സമുദ്ര #Part 5

ഹോ രാവിലെ രക്തരക്ഷസ്സ് പോലെ ഉണ്ടായിരിന്നത് ഇപ്പോൾ ബ.. ബ.. ബ.. എന്ന് വിളിക്കുമ്പോൾ ഓടി വരുന്ന കോഴികുട്ടിയെ പോലെ ഉണ്ട്.

ഞാൻ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ അടുക്കളയിലേക്ക് കേറി..

അടുക്കളയിൽ കേറിയതും എന്റെ കണ്ണ് പുറത്തേക്ക് ചാടിയില്ലാന്നേ ഉള്ളൂ.. ഹോ ഒരു വലിയ പാത്രം നിറയെ ഇടിയപ്പവും വെച്ച് ആവി പറക്കുന്നു..

അല്ലേൽ ഈ നേരത്ത് ഒരു കഞ്ഞി തന്നെ കിട്ടാൻ തെണ്ടണം.. ഞാൻ വേറെ ഒന്നും ആലോചിക്കാൻ പോയില്ല..

രണ്ട് കയ്യും ഇട്ട് വാരിയാൽ എന്താ വിചാരിക്കാന്ന് ഓർത്ത് ഉള്ള ഒരു കയ്യ് കൊണ്ട് തന്നെ ഒറ്റയടിക്ക് പത്ത് എണ്ണവും കേറ്റി..

ഇന്ന് രാവിലെ അമ്മേടെ മുഖം കണ്ട് പേടിച്ചിട്ടാന്ന് തോന്നുന്നു അവൻ എന്നെ ഇറക്കിയ അപ്പോൾ തന്നെ സ്ഥലവും കാലിയാക്കി..

ഒരു ട്രിപ്പ്‌ ഇടിയപ്പം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ദാണ്ട അടുത്ത ട്രിപ്പ്‌ ഇടിയപ്പം കൊണ്ട് അമ്മ ചിരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കുന്നു..

ഞാൻ അമ്മേനെ തുറുപ്പിച്ച് നോക്കി ഒന്ന് അമർത്തി മൂളി വേഗം കയ്യ് കഴുകി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് സ്ഥലം വിട്ടു.

ശ്രീയോട് പറയണം. അവൻ പറയുന്നത് വെച്ചേ മുന്നോട്ടു പോകാവൂ..

കറക്റ്റ് സമയത്ത് തന്നെ ശ്രീ എത്തി. കാർ ഒക്കെ വിളിച്ചാ വന്നിരിക്കുന്നേ.. വലിയ വീട്ടിൽ പോകുമ്പോൾ അതിന്റെ കുറവ് വേണ്ടാന്ന് വെച്ചിട്ടാകും.

ബ്രോക്കർ ഒരു അര മണിക്കൂർ മുൻപേ വീട്ടിൽ ഹാജർ ആണ്. വേഗം ഞങ്ങൾ മുന്ന് പേരും പുറപ്പെട്ടു..

അമ്മോട് ഇപ്പൊ വരണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞ് വീട്ടിൽ നിർത്തിയതിന്റെ വിഷമം ആ മുഖത്ത് വായിക്കാം. അത്‌ കണ്ടപ്പോൾ കൂടെ കൂട്ടായിരുന്നുവെന്ന് തോന്നി.

കണ്ണും തുറുപ്പിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ മുൻപിൽ ദാ ഓഡി, ബെൻസ് അങ്ങനെ ഒരു അഞ്ചാറു കാറുകളുടെ നിര..

ഒരാൾ വന്ന് എന്റെ കയ്യ് കുലുക്കി കൊണ്ട് ‘അയ് ആം വിൻസെന്റ്.. ഫാദർ ഓഫ് ഓഷിൻ’ എന്ന് പറഞ്ഞു.

വേഗം തന്നെ ഞാനും പറഞ്ഞു അയ് ആം ആന്റോണിയോ ജയ്ക്കബ്.

അദ്ദേഹം വേറെ എന്തൊക്കെയോ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞ് കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ട്. എന്റെ ശ്രദ്ധ മുഴുവനും വരാൻ പോകുന്ന പെങ്കൊച്ചിലോട്ട് ആയിരുന്നു.

വീണ്ടും ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങളുമായി അവൾ എത്തി സമുദ്ര.. അയ്യോ അല്ല ഓഷിൻ.. പക്ഷെ എനിക്കും എന്റെ കണ്ണുകൾക്കും വിശ്യസിക്കാനേ പറ്റിയില്ല.. ഇത് സമുദ്ര അല്ലാന്നു..

ശ്രീ യും ഒന്ന് പകച്ചെന്ന് തോന്നുന്നു. ആരും ഒന്നും മിണ്ടാതായപ്പോൾ വിൻസെന്റ് സർ തന്നെ ചെക്കനും കുട്ടിയും എന്തേലും സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടേൽ ആകാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴേക്കും കുറച്ച് ബോധം എനിക്ക് വന്നിരുന്നു.. പറയാൻ ഉള്ളത് ഞാൻ അങ്ങട് രണ്ടും കല്പ്പിച്ച് ചോദിച്ചു.

അപ്പുവേട്ടാ..