രാവും പകലും.
===================
ശാലിനി. വളരെ നല്ല പേര്. അതിനർത്ഥം നല്ല സുഹൃദം എന്നാണത്രെ. നമുക്ക് പറയാനുള്ളത് നമ്മുടെ ശാലിനിയെക്കുറിച്ചാണ്. എന്നാൽ നമ്മുടെ ശാലിനി അല്പം വ്യത്യസ്തമാണ്. കഥ വായിച്ചാൽ അവൾ ഒരു അപവാദമാണെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകും. അർത്ഥങ്ങളെല്ലാം ചിലപ്പോൾ അനർത്ഥവും ആകാം.
അർദ്ധരാത്രി കഴിഞ്ഞ് ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂറിന് ശേഷം ശാലിനിക്ക് പ്രസവവേദന അനുഭവപ്പെട്ടു. മൂത്ത മകനോട് വയറുവേദനയാണെന്ന് പറഞ്ഞ് അവൾ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി. അവൾ എല്ലാം ആസൂത്രണം ചെയ്തിരുന്നു. അമ്മയുടെ വയറുവേദനയും പ്രസവവേദനയും മനസിലാക്കാൻ കുട്ടികൾക്ക് പ്രായമുണ്ടായിരുന്നില്ല. കഠിനമായ ഹൃദയത്തോടെ, ക്രൂരമായ പദ്ധതികളോടെ അവൾ ഇരുട്ടിലേക്ക് നടന്നു. അഞ്ചാമത്തെ പ്രസവത്തിനായി അവൾ വീട് വിട്ടു. ചില അവശ്യവസ്തുക്കളും കയ്യിൽ കരുതിയിട്ടുണ്ട്. അടുത്തുള്ള റബ്ബർ എസ്റ്റേറ്റിലേക്കാണ് യാത്ര. ആശുപത്രിയിലേക്കല്ല.
അവളും അവളുടെ നാല് മക്കളും മാത്രമാണ് ആ വീട്ടിലുള്ളത്. ഭർത്താവിൽ നിന്ന് അവൾ വേർപിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എല്ലാ ദിവസവും അവൾ ജോലിക്ക് പോകുകയും, കിട്ടുന്ന വരുമാനം കൊണ്ട് കുടുംബത്തെ പോറ്റുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൾ വളരെ മാന്യമായ ജീവിതം നയിക്കുന്നു. എന്നിട്ടും ശാലിനിയുടെ ഉദരത്തിൽ ഒരു ജന്മം പിറവിയെടുത്തു. അവൾക്ക് മാത്രം അറിയാവുന്ന ഒരാൾ അവളുടെ വയറ്റിലേക്ക് വന്നു. അതോടെ, ചില താളങ്ങൾ ക്രമത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകാൻ തുടങ്ങി. സ്വന്തം മക്കളുടെ മുന്നിലും ഗ്രാമീണരുടെ മുന്നിലും അയൽവാസികളുടെ മുന്നിലും അവൾക്ക് ഒരു മതിൽ പണിയേണ്ടി വന്നു.
ശാലിനിയുടെ മനസ്സിലുള്ളത് എന്താണെന്ന് അറിയാതെ കുഞ്ഞ് പുറം ലോകത്തേക്ക് വരാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. ദൈവം അവനുവേണ്ടി നിശ്ചയിച്ച ഗർഭപാത്രത്തിൽ അവൻ കയറി. വളർന്നു. വളർച്ചാ ഘട്ടത്തിൽ അവൾ അവനെ കൊല്ലാൻ ശ്രമിച്ചുവെന്ന് ആർക്കറിയാം?
നിയമവിരുദ്ധമായ ലൈംഗിക ബന്ധത്തിന്റെ ഫലം പ്രസവവേദനയായി. ഇപ്പോൾ അത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടാൻ പോകുന്നു. അവൾ അവളുടെ വയറ്റിൽ ഇത്രയും നേരം മറച്ചു. കുട്ടികൾക്കും അയൽക്കാർക്കും ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. കാര്യങ്ങളുടെ അവസാനം വളരെ തന്ത്രപരമായും സഹായമില്ലാതെയും ചെയ്യണം. അവൾ ഇരുട്ടിലൂടെ നടന്നു. ഒരു കൈയിൽ അവൾ കത്രികയും തുണിയും സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു.
അവളുടെ പ്രസവവേദന അവളുടെ പൈശാചിക പദ്ധതികൾക്ക് ഉചിതമായ സമയത്താണ് എന്നത് യാദൃശ്ചികമാണ്. റബ്ബർ തോട്ടത്തിന്റെ നടുവിൽ പരന്നുകിടക്കുന്ന പാറയെ ലക്ഷ്യമാക്കി അവൾ മുന്നോട്ട് പോയി. അവൾ അതിനു മുകളിൽ കയറി അനുയോജ്യമായ രീതിയിൽ കിടന്നു. വളരെ സുഖമായി അവൾ അഞ്ചാമത്തെ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ചു.
കൂട്ടിന് ആരുമില്ല. സേവിക്കാൻ ആരുമില്ല. സന്തോഷത്തിന്റെ പങ്കിടൽ ഇല്ല. എല്ലാം ഒറ്റയ്ക്കാണ്. പൊക്കിൾ കൊടി മുറിച്ച് വേർപെടുത്തി. സമയം പുലർച്ചയിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോൾ എന്തോ ഇവിടെ സംഭവിക്കുന്നു. പുതിയ ലോകത്ത് ജനിച്ച കുഞ്ഞിനെ അമ്മ എടുത്തു. കരയുന്ന കുഞ്ഞിൻറെ വായിലേക്ക് അവൾ ഒരു തുണി തിരുകിക്കയറ്റി. ഒരു ഇല പോലും അനങ്ങാത്ത ഈ സമയത്തിൽ, ഒരു നവജാത ശിശുവിന്റെ ശബ്ദം കാട്ടിൽ നിന്ന് കേൾക്കുന്നത് ഭയാനകമാണ്. അവൾ ഉടനെ കുഞ്ഞിനെ ഒരു തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞു. അവളുടെ അവശതയെ അവഗണിച്ച് അവളിലെ പിശാച് ഉണർന്ന് പ്രവർത്തിച്ചു. അവൾ കുഞ്ഞിനെ കൈയ്യിൽ എടുത്ത് അടുത്തുള്ള പാറയിലേക്ക് നടന്നു. ജനിച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ, കുഞ്ഞിനെ ജീവനോടെ വെള്ളത്തിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു.
എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളിലും സഹായിക്കാൻ ഇരുട്ട് അവളോടൊപ്പം കൂടി. ഒരുപക്ഷേ അത് ദൈവത്തിന്റെ പരിചരണമോ, പിശാചിന്റെ സഹായമോ ആയിരിക്കാം. ഒരു മനുഷ്യനും അറിയാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അവൾ അതിന് അവസരം നൽകിയില്ല. അവളുടെ ഹൃദയം വേദനിച്ചില്ല. മുന്നോട്ട് വെച്ച കാല് പിൻവലിച്ചില്ല. ആസൂത്രിത പദ്ധതിയെക്കുറിച്ച് അവൾ മനസ്സ് മാറ്റിയില്ല. ആ നിരപരാധിയായ കുഞ്ഞിന്റെ നിലവിളി അവളുടെ മനസ്സിനെ ബാധിച്ചില്ല. അവളുടെ അഭിമാനത്തെക്കുറിച്ച് മാത്രമാണ് അവൾ ചിന്തിച്ചത്. അറിഞ്ഞാൽ നാട്ടുകാർക്കിടയിൽ ഉണ്ടാകുന്ന അപമാനം മാത്രമാണ് അവളുടെ ഏക ഭയം.
അവൾ ഒരു കല്ല് എടുത്ത് കുഞ്ഞിന്റെ ശരീരത്തിൽ കെട്ടി. മൃതദേഹം വെള്ളത്തിന് മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി വരാതിരിക്കാനാണ് ഇത് ചെയ്തത്. എന്നിട്ട് അവൾ കുഞ്ഞിനെ വൃത്തികെട്ട കുളത്തിലേക്ക് എറിഞ്ഞു. അവൾ വേഗം അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. കുറച്ച് കുമിളകൾ മാത്രം അവിടെ വന്നു.
ക്രൂര മൃഗങ്ങൾ ഇത് കണ്ട് വിസ്മയിച്ചു. മരങ്ങളുടെ പുറംതൊലിയിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച ചീവീടുകൾ പാട്ട് നിർത്തി. വെള്ളത്തിൽ കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന തവള നിശബ്ദമായിരുന്നു. മരങ്ങളിൽ വിശ്രമിക്കുന്ന പക്ഷികൾ കണ്ണടച്ചു.
നിമിഷങ്ങൾക്കുശേഷം, പ്രസവവും കൊലപാതകവും കഴിഞ്ഞ് അവൾ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. അവൾ വളരെ അവശതയിലാണ്. ആരോഗ്യസ്ഥിതി ദയനീയമാണ്.
വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയ അവൾ തളർന്നു കിടക്കയിൽ കിടന്നു. കുട്ടികൾ എല്ലാവരും ഉണർന്നിരിക്കുന്നു. വളരെ ക്ഷീണിച്ചും കഷ്ടപ്പെട്ടും കിടക്കുന്ന അവരുടെ അമ്മയെ അവർ കാണുന്നു. എന്താണ് അമ്മയുടെ ബുദ്ധിമുട്ടെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായില്ല. അവർ പരിഭ്രാന്തരായി. അവരുടെ അമ്മ മരണത്തെ മറികടക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. അവർക്ക് ആ കാഴ്ച കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്തുചെയ്യും? മൂത്ത മകൻ പിതാവിനെ അറിയിച്ചു. അയാൾ ഉടനെ അവിടെ എത്തി.
എന്നാൽ അയാളെ വീട്ടിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കാൻ അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല. നിങ്ങൾ അകത്തേക്ക് വന്നാൽ ഞാൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യും. അവൾ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി. അയാൾ ഭയപ്പെട്ടു. കാരണം, ഞാൻ അവളുമായി കുഴപ്പത്തിലാണ്. അല്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ അകത്തേക്ക് പോയി അവൾ കഠിനമായ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താലോ? അപ്പോൾ ഞാൻ കുടുങ്ങും….
അയാൾ അവളെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. വളരെ മര്യാദയോടെ വാതിൽ തുറക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഞങ്ങൾക്ക് ആശുപത്രിയിൽ പോകാമെന്നും ഞാൻ സഹായിക്കാമെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. പക്ഷെ …… അവൾ തയ്യാറായില്ല. തിരികെ പോകാൻ അവൾ വീണ്ടും ആവശ്യപ്പെട്ടു. അയാൾ നിസ്സഹായനായിരുന്നു. അടുത്തതായി എന്തുചെയ്യണം?
അയാൾ ഉടനെ അയൽവാസികളോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. അവർ വന്നു വാതിൽ തുറക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. വീണ്ടും അവൾ ആത്മഹത്യ ഭീഷണി തന്നെ. അവൾ അനുസരിച്ചില്ല. നാട്ടുകാർക്ക് സംശയവും അപകടത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളും അനുഭവപ്പെട്ടു. ഉടനടി നടപടിയെടുക്കുക. അല്ലെങ്കിൽ അപകടകരമായ എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കാം. അതിനാൽ അവർ പോലീസിനെ വിളിച്ചു.
ഒടുവിൽ പോലീസ് സംഭവസ്ഥലത്തെത്തി. കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ച ശേഷം അവർ ബലമായി വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് പോയി.
രക്തസ്രാവം മൂലം പകുതി മരിച്ചതായി കിടക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ പോലീസ് അവളെ കണ്ടെത്തി. ഉടനെ തന്നെ ആശുപത്രിയിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ചു. ഡോക്ടർമാരുടെ പരിശോധനയിൽ അവൾ പ്രസവിച്ചുവെന്ന് വ്യക്തമായി. വിവരം പോലീസിന് കൈമാറി. കുട്ടിയെ കണ്ടെത്താൻ പോലീസ് വീട്ടിലെത്തി. ഫലം നിരാശയായിരുന്നു. കുട്ടികൾക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല. ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
പോലീസ് അവളെ ചോദ്യം ചെയ്തു. എല്ലാ കുറ്റകൃത്യങ്ങളും അവൾക്ക് വെളിപ്പെടുത്തേണ്ടിവന്നു. അപമാനം ഭയന്ന് രഹസ്യമായി ചെയ്തതെല്ലാം മണിക്കൂറുകൾക്കുള്ളിൽ പരസ്യമായി.
ഇവിടെ ശാലിനിയുടെ കുഴപ്പം എന്താണ്? അവർക്ക് ഭർത്താവില്ല. എന്നാൽ അവൾ പ്രസവിച്ചു. എങ്ങനെ? എന്തുകൊണ്ടാണ് അവൾ സമൂഹത്തെ ഭയപ്പെടുന്നത്? ഇവിടെ നാട്ടുകാർ എന്താണ് ആശ്ചര്യപ്പെടുന്നത്? അവൾ പ്രസവിച്ചതുകൊണ്ടാണോ? അതോ ആ കുട്ടിയെ കൊലപ്പെടുത്തിയത് കൊണ്ടാണോ?
കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛൻ ആരാണെന്ന് അവൾക്കറിയാം. ശാരീരിക സുഖത്തിനായോ വരുമാനത്തിനായോ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയതിനാലോ അവൾ അവന് വിധേയയായി. അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ പ്രതിരോധത്തിൽ പിഴവുണ്ടായി. ഇത്രയാണുണ്ടായത്. ഇതിൽ ഏതാണ് തെറ്റ്? അവളുടെ അവിഹിതമോ? അതോ കൊലപാതകമോ? ആ കുഞ്ഞിന് സമൂഹത്തിൽ സ്ഥാനമുണ്ടാകില്ലേ? ഈ ഭൂമിയിൽ വളരാൻ അവകാശമില്ലേ……?
ഭൂമിയിൽ ജനിച്ച ഏറ്റവും നിർഭാഗ്യവാനായ കുട്ടിയാകാം അവൻ. എന്നാലും, ഭൂമിയിൽ ഈ മനുഷ്യർ ഉണ്ടാക്കിയ ഏതെങ്കിലും ഒരു നിയമവ്യവസ്ഥയിൽ ജീവിക്കാൻ ആ കുഞ്ഞിനെ അനുവദിക്കേണ്ടതായിരുന്നു. അതിന് പ്രസവിച്ച അമ്മയുടെ ആവശ്യമില്ലല്ലോ.
റബ്ബർ തോട്ടത്തിലെ പാറമടയിൽ, അവൾ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച സ്ഥലത്ത് നിന്ന് പോലീസ് കുഞ്ഞിനെ പുറത്തെടുത്തു. കുഞ്ഞിനെ കൊലപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഒരു പക്ഷേ അമ്മയുടെ കൈകൾ വിറച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല, എന്നാൽ മൃതദേഹം കണ്ടെത്തിയ പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ കൈകൾ വിറച്ചു.
മാനഹാനിയെ മൂടിവെക്കേണ്ടതുള്ളത് കൊണ്ട് വളരെ സ്വകാര്യമായാണ് മാധ്യമങ്ങൾ വാർത്ത നൽകിയത്. അവളുടെ അന്തസ്സിന് ഒരു പോറലും ഉണ്ടായില്ല. അങ്ങനെ ആരും അറിയാതെ പ്രസവിക്കുകയും ശേഷം കൊലപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്ത അമ്മയുടെ കഥ ആ മക്കളും അറിഞ്ഞു. എന്നാൽ ശാലിനിയുടെ അന്തസ്സ് ഇപ്പോഴും അവളുടെ മടിയിൽ കെട്ടിക്കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് അവൾക്ക് ഒരു കുലുക്കവും ഉണ്ടായില്ല.
(അബു വാഫി, പാലത്തുങ്കര)
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission