കും….. “
അവൾ കോപത്തോടെ പറഞ്ഞു….
“അവന് അതിന് മാന്ത്രിക വിദ്യ വശം ഇല്ലല്ലോ…..? “
വരുൺ തന്റെ ഉള്ളിലെ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു..
“അവന് വശം ഇല്ലെങ്കിലും ദേവന് മാന്തിക ജ്ഞാനം ഉണ്ട്….. “
അവൾ കത്തി ജ്വലിക്കുന്ന കോപത്തിൽ പറഞ്ഞു…..
” നീ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത്….? അവൻ എന്തിന് നിന്നെ ബന്ധിക്കണം…? “
വരുൺ വീണ്ടും ചോദിച്ചു….
“ഞാൻ സ്വതന്ത്ര ആയിരുന്നാൽ അവൻ ഏത് നിമിഷവും മരിക്കും….. എന്നെയും എന്റെ കുടുംബത്തെയും ഇല്ലാതാക്കിയ അവനെ ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ലെന്ന് അവന് അറിയാം…. “
തുടരും……
സ്നേഹപൂർവ്വം,
രേവതി ജയമോഹൻ
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Devabhadra written by Revathy
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission