Lakshmi Babu Lechu

ഒരു കൈ വയറിൽ താങ്ങി ഞാനും കണ്ണേട്ടനും മണൽതരികളിലൂടെ നടന്നു. കടലിന്റെ അടിത്തട്ടിലേക്ക് മുങ്ങി താരാൻ നിൽക്കുന്ന സൂര്യന് ഇന്നെന്തോ ഒരു പ്രത്യേക ചന്തം ഞാൻ കണ്ടു. അസ്തമയസൂര്യന് കുറുകെ പറക്കുന്ന പക്ഷികൾ പണ്ടെങ്ങോ… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 17 (Last part)

കണ്ണാ നീ ….. എത്ര നാളായി നിന്നെ കണ്ടിട്ട്. ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റ് ഒരിക്കലും പൊറുക്കാനാവില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. എന്നാലും നിന്നെ കാണാൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് .ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റ് എത്രമാത്രം വലുതാണെന്ന്… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 16

ദിവസങ്ങളും ആഴ്ചകളും മാസങ്ങളും കടന്നു പോയി . ഇപ്പോൾ എന്തുകൊണ്ട് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവുംവലിയ ഭാഗ്യവതി ഞാനാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി പോകുന്നു. അത്രമാത്രം സ്നേഹവും പരിചരണവും ആണെനിക്ക് എല്ലാവരിൽനിന്നും കിട്ടുന്നത് . കണ്ണേട്ടന്റെ കാര്യം പിന്നെ… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 15

കിച്ചുട്ടാ  ദേ ഈ ജ്യൂസ് അങ്ങു കുടിച്ചേ… ഓ രാവില്ലേ തുടങ്ങിയോ ? കുറച്ചൂടെ കഴിയാട്ടെ  ഞാൻ കുടിക്കാം കണ്ണേട്ടൻ അതു അവിടെ വച്ചേരേ. Fb പിന്നെ ആയാലും നോക്കാം ആദ്യം ഇതു കുടിക്കു.… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 14

ആ അടിയോട് കുടി കിച്ചു  പുറകില്ലേക്ക് മറിഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് തന്നെ കണ്ണൻ അവളുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ച് അവനിലേക്ക് അവളെ വലിച്ചിട്ടു. അവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു നിർത്തി. അവന്റെ മാറോടു ചേർന്നു നിന്നു അവൾ… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 13

എന്റെ സന്തോഷം കാരണം ആയിരിക്കാം. എത്ര സ്പീഡിൽ വണ്ടി ഓടിച്ചട്ടും ദൂരം ഒരുപാട് ഉള്ളത് പോല്ലേ തോന്നുകയാണ്. വഴിയൊരകച്ചവടക്കാരും തണൽമരങ്ങളും ഒന്നും പുറകോട്ടു പോകുന്നതായി തോന്നുന്നില്ല.എല്ലാം അവിടെ തന്നെ നിൽക്കും പോല്ലേ. വണ്ടിയേക്കാൾ വേഗത… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 12

പറ എന്താ എന്റെ കുട്ടിക്ക് പറ്റിയത് പേടിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ല നിർമല്ലേ. ഇന്നു കാർത്തിയും ആയി മോള് പുറത്തു പോയിരുന്നു. അവൾക്കു പണ്ട് ഇഷ്ടം ഉള്ള ഫുഡ് ഒക്കെ അവൻ അവൾക്കു വാങ്ങി കൊടുത്തു.അതെല്ലാം… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 11

രണ്ടു രാവും രണ്ടു പകലും കഴിഞ്ഞു. കിച്ചുവിന്റെ തീരുമാനത്തിൽ യാതൊരു മാറ്റവും കണ്ടില്ല. എനിക്കു അതിൽ വിഷമം ഒന്നും ഇല്ല. കാരണം ഇതിനേക്കാൾ വേദന അവൾക്കു ഞാൻ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.  മനസിന്‌ ഒരു സമാധാനവും ഇല്ല.… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 10

എന്റെ കുട്ടി ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ .അത് അച്ഛനു സഹിക്കുന്നില്ല മോളെ. എന്റെ മോള് കരയാതിരിക്കു അച്ഛൻ ഇല്ലേ കൂടെ. അച്ഛാ കണ്ണേട്ടൻ …… ഒന്നും പറയണ്ട .അച്ഛൻ എല്ലാമറിയാം. കുറച്ചുമുമ്പ് വൃന്ദാവനത്തിൽ നിന്നും എന്നെ… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 9

സൂര്യപ്രകാശം എന്റെ മുഖത്ത് തട്ടിയപ്പോഴാണ് ഞാൻ മെല്ലേ കണ്ണു വലിച്ചു തുറന്നതു. ഇന്നലെ രാത്രി ടെറസ്സിൽ ആണ് കിടന്നുറങ്ങിയെന്ന് ഞാനോർത്തു ഇന്നലെ രാത്രി ഒരു പോള കണ്ണടച്ചിട്ടില്ല. അടക്കുമ്പോഴൊക്കെ കിച്ചുവിന്റെ മുഖം മാത്രം മനസ്സിൽ… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 8

രാവും പകലും ഓരോന്നും കടന്നുപോയി. രണ്ടുമൂന്നു ദിവസത്തേക്കു കണ്ണേട്ടൻ എന്റെ മുഖത്തുപോലും നേരേചൊവ്വേ നോക്കിയിട്ടില്ലയിരുന്നു അന്ന് രാത്രി നടന്നതൊക്കെ കണ്ണേട്ടനെ അത്രമാത്രം വേദനിപ്പിച്ചെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി . എന്നാൽ ഈയിടെയായി പഴയതുപോലെ എന്നോട് മിണ്ടാറുണ്ട്.… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 7

എന്നെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞ കൈയുടെ ഉടമസ്ഥനെ ഞാൻ കണ്ണാടിയിലൂടെ കണ്ടു .കണ്ണേട്ടൻ… എനിക്കത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ സ്വപ്നം ആണോ കാണുന്നതെന്നും തോന്നി . കണ്ണേട്ടന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ കഴുത്തിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു നടന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് അത്… Read More »സന്ധ്യക്ക് വിരിഞ്ഞപ്പൂവ് – 6