പക്ഷെ എന്നെ ഏറ്റവും അധികം വേദനിപ്പിച്ചത് നേരത്തെ കീർത്തിയുടെ മുഖത്തു ഉണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാൾ പുച്ഛം ആയിരുന്നു ഇപ്പോൾ… ഇപ്പോൾ പ്രിൻസിന്റെ മുഖത്തു.. കവിളിൽ നനവ് തട്ടിയപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ കരയുകയാണ് എന്ന് പോലും എനിക്ക് മനസിലായത്…
ആ സമയം എന്റെ മനസ്സിൽ ആദ്യം കടന്നു പോയത് ഞാൻ അന്ന് കണ്ട സ്വപ്നത്തെ കുറിച്ച് ആയിരുന്നു… പ്രിൻസ് എന്നെ….
എന്ത് പറ്റി അവിടെ തന്നെ നിന്നു കളഞ്ഞത്.. കയറി വാ നിത്യേ..
സ്നേഹം അല്ലായിരുന്നു അവന്റെ ഓരോ വാക്കിലും പ്രതിധ്വനിച്ചത് മറിച്ച ഒരു കളിയാക്കൽ ആയിരുന്നു….
കാഴ്ചകൾക്ക് മങ്ങൽ വിതച്ച കണീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…
പ്രിൻസെ..എന്താ ഇത്… നിന്റെ തമാശ കുറച്ചു കൂടുന്നുണ്ട്.. മതി നിർത്തിക്കോ…
പറഞ്ഞപ്പോഴും ഉള്ളിൽ ഒരു നേരിയ പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു… എന്റെ പ്രിൻസ് ഒരിക്കലും എന്നെ ചതിക്കില്ല എന്ന് പ്രതീക്ഷ..
അതേടി… തമാശ തന്നെയാ… നീ എന്നാ തമാശ.. അത് നിർത്താൻ തന്നെയാ പോവുന്നതും..
അപ്പോഴത്തേക്കും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാരുടെയും ശ്രദ്ധ എന്നിൽ വീണിരുന്നു… അതുകൊണ്ട് തന്നെ കണീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ പ്രിൻസിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു..
വാ.. നമ്മുക്ക് മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാം…
എന്തിന്… എല്ലാരും കേൾക്കട്ടെ നിന്റെ ലീലവിലാസങ്ങൾ… നാണവും മാനവും ഇല്ലാത്ത നിനക്ക് എന്തിനാടി നാണക്കേട്..
എന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി അത്രെയും എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി അവൻ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാ പ്രതീക്ഷയും അസ്തമിച്ചിരുന്നു.. പിനീട് ഒഴുകി ഇറങ്ങിയ കണീർ ഞാൻ തടഞ്ഞതുമില്ല…
അവൻ എന്റെ അടുത്തു വന്നു എൻ്റെ വലത്തേ കൈ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു..
ഓര്മയുണ്ടോടി.. ഈ കൈ എന്റെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞ ആ ദിവസം… മറക്കാൻ വഴി ഇല്ലലോ അന്ന് വലിയ മാസ്സ് ഡയലോഗ് ഒക്കെ കാച്ചി പോയത് അല്ലേ… ഇനി നിന്നെ തൊട്ടാൽ നീ എന്തൊക്കെയോ ഉലത്തി കളയും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞത് അല്ലേ…
അതിനും കണീർ മാത്രം ആയിരുന്നു എന്റെ മറുപടി..
അയ്യോ.. കരയല്ലേ… കരഞ്ഞാൽ ആ ഫ്ലോ അങ്ങ പോവില്ലേ… അന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു രണ്ട മൂന്നു ഡയലോഗ് പറ….
അന്ന് ഞാൻ തല്ലിയതിന് ആയിരുനോ നീ ഇത്രെയും വലിയ ചതി എന്നോട്..
ഞാൻ പറഞ്ഞു തീർന്നതും മാസങ്ങൾക്ക്‌ ശേഷം ഞാൻ വീണ്ടും ആ കണ്ണിൽ കണ്ടു പ്രതികാരം…
അല്ലാലോ…നീ ഒന്ന് ഓർത്തു നോക്കിക്കേ എന്തെകിലും പഴയ കണക്കു നമ്മുക്ക് ഇടയിൽ… അല്ലെങ്കിൽ നിന്റെയോ എന്റെയോ വീട്ടുകാരുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടോ എന്ന്..
ഞാൻ പോലും അറിയാതെ അത് എന്റെ നാവിൽ വന്നു..
അച്ഛൻ..
യെസ്… നിന്റെ തന്ത കാരണം എന്റെ അമ്മയും പപ്പയും അനുഭവിച്ച കഷ്ടപ്പാടിന് ഉള്ള ചെറിയ ടോസ്… അത്രേ ഉള്ളു നീ എനിക്ക്…
പിനീട് ഒന്നും പറയാൻ എനിക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു…. പ്രാണൻ ആയി കരുതിയിരുന്നവൻ പ്രാണൻ തന്നെ എടുത്തു… പക്ഷെ അപ്പോഴും അവനോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പോലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല…. അത്രെയും… അത്രെയും സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ലേ ഞാൻ അവനെ…… ഇപ്പോഴും….
അവൻ കുറച്ചും കൂടെ എൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു എനിക്ക് കേൾക്കാൻ മാത്രം എന്ന് രീതിയിൽ പറഞ്ഞു….
നിന്റെ ഒരു ചുംബനം മാത്രേ ഞാൻ എടുത്തിട്ടുള്ളു അതും നിന്റെ ഇഷ്ടത്തിന്. .. അല്ലാതെ നിന്നെ സ്വന്തം ആകിട്ടൊന്നുമില്ലലോ ഇങ്ങനെ കിടന്ന മോങ്ങാൻ….
എന്താടാ പ്രിൻസെ ഒരു രഹസ്യം ഞങ്ങളും കൂടെ കേൾക്കട്ടെ…
അവിടെ കൂടി നിന്നവരിൽ ഒരുവന്റെ കമന്റ്‌ ആയിരുന്നു… പക്ഷെ അത് കേട്ട് എല്ലാരും ചിരിച്ചത് അല്ലാതെ ഒരാൾ പോലും എന്റെ മാനസിക അവസ്ഥ മനസിലാകില്ല…. കൂടി നിന്ന പെൺകുട്ടികൾ പോലും… ഈ നിമിഷം ഭൂമി പിളർന്നു താഴെ പോയിരുന്നു എങ്കിൽ പോലും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു
എല്ലാം കേട്ടു മതിയായി തിരിച്ചു പോവാൻ തിരിഞ്ഞതും
അഹ്… പ്രിൻസെ ഇവൾ ഗിഫ്റ്റ് ആയിട്ടൊക്കെയാ വന്നത് അത് വാങ്ങിക്കാതെ പോവുന്നത് ശരിയല്ലലോ…
കീർത്തി പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവൻ എന്റെ കൈയിൽ നിന്നും കവർ വാങ്ങി..
അത് എല്ലാരുടെയും മുമ്പിൽ വച്ചു പൊട്ടിക്കുമ്പോഴും…. എല്ലാരുടെയും ശ്രദ്ധ ആ കവറിൽ ആയിരുന്നു പക്ഷെ എന്റെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ പതിഞ്ഞു നിന്നത് പ്രിൻസിൽ മാത്രം ആയിരുന്നു…. അവൻ ആയിരുനില്ലേ എനിക്ക് എല്ലാം…. എന്നിട്ടും…
അവനു വേണ്ടി ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചു വാങ്ങിച്ച ഷർട്ട്‌ അവൻ നിവർത്തി… കീർത്തി വന്ന ആദ്യം നോക്കിയത് അതിലെ പ്രൈസ് ടാഗ് ആയിരുന്നു…
ഓ… പ്രിൻസ് ഐ തിങ്ക്.. നിനക്ക് ഈ ജന്മത്തിൽ ഇത്രെയും വിലപിടിപ്പ് ഉള്ള ഒരു ഗിഫ്റ്റ് കിട്ടില്ല…
അവൾ തികച്ചും പുച്ഛത്തോടെ ആണ് പറഞ്ഞത എങ്കിലും… ആ വാക്കുകൾ സത്യം ആയിരുന്നു… കാശിന്റെ കണക്കു മാറ്റി വച്ചാൽ അവന് ജീവിതത്തിൽ ഇത്രെയും വിലപിടിപ്പ് ഉള്ളത് ചിലപ്പോൾ കിട്ടിയില്ല എന്ന് വരും…. ഇതൊക്കെ എല്ലാരുടെയും മുഖത്തു നോക്കി പറയണം എന്നുണ്ട്… പക്ഷെ… കഴിയുനില്ല…
നീ തന്നെ കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോ…
എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ ആ ഷർട്ട്‌ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയതും പ്രിൻസ് തടഞ്ഞു… എല്ലാരും അവനെ നോക്കി… ഒപ്പം ഞാനും..
അവൻ ആ ഷർട്ട്‌ കീർത്തിയുടെ കൈയിൽ നിന്നും വാങ്ങി…പതിയെ എനിക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു… അറിയാതെ എങ്കിലും ഒരു നിമിഷത്തിൽ എൻ്റെ മനസ്സും അല്പം ആശ്വസിച്ചു എങ്കിലും പിനീട് ഉള്ള അവന്റെ പ്രവർത്തിക്ക്‌ പാതി ചത്ത മനസിനെ മുഴുവൻ തകർക്കാൻ സാധിച്ചു..
എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ ആ ഷർട്ട്‌ വലിച്ച എറിഞ്ഞു നേരെ അത് വേസ്റ്റ് ബക്കറ്റിൽ വന്നു വീഴുകയും ചെയ്തു..
പിന്നെയും അവിടെ നിൽക്കാൻ ഉള്ള ശക്തി എനിക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു അവിടെ നിന്നും തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോഴും കൂടി നിന്നവരുടെ ഇടയിൽ ഞാൻ കണ്ടു നിറഞ്ഞ രണ്ടു കണ്ണുകൾ…
ദീപ ചേച്ചി…. ആ മനസ്സും നോവിച്ചിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ അവിടെ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…
.ആ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നടന്നപ്പോൾ തികച്ചും ശൂന്യം മാത്രം ആയിരുന്നു ചുറ്റിലും മനസ്സിലും….
പെട്ടന്ന് ആണ് മുമ്പിൽ ഒരു കാർ വന്നു നിന്നത്… അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടി…. പ്രിൻസിന്റെ അമ്മ
.
വീണ്ടും കുത്തു വാക്കുകൾ സഹിക്കാൻ വയ്യാ.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒന്നും പറയാതെ മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും…
മോളെ..
ആ വിളി ഞാൻ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ അവിടെ നിന്നു… ലക്ഷ്മി അപ്പച്ചി എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു….
പിന്നെ ഒന്നും പറയാതെ എന്റെ കൈയും പിടിച്ചു കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…ഞാനും ഒന്നും പ്രതികരിക്കാതെ കാറിൽ കയറി…
യാത്രയിൽ ഒരു കാര്യം മാത്രമേ അപ്പച്ചി എന്നോട് പറഞ്ഞോളു…
അവിടെ നടന്നത് ഒന്നും മനസ്സിൽ വച്ചു സങ്കട പെടരുത്…
അവർ അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു എന്നിട്ടും എല്ലാം എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു എന്ന് ചോദ്യം മനസ്സിൽ ഉയർന്നു എങ്കിലും ചോദിച്ചില്ല… അല്ലെങ്കിലും ഒന്നും ചോദിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു അവസ്ഥ അല്ലായിരുന്നു എനിക്ക്..
കാർ വീടു മുറ്റത്തു വന്നു നിന്നപ്പോൾ ആണ് മറ്റൊരു കാര്യം ഓർത്തത്….. ലക്ഷ്മി അപ്പച്ചിയെ അമ്മയും അച്ഛനും കണ്ടാൽ..
കാറിന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ട് അമ്മ ഉമ്മറത്തേക് വന്നു പക്ഷെ ലക്ഷ്മി അപ്പച്ചിയെ കണ്ടതും സന്തോഷം മാത്രം ആയിരുന്നു അമ്മയുടെ മുഖത്തു…
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അകത്തു കയറിപ്പോൾ വാടിയ മുഖം കണ്ട അമ്മ ചോദ്യവും ആയി മുന്നോട്ട് വന്നപ്പോൾ അപ്പച്ചി തടഞ്ഞു..
ഇപ്പോൾ ഒന്നും ചോദിക്കണ്ട… മോള് പോയി ഒന്ന് കിടക്കു..
ഒന്നും മിണ്ടാതെ റൂമിൽ പോയി കതക് അടച്ചപ്പോൾ ഒന്നിനും സാധിക്കാതെ നിലത്തു വീണു കരയുക മാത്രമേ ചെയ്യാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചൊള്ളു….
മോളെ…. നിത്യേ.. വാതിൽ തുറക്ക്..
വാതിലിൽ തുടർച്ചെയുള്ള അമ്മയുടെ വിളി കേട്ടപ്പോൾ ആണ് കണ്ണ് തുറന്നത്… കരഞ്ഞത് കൊണ്ട് ആയിരിക്കും തലയ്ക് മൊത്തം വല്ലാത്ത ഭാരം തോന്നി…
പതുകെ എണ്ണിച്ചു വാതിൽ തുറന്നു അമ്മയ്ക്ക് ഒപ്പം അപ്പച്ചിയും ഉണ്ടായിരുന്നു…
അമ്മയും കരഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ട് എന്ന് മുഖം കണ്ടപ്പോൾ മനസിലായി…
അമ്മേ..
ഞാൻ പറഞ്ഞത് അല്ലെ മോളെ.. അർഹത ഇല്ലാത്തതു നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കാൻ പാടില്ല എന്ന്…
അമ്മ എല്ലാം അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… ഒരു കണക്കിന് അതാ നല്ലത്..പക്ഷെ അപ്പോഴും എനിക്ക് മനസിലാവാത്തത് ലക്ഷ്മി അപ്പച്ചി മുമ്പും ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ടോ എന്നാണ്..
നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.. അതെ ലക്ഷ്മി മുമ്പ് ഒരു പ്രാവിശ്യം ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ട്… അന്ന് ചിട്ടിയിൽ കുറച്ചു പണം എനിക്ക് കിട്ടിയത് എന്ന് പറഞ്ഞത് കള്ളം ആയിരുന്നു.. അത് ലക്ഷ്മി തന്നത് ആയിരുന്നു… അച്ഛനും സന്തോഷം മാത്രമേ ഉള്ളു…
സംസാരിക്കുമ്പോഴും അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ ഇടറുന്നുണ്ട് ആയിരുന്നു…
അപ്പോഴാണ് അപ്പച്ചി വന്ന എൻ്റെ രണ്ട കൈയും ചേർത്തു പിടിച്ചു പറഞ്ഞത്…
പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത തെറ്റ് ആണ് എന്റെ മകൻ ചെയ്തത് എന്ന് അറിയാം… ഒന്നേ പറയാൻ ഉള്ളു… ശപിക്കരുത് അവനെ…
അത്രെയും പറഞ്ഞു നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ അപ്പച്ചി പോയപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലായി അന്ന് കോളേജിൽ വച്ചു പ്രിൻസിനോട് എന്നോട് ഉള്ള സ്നേഹം ഉപേക്ഷിക്കാൻ അല്ല മറിച്ചു എന്നെ ഇല്ലാത്തെ സ്നേഹം കാട്ടി പറ്റിക്കരുത് എന്നാണ് പറഞ്ഞത് എന്ന്..
റെഡിയായി കോളേജിൽ പോവാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ കണ്ടതും അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞു ഒപ്പം ആശങ്കയും.. ഇനി അവിടേക്ക് പോണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ചിന്ദിച്ചപ്പോൾ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നത് അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും മുഖം ആയിരുന്നു… തന്റേടം കൊണ്ട് അല്ല നിസ്സഹായത കൊണ്ട്…
കോളേജിൽ എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ പലരുടെയും അർത്ഥം വച്ചുള്ള നോട്ടവും സംസാരവും എനിക്ക് നേരെ നിറഞ്ഞു… ഒന്നിനോടും പ്രതികരിച്ചില്ല… ആരോടും പരാതിയും ഇല്ല.. അമ്മ പറഞ്ഞത പോലെ ഞാൻ അല്ലേ അർഹത ഇല്ലാത്തതു ആഗ്രഹിച്ചത്…
എല്ലാം മനഃപൂർവം അവഗണിച്ചു മനസ്സ് പടുത്തതിൽ മുഴുകാൻ ശ്രമിച്ചു.. അപ്പോഴാണ് പ്യൂൺ വന്ന എൻ്റെ പേര് വിളിച്ചത്..
നിത്യ.. പ്രിൻസിപ്പൽ വിളിക്കുന്നു…
ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാ കണ്ണുകളും എനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു .. മനസ്സിൽ വെറുതെ ഭയം ഉടൽ എടുത്തു..
പെർമിഷൻ ചോദിച്ചു അകത്തു കയറിയപ്പോൾ അവിടെ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത മറ്റു രണ്ടു പേരും ഉണ്ടായിരുന്നു… കീർത്തിയും അവളുടെ കുറെ വാലുകളും ……
നിത്യ..
എന്താ… എന്താ സർ വിളിപ്പിച്ചത്..
കുട്ടിയോട് ഒരു കാര്യം ചോദിച്ച അറിയാൻ ആയിരുന്നു…
ഞാൻ എന്ത് എന്ന് അർത്ഥത്തിൽ സാറിനെ നോക്കി
നിത്യ.. ഈ നിൽക്കുന്ന കീർത്തിയുടെ പേഴ്സിൽ നിന്നും പണം എടുത്തു എന്നൊരു കംപ്ലയിന്റ് കിട്ടി.. അതിനെ കുറിച്ച് ചോദിക്കാനാണ്..
എല്ലാം കേട്ട് ഒരു നിമിഷം തരിച്ചു നിന്നു പോയി… ദ്രോഹിച്ച മതിയായില്ലേ ഇവൾക്ക്…
സർ ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല…
ചുമ്മാ കിട്ടിയ ഒരു പരാതി അല്ല കൃത്യം ആയ ഒരു ഐ വിറ്റൻസ് ഉണ്ട് അതുകൊണ്ടാ നിത്യേ വിളിപ്പിച്ചത്…
അത് കേട്ടപ്പോഴും വലിയ ഞെട്ടൽ തോന്നില്ല..
സർ കീർത്തിയും അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും എന്നോട് ഒരു കാരണവും ഇല്ലാത്തെ ദേഷ്യം തീർക്കുന്നത് ആണ്..
അതിന് സർ പറഞ്ഞ ഐ വിറ്റൻസ് എന്റെ കൂട്ടുകാരികൾ ഒന്നുമല്ല…
അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ … ഒരു മുഖം മാത്രമേ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞൊള്ളു… പ്രിൻസ്…
ആരോ ഡോർ തുറന്നു കയറിയപ്പോൾ എല്ലാരുടെയും ശ്രദ്ധ അവിടേക്ക് തിരിഞ്ഞു… എനിക്ക് എതിരെ മൊഴി നൽകാൻ വന്ന പ്രിൻസിനെ പ്രധീക്ഷിച്ചു തിരിഞ്ഞ ഞാൻ വന്ന ആളെ കണ്ടു ഞെട്ടിയില്ല.. പകരം മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കുന്ന എല്ലാരും എന്നെ വഞ്ചിക്കുകയാണല്ലോ എന്ന് നോവ് മാത്രം ആയിരുന്നു…
പ്രിൻസ് അല്ലായിരുന്നു വന്നത്….
ഒട്ടും വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ ഞാൻ വിളിച്ചു…
ദേവു….
—————————-
തുടരും
നിത്യവസന്തം മലയാളം നോവൽ മുഴുവൻ ഭാഗങ്ങൾ വായിക്കാനായി ക്ലിക്കുചെയ്യുക
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission