അനക്കം ഒന്നും ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോഴേ അവനു മനസ്സിലായി അവൾ ഉറങ്ങിയെന്ന്…
അവൻ പതിയെ അവളുടെ നെറ്റിത്തടത്തിലും മൂക്കിൻ തുമ്പിലെ മുക്കുത്തി കല്ലിലും ഒന്നമർത്തി ചുംബിച്ചു…
എന്നിട്ടവളെ അകത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി കിടത്താനായി പതിയെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു….
അവൾ പതിയെ കണ്ണു തുറന്ന് അവനെ നോക്കി….
പെട്ടന്നുള്ള ഞെട്ടലിൽ അവന്റെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നപ്പോൾ നാണത്താൽ പൗമി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു…..
അടച്ച മിഴികൾ പതിയെ തുറന്നവൾ വീണ്ടും അശ്വിനെ നോക്കി…
“എന്തേ “
എന്ന ചോദ്യഭാവത്തിൽ പുരികമുയർത്തി അവൻ അവളെ നോക്കി…
“നിലത്തേക്ക് ഇറക്കു”
എന്നവൾ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ആഗ്യം കാണിച്ചു…
കുറച്ചു നേരം അവർക്കിടയിലെ പ്രണയത്തിന്റെയും പരിഭവത്തിന്റെയും ഭാഷ മൗനമായി മാറി…
അവൻ പതിയെ അവളെ സോഫായിലേക്ക് നിർത്തി….എന്നിട്ടും അവളുടെ മുഖത്തേക്കുള്ള നോട്ടം പിൻവലിക്കാൻ അവനെ കൊണ്ടായില്ല.. അവളുടെ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല……
അവന്റെ തോളിൽ കൈ കുത്തി കൊണ്ടവൾ പതിയെ നിലത്തേക്ക് ഇറങ്ങി….ബാൽക്കണിയിൽ ചാരി കൈ കെട്ടി നിന്നു കൊണ്ട് ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി……പുറത്ത് നല്ല മഞ്ഞുണ്ടായിരുന്നു….
ഇട്ടിരുന്ന ഓഫ് ഷോൾഡർ ടോപ്പിനിടയിലൂടെ മഞ്ഞിൻ കണങ്ങളുടെ തണുപ്പ് അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് അരിച്ചിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു……
അപ്പോഴായിരുന്നു അശ്വിൻ പിന്നിലൂടെ വന്നവളെ ഇറുകെ പുണർന്നത്…
ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ അവൾ നിന്നു…
അവൻ ചുണ്ടുകൾ പതിയെ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്കമർത്തി…
അവൾക്കുള്ളിലെന്തോ ഒരു വിറയൽ അനുഭവപ്പെട്ടു…
“വിട് എനിക്ക് ഉറങ്ങണം….”
“വേണ്ട…ഇപ്പോ ഉറങ്ങണ്ടാ….”
അവളുടെ ചുണ്ടിന്റെ കോണിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു…
തിരിഞ്ഞു നിന്ന് കൊണ്ട് അവൾ അവനോടായ് ചോദിച്ചു
“എന്താ നിങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശ്യം….”
“ദുരുദ്ദേശം…”
അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…
“ഛീ നിണമില്ലാത്ത മനുഷ്യൻ..”
എങ്ങു നിന്നോ വീശിയടിച്ച ഇളം കാറ്റിൽ പാരിജാത പൂക്കളുടെ മണം അവിടാകമാനം ഒഴുകി പരന്നു…..
“പൗമി സോറി….”
“നിങ്ങടെ ഒരു സോറി കൊണ്ടേ ഉപ്പിലിട്ട് വയ്ക്ക്…”
“ഹോ..എന്റെ ഭാര്യ ഭയങ്കര ചൂടിലാണല്ലോ…..”
“ആഹ്…എനിക്ക് ഉറങ്ങണം….”
അവൻ പതിയെ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന കൈകൾ അയച്ചു..
“പോയി ഉറങ്ങിക്കോ…..”
അവൾ പതിയെ മുന്നോട്ടു നടന്നിട്ടൊന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി…
അവന്റെ കണ്ണിലെ പ്രണയം അത് അവളെ വീണ്ടും അവനിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു…
അവൾ ഓടി അവനടുത്തേക്ക് ചെന്നു…
“ഹഗ് മീ എഗെയിൻ….”
അശ്വിൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…
“ടോ കെട്യോനെ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ…എന്നെ ഒന്നൂടെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ…”
അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു…
“എനിക്ക് നിന്നേ വേണം പൗമി…”
മെല്ലെ അവനത് അവളുടെ കാതിൽ മന്ത്രിക്കുമ്പോൾ മൗനം സമ്മതമെന്നോണം അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു…
പതിയെ അവളെയും കൊണ്ട് അവനാ ആ സോഫായിലേക്ക് ചാഞ്ഞു …
പൂനിലാവ് പൊഴിച്ചു നിന്ന പൂർണചന്ദ്രനെ കരിനീല മേഘങ്ങൾ പതിയെ മറച്ചു…….ആകാശത്തിലെ കുഞ്ഞ് താരകങ്ങളെയും ഇടയ്ക്കിടെ വീശീയടിക്കുന്ന ഇളം കാറ്റിനെയും ബാൽക്കണിയിൽ പടർന്നു നിൽക്കുന്ന കുറ്റിമുല്ല പൂക്കളെയും സാക്ഷിയാക്കി രാത്രിയുടെ ഏഴാം യാമത്തിൽ അശ്വിൻ പൗമിയെ സ്വന്തമാക്കി..എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും…
അവൻ പതിയെ അവളിൽ നിന്നടർന്നു മാറി…..മേഘങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ചന്ദ്രൻ വീണ്ടും തെളിഞ്ഞു…
നിലാ വെളിച്ചത്തിൽ പൗമിയുടെ മുക്കുത്തി കല്ലുകൾ വീണ്ടും തിളങ്ങി….
“അശ്വിൻ….അച്ചുവേട്ടാ..ഒന്നെണീക്ക്…സമയം ഒരുപാട് ആയീ….”
ഞരങ്ങി മൂളി പതിയെ അവനെണീറ്റു….
“എന്ത് ഉറക്കവാ ഇത്….??ഇന്ന് പോണില്ലേ…”
“ഇല്ലാ…ഇന്ന് ഞാൻ ലീവാ….ഇന്നലെ നമ്മള് വഴക്കല്ലായിരുന്നോ അത് കൊണ്ട് പറയാൻ പറ്റിയില്ല…..”
“ഞാനും ഇന്ന് പോണില്ല….”
“ഏ…അതെന്താ…ക്ലാസ് ഉള്ളതല്ലേ…?”
“അച്ചുവേട്ടനെന്താ പോകാത്തത്…??”
“അമ്മയും അച്ഛനും തിരിച്ച് ലണ്ടന് പോകുവല്ലേ…അത് കൊണ്ട്…”
“ഓഹോ….എന്നാലേ അവര് രണ്ടാളും എന്റെ കൂടി അച്ഛനും അമ്മയും ആണ് കേട്ടോടാ കെട്യോനെ…”
അതും പറഞ്ഞവൾ തിരിച്ചു റൂമിലേക്ക് ഓടി…..
“ഈ പെണ്ണ്…!!”
അവൻ പതിയെ സോഫായിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു…
രാവിലെ മുഴുവനും അടിക്കിപെറുക്കും കാര്യങ്ങളും ഒക്കെയായിട്ട് അങ്ങ് പോയി….
രാത്രി പത്തരയ്ക്ക് ആണ് ഫ്ലൈറ്റ്….
ഏയർപോർട്ടിലേക്ക് കുറച്ച് അധികം ദൂരം ഉള്ളത് കൊണ്ട് അൽപം നേരത്തെ തന്നെ അവർ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി…
“ഇനി എപ്പോഴാ അമ്മേ വരുന്നത്…??”
“വരാം മോളെ….ഞാനും അച്ഛനും മാറി നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഇപ്പോ രണ്ട് മാസത്തോളം ആയില്ലേ….ആ മാനേജർ അവിടെ എന്തൊക്കെയാണോ കാട്ടികൂട്ടിയിരിക്കുന്നതെന്ന് ദൈവത്തിനറിയാം….”
അവൾ എല്ലാം മൂളി കേട്ടു കൊണ്ടേയിരുന്നു…
ആർച്ച തിരക്കിട്ട ഫോണിൽ പണിയിൽ ആയിരുന്നു…
വാട്ട്സാപ്പിൽ ആർക്കോ മെസ്സേജ് അയക്കുവാണ്….ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ അതിലെ ഡി പി കണ്ടപ്പോഴെ അവൾക്ക് ആളെ മനസ്സിലായിരുന്നു….
പൗമിയുടെ വെറുതെ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു… എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് അവളിരുന്നു…
“ഏട്ടത്തി ഇറങ്ങുന്നില്ലേ ഏയർപോർട്ട് എത്തി….”
എല്ലാരും അപ്പോഴേക്കും ഇറങ്ങിയിരുന്നു…
പെട്ടിയെല്ലാം എടുത്തു വെച്ച് അശ്വിൻ കാർ പാർക്ക് ചെയ്യാൻ പോയി…
പൗമിക്ക് ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു വിഷമം തോന്നി…അവർ അവൾക്ക് അമ്മായിഅമ്മയും അമ്മയും ഒന്നും അല്ലായിരുന്നു അതിനും അപ്പുറം ഒരു നല്ല സുഹൃത്തായിരുന്നു…കളിയാക്കാനും തമാശ പറയാനും ഇടയ്ക്കിടെ അശ്വിനു മുൻപിൽ അവൾക്ക് വേണ്ടി വക്കാലത്ത് പറയാനും ഒക്കെയുള്ള അവളുടെ ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്ത്…
“നിങ്ങള് കേറുന്നില്ലേ…??”
അശ്വിനായിരുന്നു വളരെ കൂളായിട്ട് വന്ന് അത് ചോദിച്ചത്…
പൗമിക്ക് എന്തോ സങ്കടം സഹിക്കാനായില്ല…അവളുടെ മിഴികൾ അനുസരണയില്ലാതെ നിറഞ്ഞൊഴുകി..
“അയ്യേ…അച്ഛാ അമ്മേ ഏട്ടാ…ദേ നോക്കിയേ…ഇവിടെ ഒരാള് നിന്ന് കരയുന്നു….”
“മോള് എന്തിനാ കരയുന്നത്…. വിഷമിക്കണ്ട പോട്ടേ….”
അവർ അവളുടെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു…
“ദേ ഈ പെണ്ണ് സർവ്വ സമയവും ഫോണിൽ പണിയാ പഠിക്കണം എന്നൊരു വിചാരമേ ഇല്ല…..മോളൊന്ന് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചോണം കേട്ടോ….”
“ആഹ് ബെസ്റ്റ്….നല്ല ആളോടാ അമ്മ ഇത് പറയുന്നത്…
ഉഴപ്പിൽ ഇവൾ അവൾടെ ചേച്ചിയായി വരും….”
“നീ പോടാ….എന്റെ മോള് നന്നായിട്ട് പഠിക്കും…”
അശ്വിനുള്ള മറുപടി നൽകിയത് അവന്റെ അമ്മയായിരുന്നു…
അശ്വിന്റെ അച്ഛൻ പൗമിയെയും ആർച്ചയേയും അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു…
“രണ്ടാളും നന്നായിട്ട് പഠിക്കണം കേട്ടോ….”
അയാളുടെ ശബ്ദം ചെറുതായി ഒന്ന് ഇടറിയിരുന്നു…
അശ്വിന്റെ തോളിലൊന്ന് തട്ടി പതിയെ അവർ രണ്ടാളും ഒന്നിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി….
പൗമിയുടെയും ആർച്ചയുടെയും കണ്ണുകൾ ഒന്നിച്ചു നിറഞ്ഞു വന്നു…അശ്വിനപ്പോഴും ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി നിൽക്കുകയായിരുന്നു….
ദീർഘ ദൂരത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് തിരികെ വരുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു അസ്വസ്ഥത ആയിരുന്നു പൗമിക്ക്……അച്ഛനും അമ്മയും പോകാതെ ഇരുന്നുവെങ്കിൽ എന്നൊരു നിമിഷം അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു…
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അശ്വിനായിരുന്നു അവളെ വിളിച്ചു എഴുനേൽപിച്ചത്….
“അതേ…ഇന്ന് പോണോ…??”
“പോണവെല്ലോ…”
“അച്ചുവേട്ടാ…”
“നിന്ന് കൊഞ്ചാതെ പോയി റെഡിയാക് പെണ്ണേ….സമയം ഏഴായി..”
അവൾ ധൃതിയിൽ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു…
ജോലിക്ക് നിൽക്കുന്ന റാണി രാവിലെ തന്നെ ഭക്ഷണവും എല്ലാ കാര്യങ്ങളും റെഡിയാക്കിയിരുന്നു….
പാച്ചുവിന്റെ ബുള്ളെറ്റിൽ കോളേജിലേക്ക് പോകുമ്പോഴും പൗമിയുടെ ചിന്തകൾ സഞ്ചരിച്ചത് രണ്ട് ദിവസം പിന്നിലേക്ക് ആയിരുന്നു….
“ഇനി ഇന്ന് എന്താകുവോ കോളേജിൽ.. “
അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു….
വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തിട്ട് മുന്നോട്ടു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴായിരുന്നു പിന്നിൽ നിന്ന് പാച്ചൂ വിളിച്ചത്..
“ടീ പൗമീ…”
“ആഹാ നീയോ….??”
“ആ…ഞാൻ തന്നെ…ചിലർക്ക് ഒക്കെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ആങ്ങളമാരെയും വീട്ട്കാരെയും വേണ്ട….”
“ദേ പാച്ചു.. എനിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട് കേട്ടോ…”
“ആ…ദേഷ്യം വരാൻ വേണ്ടി തന്നെയാ പറഞ്ഞത്…..
അതൊക്കെ പോട്ടെ…അമ്മായിഅമ്മയും അപ്പനും പോയോ…”
“ആ പോയെടാ…ഇപ്പോൾ ഞങ്ങള് മൂന്നാളും മാത്രേ ഉള്ളു…..
ആ ചിലർക്ക് ഒക്കെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ പെങ്ങളെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ പോലും സമയം ഇല്ലാ….
കണ്ട പെണ്ണുങ്ങളോട് സംസാരിക്കാൻ ഇഷ്ടം പോലെ സമയം ഉണ്ട്….ആ…നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ… .”
അവളും അവനെ ഒന്ന് കൊള്ളിച്ചു തന്നെ പറഞ്ഞു….
ക്ലാസ്സിലിരിക്കുമ്പോഴും അവളുടെ ചിന്ത വീടിനെ കുറിച്ച് ആയിരുന്നു….
കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഒരു തവണ മാത്രവാ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്…തമാശയായ് ആണെങ്കിലും പാച്ചു പറഞ്ഞതിൽ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്….
“ടീ എന്തോ ഓർത്തോണ്ട് ഇരിക്കുവാ…??”
“ഏയ് ഒന്നൂല്ലടാ…”
അവൾ വെറുതെ അലസമായി മറുപടി പറഞ്ഞു….
വൈകിട്ട് വീട്ടിൽ അവൾ എത്തും മുൻപേ ആർച്ച എത്തിയിരുന്നു….
ബാഗ് സോഫായിലേക്ക് ഇട്ട് പൗമി അവിടെ ഇരുന്നു…
“എന്താ ഏടത്തി ഒരു ആലോചന….??”
“ഞാനേ വീട്ടിൽ വരെ പോയാലോ എന്ന് ഒന്ന് ആലോചിക്കുവായിരുന്നു….”
“ഏ…ഒറ്റയ്ക്കോ….??”
“അല്ലാ…നമ്മള് മൂന്ന് പേർക്കും കൂടി…
നിന്റെ ഏട്ടൻ സമ്മതിക്കുവോ എന്നുള്ളതാണ് പ്രശ്നം…”
“ഏട്ടനെ നമുക്ക് രണ്ടാൾക്കും കൂടി സമ്മതിപ്പിക്കാം…ഏട്ടന് രണ്ടു ദിവസം അവിടുന്ന് ആണേലും ജോലിക്ക് പോകാലോ…..”
ആർച്ചയുടെ ഉൽസാഹം കണ്ടപ്പോൾ പൗമിയുടെ ചുണ്ടിൽ വീണ്ടും പുഞ്ചിരി വിടർന്നു….
“നീ ഏതായാലും ഡ്രസ്സൊക്കെ പോയി എടുത്തു വയ്ക്ക്..
അച്ചുവേട്ടൻ വന്നാൽ ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ പോകാം…
അങ്ങനെയാണേൽ പാച്ചൂനും പ്രവിക്കും ഒരു സർപ്രൈസ് കൊടുക്കാം. .
ഞാനൊന്ന് അച്ചുവേട്ടനെ വിളിച്ചു നോക്കട്ടെ….”
ആർച്ച വല്ല്യ സന്തോഷത്തിൽ റൂമിലേക്ക് ഓടി…
പൗമി ഫോണെടുത്ത് അശ്വിനെ വിളിച്ചു..
“അച്ചുവേട്ടാ…”
“ബിസ്സിയാണോ… ?”
“ആണ്…എന്നാലും പറ…”
“എനിക്ക് ഒന്ന് വീട്ടിൽ വരെ പോകണമായിരുന്നു… ഒന്ന് കൊണ്ട് പോകാവോ.. .പ്ലീസ് പ്ലീസ്….തിരക്കാണെന്ന് പറയല്ലേ പ്ലീസ്… “
“എന്റെ പൗമി നീയൊന്ന് ശ്വാസം വിട്.. ഇങ്ങനെ നിർത്താതെ പറഞ്ഞാൽ ചത്ത് പോകും…
ആ….എന്റെ ഭാര്യ ആദ്യായിട്ടല്ലേ ഒരു കാര്യം പറയുന്നത്…പോയേക്കാം….”
“സത്യം….??”
“അതേടീ പൊട്ടീ….ഞാൻ വൈകിട്ട് വരാം വന്നിട്ട് പോകാം…”
“ഞാനെന്നാ ഡ്രസ്സൊക്കെ പായ്ക്ക് ചെയ്യട്ടെ…”
“മ്ം…ചെയ്യ്…..’
“തായ്ങ്കൂ…തായ്ങ്കൂ.. തായ്ങ്കൂ സോമച്ച് അച്ചുവേട്ടാ. ചക്കര ഉമ്മ…”
അവന് പെട്ടന്ന് അത് കേട്ടതും ചിരി വന്നു…
ഫോണും സോഫിയിലേക്ക് ഇട്ട് അവൾ ആർച്ചേടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി…
“അച്ചുവേട്ടൻ സമ്മതിച്ചു……ഇന്ന് വൈകിട്ട് പോകാന്ന് പറഞ്ഞു…”
ആർച്ചയും സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടുകയായിരുന്നു…
അവളുടെ ആ സന്തോഷത്തിൽ പൗമിയും പങ്കുചേർന്നു….
