“കുട്ടി എവിടെ, വിളിക്ക്യാ.. മുഹൂർത്തായി… ”
“മോളേ…. അവിടന്ന് വിളിയ്ക്ക്ണ്ട്… മോള് വാ…
ഇന്ന് നല്ലോരു ദിവസായിട്ട്…. വാശി പിടിക്കണ്ട…. അവരൊക്കെ എന്ത് കരുതും…
അമ്മേടെ മണിക്കുട്ട്യല്ലേ…. എണീക്കൂ… പ്ലീസ്…”
“ഇല്ലമ്മേ…ഞാൻ പറഞ്ഞൂലോ….യ്ക്ക് അവരൊന്നും വേണ്ട.. ൻ്റമ്മ മതി..
അമ്മെന്ന്യല്ലേ ണ്ടായിട്ടുള്ളു ഇത്രേം കാലം എനിയ്ക്ക് വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെടാൻ …..
ന്ന്ട്ട് എൻ്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം വന്നപ്പോ….
അമ്മ ഒറ്റയ്ക്ക് ഓടി നടന്ന് ഇത്രേം വരെ എത്തിച്ചിട്ട്….
അവസാനം…. ഈ സമയത്ത് അമ്മ ദു:ശകുനം..”
“ആരാ ഇതൊക്കെ തീരുമാനിക്കണേ….
ഇത് നമ്മുടെ കാര്യം… ൻ്റെ കല്യാണം….
അമ്മ നടത്തണ…. ൻ്റെ കല്യാണം…”
അതോണ്ട്…….പറ്റില്യ……
ഞാൻ പറഞ്ഞത് നടക്കണില്യാച്ചാ വേണ്ട നിക്കീ കല്യാണം..
ഞാൻ ഇവിടന്ന് അങ്ങട് വരണെങ്കിൽ…
ൻ്റമ്മ … ൻ്റെ കൂടെ… മണ്ഡപത്തില്ണ്ടാവണം…
പറനെറച്ച്… വെളക്ക് കൊളുത്തി… അഷ്ടമംഗല്യം എടുത്ത്….. ൻ്റെ കൂടെത്തന്നെ…
ൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് കൊടുക്കണതും ൻ്റമ്മ തന്നെ ആവണം…. ആർക്കാ അതിനിത്ര പ്രശ്നം…
ഇതൊക്കെ പറ്റുംച്ചാ ഞാൻ വരാം…
ല്യാച്ചാ… ഇല്യ…. അതെന്നെ….. ”
“ഞാൻ…… എന്താ പറയാ.. മണിക്കുട്ടീ…..
അതൊക്കെ നാട്ടുനടപ്പല്ലേ…..
വിധവകള് മംഗള കർമ്മം ചെയ്തൂടാ….. പെൺകുട്ടീടെ കൈ പിടിച്ചേൽപ്പിക്കണ്ടത് സാധാരണ അച്ഛന്മാരാ…..
ൻ്റെ കുട്ടിയ്ക്ക് ആ യോഗം ഈശ്വരൻ തന്നില്യ…
അച്ഛൻ… വല്ലാതെ മോഹിച്ചതാർന്നൂ മണിക്കുട്ടീടെ കല്യാണം… കുട്ടി ണ്ടായപ്പോ മുതല് സ്വപ്നം കാണ്വാർന്നൂ അച്ഛനത്… എപ്പളും പറയും.. ൻ്റെ മണിക്കുട്ടീടെ കല്യാണം അച്ഛൻ കേമാക്കുംന്ന്….
ആ….. നമുക്ക് യോഗല്യ……
അച്ഛൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് ബാലുവല്യച്ഛൻ കൈ പിടിച്ച് കൊടുക്കട്ടെന്നാ അവര്ടെ തീരുമാനം…..
അതങ്ങനെ നടക്കട്ടെ……
നമുക്ക്.. സന്തോഷായിട്ട്… തടസ്സൊന്നൂല്ലാണ്ടെ ….. ഇത് നടക്കണംന്നല്ലേള്ളൂ…. കുട്ടി വെറുതെ പ്രശ്നാക്കണ്ട…
ദിലീപിൻ്റെ വീട്ടുകാരൊക്കെ എന്ത് കരുതും…
ൻ്റെ കുട്ടി അഹങ്കാര്യാന്നല്ലേ കരുതൂ അവരൊക്കെ…
ഇപ്പൊ തന്നെ പൊറത്ത് സംസാരായിത്തൊടങ്ങീണ്ട്ന്നാ തോന്നണേ…
എണീക്കൂ പ്ലീസ്….”
” ആവട്ടെ… അമ്മയ്ക്കറിയാലോ മണിക്കുട്ട്യെ….
ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച പോല്യല്ലാച്ചാ ഞാൻ എറങ്ങില്യ ഒറപ്പാ…”
സുധർമ്മയ്ക്കറിയാം മണിക്കുട്ടീടെ വാശി… പിടിച്ച വാശി നടത്തിയെടുക്കണ സ്വഭാവോം…
നിസ്സഹായതയോടെ നിന്ന് പോയി….
” ശ്രീയേട്ടാ.. ഏട്ടന്ണ്ടായിരുന്നൂച്ചാ…. എത്ര സന്തോഷായിട്ട് എറങ്ങണ്ടതാർന്നൂ നമ്മടെ മോള്…..
ഇന്നിങ്ങനെ വല്ല പ്രശ്നോം ണ്ടാവ്വോ.. ഇതിപ്പോ… ഒക്കെം ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് ഓടിനടന്ന് ശര്യാക്കീട്ട്…
കാര്യം അടുത്തപ്പോ…. അവകാശോം അധികാരോം ന്യായോം പറയാൻ ആള്ണ്ടായി….
ഞാൻ മംഗളകർമ്മത്തിന് നിന്നൂടാ പോലും….
വിധവയല്ലേ….
അച്ഛനില്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് അച്ഛൻ്റെ വകേലെ ഏട്ടൻ ണ്ടല്ലോന്ന്….ബാലുച്ചേട്ടൻ കൈ പിടിച്ച് കൊടുക്കട്ടെ ന്ന്….
ശ്രീയേട്ടൻ ണ്ടായിരുന്ന കാലത്ത് അടുപ്പിച്ചിട്ടില്ലാത്തതാ….. ബാലുച്ചേട്ടനെ..
വല്യമ്മേടെ മോനാച്ചാലും ശ്രീയേട്ടൻ സ്വന്തം ഏട്ടനായിട്ടെന്നെ കരുതി ബാലുച്ചേട്ടനെ…
അനിയൻ്റെ ഭാര്യയ്ക്ക് അനിയത്തീടെ സ്ഥാനാ… അതോർക്കാണ്ടെ..ന്നോടുള്ള നോട്ടോം പെരുമാറ്റോം ശര്യല്ലാത്ത രീതീലാവ്ണ്ട്ന്ന് ഞാൻ സങ്കടം പറഞ്ഞപ്പോ….
“ൻ്റെ സുധേ വേറൊരു കണ്ണില് നോക്കണ ഒരുത്തനേം ഇനി ഇങ്ങട് അടുപ്പിക്കില്ലാന്ന് ശ്രീയേട്ടൻ…
ൻ്റെ ഭാര്യേം മോളും ൻ്റെ സ്വത്താ…. ൻ്റെ അഭിമാനോം…. അവര് ൻ്റെ മാത്രെന്ന്യാ..
അവരെ മോശം കണ്ണോണ്ട് കാണണ ഒരാളും ഇങ്ങട് വരണ്ട….. ” ന്ന് പറഞ്ഞ് മെല്ലെ ബാലുച്ചേട്ടനെ ഒഴിവാക്കീതാ അന്ന് ശ്രീയേട്ടൻ…
ന്നിട്ടിപ്പോ…. ൻ്റെ ശ്രീയേട്ടന് പകരം നിന്ന് നമ്മടെ മണിക്കുട്ടീടെ കൈ പിടിച്ചേൽപ്പിക്കാത്രേ……
” നല്ലോണം പഠിച്ചിരുന്നതല്ലേ സുധേ താൻ… തന്നെ വീട്ടിലിരുത്ത്യാ ആളോള് എന്ന്യാ കുറ്റം പറയാ… കുട്ടിക്ക് ഒരു ജോലിക്ക് ശ്രമിച്ചൂടേ…”
കല്യാണം കഴിഞ്ഞയിടക്ക് ശ്രീയേട്ടൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോഴൊക്കെ ഞാനാ പറഞ്ഞിരുന്നത് വേണ്ടാന്ന്….
ഏട്ടൻ ഓഫീസീന്ന് വരുമ്പോ… കാത്ത് ഞാനിവിടെണ്ടാവണം…
ഇഷ്ടള്ള ഭക്ഷണൊക്കെ ഒരുക്കിത്തന്ന്.. ശ്രീയേട്ടൻ്റെ കാര്യങ്ങളെക്കെ നോക്കി….
പിന്നെള്ള സമയം ധാരാളം വായിച്ചും എഴുതീം…
യ്ക്കതൊക്ക്യാ ഇഷ്ടം…. അതാ മോഹം..”ന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോ പിന്നെ എതിര് പറഞ്ഞില്ലെന്നേ ഉള്ളൂ…
എന്നാലും ഇടക്ക് പറയും…
” വേറൊന്നിനും വേണ്ട്യല്ലെടോ…
പുറത്തിറങ്ങി ജോലിക്കൊക്കെ പോവുമ്പോ… ഒരു സ്വയം പര്യാപ്തത തോന്നും .. കോൺഫിഡൻസ് തോന്നും സ്ത്രീകൾക്ക്… കല്യാണം കഴിച്ചത് കൊണ്ട് അതൊക്കെ ഇല്ലാണ്ടായീന്ന് തനിക്ക് തോന്നരുത് പിന്നീട്…”
“അതിന് എൻ്റെ കോൺഫിഡൻസ് എൻ്റെ ശ്രീയേട്ടനല്ലേ..
കോൺഫിഡൻസ് കളയണ ഒരു വാക്കും പ്രവർത്തീം ശ്രീയേട്ടൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ണ്ടാവാറൂല്ലല്ലോ…”
”തന്നോട് ജയിക്കാൻ പറ്റില്ല ” ന്ന് പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചു അപ്പോ….
മണിക്കുട്ടി ഉണ്ടായപ്പോ.. അവളുടെ കുട്ടിക്കുറുമ്പുകൾ കൂടിക്കൂടി വന്നപ്പോ… ശ്രീയേട്ടനൊരിക്കൽ പറഞ്ഞു…
” നന്നായി സുധേ.. താൻ ജോലിക്ക് പോവാഞ്ഞത്.. ഈ കുറുമ്പിപ്പെണ്ണിൻ്റെ പുറകെ ഓടാനും എൻ്റെ കാര്യങ്ങള് നോക്കാനും ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറ് തെകയണില്യ തനിക്കിപ്പോ…. ” ന്ന്
വാശിക്കാരിയായ നമ്മുടെ മണിക്കുട്ടീടെ വാശികളും കുറുമ്പുകളുമൊക്കെ വല്ലാത്ത സ്നേഹത്തോടെ ഏട്ടൻ വകവെച്ചു കൊടുത്തു..
അവളെ സ്കൂളിൽ ചേർത്തപ്പോ.. ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ തന്നെ അവളെ നുള്ളി വേദനിപ്പിച്ച കൂട്ടുകാരനെ കൈപിടിച്ച് തിരിച്ച് വന്ന് അവളത് അഭിനയിച്ച് കാണിച്ചപ്പോ..
”ഇവൾക്കൊന്ന് അടങ്ങി ഇരുന്നൂടേ ക്ലാസിൽ… ഒന്നൂല്ലേലും പെൺകുട്ട്യല്ലേ ” എന്ന എൻ്റെ ശാസന കേട്ട്.. ”എൻ്റെ മോള് അന്യായങ്ങൾക്കെതിരെ പ്രതികരിച്ച് ശീലിക്കട്ടെ.. അവളെൻ്റെ പുലിക്കുട്ടിയല്ലേ.. ” എന്ന് സപ്പോർട്ട് ചെയ്ത് ചേർത്തു പിടിച്ചു ശ്രീയേട്ടൻ….
രാത്രികളിൽ നെഞ്ചിനിരുവശവും… ഞങ്ങളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കിടന്ന് ”ഇതാണെൻ്റെ
സ്വർഗ്ഗം…” എന്നഭിമാനിച്ചു ശ്രീയേട്ടൻ….
പിന്നീടെപ്പോഴോ വീണ്ടും പറഞ്ഞു തുടങ്ങി…
“സുധേ.. അവളും ക്ലാസിൽ പോയിത്തുടങ്ങി…
പകലൊക്കെ താൻ ഒറ്റയ്ക്കല്ലേ.. താൻ ടെസറ്റുകളെഴുത്… ഒരു ജോലി നേടണം…
പണ്ടത്തെ കാലമല്ല…. എനിക്കെപ്പഴെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ… തനിക്ക് പെട്ടെന്ന് ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ ചെയ്യാനറിയാതാവും..
കാര്യങ്ങളൊക്കെ ചെയ്ത് ശീലിക്കണം….
വേണ്ടെന്ന് തോന്നുമ്പോ വേണ്ടെന് വെയ്ക്കാം..
താൻ ജോലിക്ക് ശ്രമിക്ക് ന്ന്…. ”
നിർബ്ബന്ധമായും ടെസ്റ്റുകൾക്ക് അപ്ലിക്കേഷനയപ്പിച്ചും… പരീക്ഷകൾക്ക് കൊണ്ടു പോയും ഒരു ജോലി നേടിയെടുക്കുന്നത് വരെ പുറകെ നിന്നു…
”താൻ ഡ്രൈവിങ്ങ് പഠിക്ക്… എപ്പോഴെങ്കിലും ആവശ്യം വരുമ്പോ ഉപകരിക്കൂലോ” എന്ന് പറഞ്ഞ് ലൈസൻസും എടുപ്പിച്ചു….
യാത്രകളിൽ… ”ഇനി കുറച്ച് താനോടിക്ക് ” എന്ന് പറഞ്ഞ് ഇടക്കിടെ വണ്ടിയോടിപ്പിച്ചും … മടിച്ചിയായ എന്നെ.. എല്ലാതരത്തിലും സ്വയം പര്യാപ്തയാക്കിയത്…. വരാൻ പോകുന്ന വിപത്തിനെ ആറാമിന്ദ്രിയം കൊണ്ടറിഞ്ഞിട്ടാണോ ശ്രീയേട്ടാ…. ജീവിതം സ്വയം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോവാനുള്ള പ്രാപ്തി ആക്കിത്തരാനായിരുന്നോ….
ഒരായുസ്സിൻ്റെ സ്നേഹം മുഴുവൻ പെട്ടെന്ന് തന്ന് തീർത്ത് പോവാനായിരുന്നോ…
ടൂറ് പോകാനുള്ള പെട്ടികളൊക്കെ എടുത്ത് വെച്ചോളൂ.. ഞാൻ ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഉച്ചക്കിറങ്ങും.. എത്തിയ ഉടൻ ഇറങ്ങാം എന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് മോഹിപ്പിച്ചിട്ട്….
ആദ്യമായി വിമാനത്തിൽ കയറാനുള്ള ഉത്സാഹത്തിൽ അച്ഛനെ കാത്ത് നിന്ന നമ്മുടെ എട്ടു വയസ്സുകാരി മണിക്കുട്ടിയേം.. എന്നേം തനിച്ചാക്കി… ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാത്തൊരു ടൂറ് ….. ആദ്യമായി ഞങ്ങളില്ലാതെ തനിച്ച് പോയി അല്ലേ….
ശ്രീയ്ക്ക് വരുന്ന വഴി അപകടം ഉണ്ടായി എന്നാരോ പറഞ്ഞത് മുഴുവൻ ഞാൻ കേട്ടില്ല….
അതിന് മുന്നേ….തളർന്ന് വീണുപോയി…
പിന്നീടുള്ള രാത്രികളിൽ…… ” അച്ഛൻ്റെ നെഞ്ചിൽ തല വെക്കാതെ ഉറങ്ങാൻ പറ്റണില്ലമ്മേ.. ” എന്ന് നമ്മുടെ മണിക്കുട്ടി തേങ്ങിക്കരഞ്ഞപ്പോൾ…. എൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്കവളെ ചേർത്ത് കിടത്തി അവൾക്കച്ഛനും കൂടി ആയി ഞാൻ….
എൻ്റെ കവിളിലൂടെ അന്നൊലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ അവളുടെ കൈയ്യിൽ വീണപ്പോൾ…
”അച്ഛൻ്റെ നെഞ്ചില്ലാതെ അമ്മയ്ക്കും ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ലല്ലേ….”
എന്ന അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യത്തിന് …. ഉത്തരമില്ലാതായി..
അമ്മയ്ക്കിനി ഉറങ്ങാനേ കഴിയില്ല എന്നവൾക്കറിയില്ലല്ലോ…..
ശ്രീയേട്ടൻ കൂടെത്തന്നെ ഉണ്ടെന്ന ധൈര്യത്തിൽ… ഓരോ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും നിറവേറ്റുമ്പോൾ… ശ്രീയേട്ടനവശേഷിപ്പിച്ചു പോയ ശൂന്യത… ഉള്ളിൽ വർധിച്ചു വന്നതേയുള്ളു.. എന്നറിയുന്നുവോ….
ശ്രീയേട്ടൻ പറയാറുള്ളതുപോലെ… മിടുക്കിയായി പഠിച്ചു.. നല്ല ജോലി നേടി നമ്മുടെ മണിക്കുട്ടി….
ശ്രീയേട്ടൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് ..അവൾക്ക് യോജിച്ച നല്ലൊരു കൂട്ടുകാരനെയും കണ്ടെത്തി….
ഒരു സ്ത്രീയുടെ.. ഒരമ്മയുടെ… പരിമിതികൾക്കപ്പുറം….. ഒരു വിവാഹം നടത്താനുള്ള ഒരുക്കങ്ങളെല്ലാം ഒരു കുറവുമില്ലാതെ ഭംഗിയായിത്തന്നെ ഇവിടെ വരെ എത്തിച്ചു……
എന്നിട്ടിപ്പോൾ…. ഇന്ന്…. ആ ശുഭമുഹൂർത്തമടുത്തപ്പോൾ… ഞാൻ…. ഞാനിവിടെ ആരുമല്ലാതാവുന്നു…..
വിധവ.. മംഗളകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തു കൂടത്രേ….
മണ്ഡപത്തിലെ വിളക്ക് കൊളുത്തിക്കൂടത്രേ….
മകളുടെ കൈ പിടിച്ചേല്പിച്ചു കൂടത്രേ….
ആരൊക്കെയോ കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നു..
എനിക്കൊന്നും ചെയ്യാനാവുന്നില്ലല്ലോ ശ്രീയേട്ടാ….
നമ്മുടെ മണിക്കുട്ടി പണ്ടത്തെ അതേ വാശി കാണിക്കുന്നു…
അമ്മയില്ലാതെ അവൾ മണ്ഡപത്തിൽ കയറില്ലെന്ന്…….
ഞാനെന്തു ചെയ്യണം…”
”മോളേ…..”
ദിലീപിൻ്റെ അച്ഛൻ്റെ വിളി കേട്ടാണ് മുഖമുയർത്തിയത്..
” മുഹൂർത്താവാറായി… എഴുനേല്ക്കൂ..”
“ഞാൻ…. ഞാനെന്ത് ചെയ്യും… ഇവളെ…. ഒന്ന് പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കാമോ….. ”
” അവളെ എന്ത് മനസ്സിലാക്കിക്കാൻ….
അവളല്ലേ ശരി.. അവൾ തന്നെയാണ് ശരി…
ഞങ്ങളുടെയും തീരുമാനം അത് തന്നെയാണ്…
അവളെ വളർത്തി വലുതാക്കി ഇത്രത്തോളമെത്തിച്ച അമ്മ.. ‘ഐശ്വര്യമാ’ണ്…
വേറാരുമല്ല. .ഈ അമ്മ തന്നെയാണ് ഇവളുടെ കൈ പിടിച്ച് എൻ്റെ മകനെ ഏല്പിക്കേണ്ടത്…
അത് ക്ഷണിച്ചു വരുത്തിയവരെ ഞങ്ങൾ അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.. അതിൽ യോജിപ്പുള്ളവർ യോജിക്കട്ടെ.. അല്ലാത്തവർക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ ആവാം…
ഇത് അവൻ്റെയും ഞങ്ങളുടെയും തീരുമാനം…
ജീവിതം ഇവരുടേതാണ്..
ഒന്നാവേണ്ടത് നമ്മുടെ കുടുംബങ്ങളും…
ഇതിൽ നമ്മുടെ തീരുമാനം മാത്രമാണ് പ്രധാനം…
അമ്മയെ ഇത്രയും സ്നേഹിക്കുന്ന ഈ മകളാണ് എൻ്റെ മകൻ്റെ ഭാഗ്യം..
ന്യായത്തിന് വേണ്ടി ഉറച്ചു നില്ക്കുന്ന ഈ മനസ്സാണ് ഞങ്ങളുടെ അഭിമാനം…
രണ്ടു പേരും എഴുന്നേല്ക്കൂ….’
മുഹൂർത്തം തെറ്റണ്ട…
വരൂ…. ”
“സുധേ…. ഞാനില്ലേടോ കൂടെ….
സമാധാനയോ ഇപ്പോ……”
അരികെ ചേർന്ന് നിന്ന് ശ്രീയേട്ടൻ്റെ ചോദ്യം….
ഉവ്വ്…. ണ്ട്…. എൻ്റെ കൂടെത്തന്നെ…..
……………………………………………..
DR. RAJANI K.P
Related posts:
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission
Super