അവൾ വേഗം റൂമിൽ പോയി ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസത്തേക്കുള്ള ഡ്രസ്സും കോളേജിൽ കൊണ്ടു പോകുന്ന ബാഗും അശ്വിന്റെ ഡ്രസ്സും എല്ലാം എടുത്ത് വേഷവും മാറി താഴേക്ക് വന്നു….
അവളെ കാളും മുൻപേ ഡ്രസ്സും പായ്ക്ക് ചെയ്തു അശ്വിനെയും കാത്ത് ഇരിക്കുന്ന ആർച്ചയേ കണ്ടതും അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു..
“ആരാ മോളെ ആള്….പാച്ചൂവോ അതോ പ്രവിയോ….??”
അവൾ മനസ്സ് കൊണ്ട് ആ ചോദ്യം ആരോടെന്നില്ലാതെ ചോദിച്ചു……
കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അശ്വിന്റെ കാറ് ആ ഗേറ്റ് കടന്ന് മുൻപോട്ടു വന്നു….
“ആഹാ രണ്ടാളും പോകാൻ റെഡിയായി ഇരിക്കുവാണോ…..
ഞാനൊന്ന് ഫ്രഷായി വരട്ടെ….”
അതും പറഞ്ഞു അശ്വിൻ മുകളിലേക്ക് നടന്നു…
കുറേ നാളുകൾക്ക് ശേഷം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും പ്രവിയെയും കാണാൻ പോകുന്നതിലുള്ള സന്തോഷമായിരുന്നു പൗമിയുടെ മുഖത്ത്….
ഏറെ നേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ അശ്വിൻ താഴേക്ക് വന്നു…
”വാ ഇറങ്ങാം…”
അവനത് പറയുമ്പോഴേക്കും പൗമിയും ആർച്ചയും എഴുനേറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു…ലൈറ്റെല്ലാം ഓഫ് ചെയ്തു വീട് പൂട്ടി അശ്വിനും ഇറങ്ങി…
ആർച്ചയ്ക്കൊപ്പം പിന്നിലായിരുന്നു പൗമി ഇരുന്നത്…
അവൾ വീട്ടിലെ പണ്ടെത്തെ കാര്യങ്ങളോരോന്നും വാ തോരാതെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു…
അതിൽ നിന്ന് തന്നെ അശ്വിന് മനസ്സിലായിരുന്നു അവളാ വീടിനെ ഒരുപാട് മിസ്സ് ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്ന്…
ഏറെ നേരത്തെ യാത്രയ്ക്കൊടുവിൽ ആ വീട്ട്മുറ്റത്തേക്ക് ഒരു അതിഥിയായി വന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ അവളുടെ ഉള്ളൊന്ന് പിടഞ്ഞു….
അശ്വിനെയും ആർച്ചയെയും ആരെയും നോക്കാതെ അവൾ ഡോറ് തുറന്നിറങ്ങി അകത്തേക്ക് ഓടി….
“അച്ഛാ…..പാച്ചൂ…പ്രവീ….അമ്മേ….”
അവൾ ഉറക്കെ വിളിച്ചു …..
അടുക്കളയിൽ നിന്നായിരുന്നു അവർ നാല് പേരും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നത്..
“പൗമീ….”
അവളോടി പോയി പ്രവിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു….
പെട്ടന്നുണ്ടായ സന്തോഷത്തിൽ അവൻ അവളെ പൊക്കിയെടുത്തു…..
അനന്തപത്മനാഭൻ പെട്ടെന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി….
കാറിൽ നിന്ന് ബാഗെടുക്കുന്ന അശ്വിനെയും ആർച്ചയേയും അയാൾ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു…
“അമ്മേ….”
പ്രവിയുടെ കൈയ്യിൽ നിന്നും താഴെ ഇറങ്ങി പൗമി വേഗം ലക്ഷ്മിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു….
എല്ലാരുടെയും മുഖത്ത് സന്തോഷം… പാച്ചുവിന്റെയും ആർച്ചയുടെയുംമുഖത്ത് മാത്രം നാണം…
“അല്ലെടാ പാച്ചു…നിനക്ക് എന്താ എന്നെ കണ്ടിട്ട് ഒരു സന്തോഷം ഇല്ലാത്തെ….??”
“ഞാനെന്നും കാണുന്നതല്ലേ ഈ മരമോന്ത…”
എല്ലാരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു…
“ആ…അവസാനം ഹെൽപ്പും ചോദിച്ചു എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നേക്കരുത്…”
ആർച്ചയേ നോക്കി കൊണ്ടായിരുന്നു അവൾ അവനോടായ് അത് പറഞത്….
“എല്ലാരും പോയി വേഷം ഒക്കെ മാറി വാ..ഭക്ഷണം കഴിക്കാം…
പൗമി അച്ചൂനും ആർച്ചയ്ക്കും റൂം കാണിച്ചു കൊടുക്ക്….”
അവൾ ആർച്ചെയേയും കൊണ്ട് മുകളിലെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു….
“ടീ പൗമി ഒന്ന് വന്നേ…??”
“എന്താടാ പാച്ചൂ…?”
“ടീ നീ എന്താ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്..??”
“എങ്ങനെ..??”
“ടീ പ്ലീസ്….”
“ആ…അതൊക്കെ പോട്ടെ…എത്ര നാളായി ഇത് തുടങ്ങിയിട്ട്…??”
“ടീ അത് പിന്നെ… നിങ്ങളുടെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോ തൊട്ട്….”
“മ്ം..മ്ം…”
“ടീ അളിയനോട് പറയല്ലേ…..!!”
“ആ…ഞാനൊന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ….”
“പൗമി….”
“ദാ വരുന്നു അച്ചുവേട്ടാ….”
അവൾ നടന്നു പോകുന്നതും നോക്കി പാച്ചു അവിടെ തന്നെ നിന്നു….
“ഇതാ എന്റെ റൂം….”
ഭിത്തിയിൽ വെച്ചിരിക്കുന്ന പൗമിയുടെയും പാച്ചോവിന്റെയും പ്രവിയുടെയും ഒന്നിച്ചുള്ള ഫോട്ടോയിലേക്കെല്ലാ്ം അശ്വിന്റെ മിഴികൾ പാഞ്ഞു….
അവൻ ആ റൂം മൊത്തത്തിൽ ഒന്നു വീക്ഷിച്ചു…
“ഡ്രസ്സ് മാറ് അച്ചുവേട്ടാ…”
അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ മേശമേൽ അലസമായി കിടന്ന രണ്ടു ബുക്കെടുത്ത് അടുക്കി വെച്ചപ്പോഴായിരുന്നു അവളുടെ കൈ തട്ടി ഒരു പൊതി താഴേക്ക് വീണത്…
അതിൽ നിന്ന് ചുവന്ന ചന്ദനം നിലത്തേക്ക് ചിതറി വീണു.. കുറച്ച് അശ്വിന്റെ കാലിലേക്കും വീണു….
“ശ്ശൊ…സ്വാമി തന്ന ചന്ദനം..”
അതും പറഞ്ഞു പൗമി അത് നിലത്തുന്ന് വാരി എടുത്തു…
“സ്വാമിയോ…??”
അശ്വിനായിരുന്നു അത് ചോദിച്ചത്…
“ആ…അച്ചുവേട്ടാ…ഇതൊരു സ്വാമി എനിക്ക് തന്നതാ…!!”
“ഏത് സ്വാമി…??”
(തുടരും)
മുൻഭാഗങ്ങൾക്കായി ഈ ലിങ്കിൽ പോവുക
അമ്മുക്കുട്ടിയുടെ മറ്റു നോവലുകൾ
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission
ആ സ്വാമി ആരായിരിക്കും?അടുത്ത ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു. ❤❤❤
Adipowli….. cheriya part aayi poyi…. Evening length kootti edamo?